487. Jan Hörl

 Witajcie! 😊

Dzisiaj pochwalę się ostatnim autografem, jaki otrzymałam drogą mailową i listowną. Jest on od austriackiego skoczka narciarskiego.

Kilka słów o skoczku:

Jan Hörl (ur. 16 października 1998) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SC Bischofshofen. Dwukrotny drużynowy medalista mistrzostw świata juniorów z 2018. Uczestnik mistrzostw świata (2019), medalista mistrzostw krajuW Alpen Cup debiutował w 2014, w kolejnych latach w zawodach międzynarodowych startował głównie w tym cyklu. W styczniu 2017 po raz pierwszy wystartował w FIS Cup, zajmując 45. i 63. miejsce w zawodach w ZakopanemPo dwóch zwycięstwach w konkursach Alpen Cup, odniesionych w styczniu 2018 w Hinterzarten, został powołany na Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2018 w Kanderstegu. Tam indywidualnie zajął 5. miejsce, zaś w zawodach drużynowych zdobył srebrny (konkurs mężczyzn) i brązowy (drużyna mieszana) medal. 24 lutego 2018 w Villach zdobył pierwsze punkty FIS Cup, zajmując 3. miejsce, a w marcu 2018 w Renie zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, kończąc zawody w czwartej dziesiątce. 7 lipca 2018 w Kranju zdobył pierwsze punkty w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 19. pozycję. 24 sierpnia 2018 w Hakubie zadebiutował w zawodach najwyższej rangi, zajmując 35. lokatę w konkursie Letniego Grand Prix. Dzień później w tej samej miejscowości, dzięki 26. pozycji, zdobył pierwsze punkty tego cyklu. 4 stycznia 2019 wystąpił w zawodach w Innsbrucku rozgrywanych w ramach Turnieju Czterech Skoczni. W swoim debiucie w Pucharze Świata zdobył punkty tego cyklu, zajmując 29. miejsce. W dalszej części sezonu 2018/2019 regularnie startował w Pucharze Świata. Najwyżej sklasyfikowany był na 15. pozycji, w drugim konkursie w Sapporo. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, zajmując 44. miejsce na normalnej skoczni w Seefeld. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata najlepsze wyniki osiągał w zawodach rozgrywanych w listopadzie i grudniu, w których zajmował najczęściej miejsca w drugiej dziesiątce. 30 listopada 2019 po raz pierwszy zakończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce, zajmując 9. pozycję w konkursie w Ruce. 22 grudnia 2019 zajął 3. miejsce w zawodach w Engelbergu, tym samym po raz pierwszy w karierze stając na podium konkursu indywidualnego najwyższej rangi. Po tym występie zaczął osiągać gorsze wyniki – w dalszej części sezonu najwyżej klasyfikowany był na 21. lokacie. W klasyfikacji generalnej znalazł się ostatecznie na 27. miejscu z 210 punktami. Na Mistrzostwach Austrii w Skokach Narciarskich 2019 zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej.

Data wysłania: 30.07.2020 r.
Data otrzymania: 11.08.2020 r.



496. Stefan Kraft

Witajcie! 😊 

Dzisiaj pochwalę się siódmym autografem, jaki otrzymałam drogą mailową i listowną. Jest on od austriackiego skoczka narciarskiego- Stefana Krafta.

Kilka słów o skoczku:

Stefan Kraft (ur. 13 maja 1993 w Schwarzach im Pongau) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SV Schwarzach. Indywidualny mistrz świata z normalnej i dużej skoczni z 2017 oraz brązowy medalista na skoczni normalnej z 2015 i 2019, czterokrotnie srebrny oraz brązowy medalista w konkursach drużynowych MŚ. Indywidualny i drużynowy brązowy medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2016. Czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów. Triumfator Pucharu Świata w sezonach 2016/2017 i 2019/2020, drugi zawodnik klasyfikacji generalnej PŚ w sezonie 2018/2019 oraz trzeci w sezonie 2014/2015. Zwycięzca 63. Turnieju Czterech SkoczniRaw Air 2017 oraz Pucharu Świata w lotach 2016/2017 i 2019/2020. Medalista mistrzostw kraju. Od 18 marca 2017 rekordzista świata w długości skoku narciarskiego (253,5 m). W styczniu 2009 zadebiutował w zawodach FIS Cup. W konkursach w Eisenerz nie udało mu się znaleźć wśród 30 najlepszych zawodników. W kolejnym sezonie zdobył pierwsze punkty FIS Cup, trzykrotnie zajmując w nich miejsca w czołowej dziesiątce – kolejno 10. w sierpniu 2009 w Oberwiesenthal, 9. w styczniu 2010 w Lauscha i 10. w lutym w VillachW sezonie 2010/2011 po dobrych występach w zawodach Alpen Cup znalazł się w kadrze austriackiej na Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2011 w Otepää. W zawodach indywidualnych zdobył srebrny medal, przegrywając jedynie z Władimirem Zografskim, a w konkursie drużynowym zwyciężył. Po zakończeniu MŚJ po raz pierwszy w karierze wystartował w konkursie Pucharu Kontynentalnego. W debiucie w Brotterode odniósł zwycięstwo. W dalszej części sezonu jeszcze dwukrotnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce Pucharu KontynentalnegoW sezonie 2011/2012 Kraft startował głównie w Pucharze Kontynentalnym. Czterokrotnie (w tym raz latem) zajmował miejsca na podium. W klasyfikacji generalnej zimowej części cyklu zajął 13. pozycję. W październiku 2011 zadebiutował w zawodach Letniego Grand Prix, zajmując 29. miejsce w Hinzenbach. W styczniu 2012 został zgłoszony do zawodów Pucharu Świata rozgrywanych w Austrii. W Innsbrucku odpadł w kwalifikacjach, a w Bischofshofen, gdzie kwalifikacje się nie odbyły, zajął 54. pozycję. Wystąpił w Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2012. Indywidualnie zajął 7. miejsce, a w drużynie zdobył brązowy medalW sezonie 2012/2013 znalazł się w kadrze A reprezentacji Austrii w skokach narciarskich. Zwyciężył w trzech pierwszych konkursach zimowej części Pucharu Kontynentalnego: w Ałmaty i Engelbergu. Po raz drugi z rzędu został zgłoszony do startu w Pucharze Świata w austriackiej części Turnieju Czterech Skoczni. 4 stycznia 2013 w zawodach w Innsbrucku po raz pierwszy zdobył punkty Pucharu Świata, zajmując 23. miejsce. Dwa dni później stanął na trzecim stopniu podium w kończących 61. Turniej Czterech Skoczni zawodach w Bischofshofen. 8 stycznia podczas kwalifikacji do zawodów w Wiśle skoczył 139 metrów, tym samym bijąc poprzedni rekord skoczni im. Adama Małysza o 1,5 metraNa Mistrzostwach Świata Juniorów 2013 w Libercu zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym, a w drużynie zajął 4. miejsce. W lutym wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013, zajmując indywidualnie miejsca 33. (skocznia normalna) i 23. (skocznia duża). W marcowych zawodach Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 6. pozycji w Kuopio. Cały sezon zakończył na 31. miejscu z 202 punktamiPrzez cały sezon zimowy 2013/2014 Kraft startował w Pucharze Świata, początkowo zajmując głównie miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyższą pozycją, na jakiej ukończył zawody do końca stycznia była 12., zajęta dwukrotnie: w Engelbergu i Innsbrucku. W drugiej połowie sezonu zaczął osiągać lepsze wyniki. 2 lutego w Willingen zajął 7. miejsce, w 4 kolejnych konkursach cyklu również zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. 28 lutego 2014 zajął 2. pozycję w zawodach w Lahti, po raz drugi w karierze stając na podium konkursu indywidualnego Pucharu Świata. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014, zajmując 11. miejsce. W klasyfikacji generalnej sezonu 2013/2014 Pucharu Świata Kraft znalazł się na 10. miejscu z 539 punktamiW Letnim Grand Prix 2014 dwukrotnie zajmował 7. miejsce. Na Mistrzostwach Austrii 2014 zdobył złoty medal na skoczni dużej i srebrny na normalnejSezon 2014/2015 Pucharu Świata rozpoczął od 2. miejsca w Klingenthal. W kilku grudniowych zawodach cyklu zajmował pozycje w pierwszej dziesiątce, w połowie miesiąca w Niżnym Tagile po raz kolejny stając na podium. 29 grudnia 2014 w Oberstdorfie w zawodach otwierających 63. Turniej Czterech Skoczni odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w Pucharze Świata. W Garmisch-Partenkirchen był 6., a w Innsbrucku 2., w trakcie zawodów ustanawiając nowy rekord skoczni Bergisel (137 metrów). 6 stycznia 2015 podczas zawodów w Bischofshofen uplasował się na 3. miejscu i został zwycięzcą 63. Turnieju Czterech Skoczni, wyprzedzając Michaela Hayböcka i Petera Prevca. Rozpoczętą w Innsbrucku serię miejsc na podium kontynuował w styczniu, zajmując 2. miejsce w Tauplitz, 1. w Wiśle i ponownie 2. w Zakopanem i Sapporo. Lutowe zawody Pucharu Świata kończył w pierwszej dziesiątce, w tym na 2. miejscu w Titisee-Neustadt. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie zdobył brązowy medal na skoczni normalnej, a na dużej zajął 5. pozycję, zdobył też srebro w drużynie męskiej, a w mieszanej był 4. Po zakończeniu mistrzostw zwyciężył w zawodach Pucharu Świata w Lahti. Stawał też na trzecim stopniu podium konkursów cyklu w Kuopio i Planicy. Sezon zakończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1578 punktamiWe wrześniu 2015 zwyciężył oraz zajął 2. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix w Ałmaty. Na Mistrzostwach Austrii 2015 indywidualnie zdobył złoty medal na skoczni normalnej i srebrny na dużej. W konkursie drużynowym, reprezentując Salzburg, zajął 3. miejsceW Pucharze Świata 2015/2016 w pierwszych tygodniach zajmował głównie miejsca w najlepszej dziesiątce, nie stając jednak na podium. Do połowy stycznia najlepszym indywidualnym wynikiem Krafta była 4. pozycja, zajęta trzykrotnie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016, zdobywając brązowy medal zarówno w zawodach indywidualnych, jak i drużynowych. Po ich zakończeniu w Zakopanem odniósł jedyne w sezonie zwycięstwo w konkursie Pucharu ŚwiataW lutym 2016 trzykrotnie stawał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata. W Trondheim był drugi, w Vikersund również zajął 2. pozycję, zaś w Kuopio ukończył zawody na 3. miejscu. W pozostałych konkursach plasował się głównie w pierwszej dziesiątce. Gorsze wyniki osiągał w zawodach marcowych, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 10. pozycji. Sezon ukończył na 6. miejscu w Pucharze Świata z 1006 punktamiDwukrotnie stał na podium zawodów Letniego Grand Prix 2016: był 3. w Courchevel i 2. w Hinterzarten. W pozostałych konkursach, w których wystąpił, zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął 4. pozycję. Na Mistrzostwach Austrii 2016 zdobył 3 srebrne medale: indywidualnie na skoczniach normalnej i dużej oraz w konkursie drużynowymOd początku sezonu 2016/2017 Pucharu Świata Kraft zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. W pierwszych tygodniach stawał na trzecim stopniu podium w Klingenthal, Lillehammer i Engelbergu. Zwyciężył w rozpoczynających 65. Turniej Czterech Skoczni zawodach w Oberstdorfie, a w Garmisch-Partenkirchen zajął 3. miejsce. Przed austriackimi konkursami turnieju zajmował w nim drugą pozycję w klasyfikacji generalnej z niewielką stratą do prowadzącego Kamila Stocha. Uzyskał w nich jednak najgorsze w sezonie wyniki (18. i 25. miejsce) i ostatecznie w turnieju znalazł się na 6. miejscu. W kolejnych styczniowych zawodach zajmował między innymi drugie miejsca w Wiśle i Willingen. W lutym dwukrotnie zwyciężył w zawodach lotów narciarskich w Oberstdorfie, dwa razy był trzeci w Sapporo, a także zajął 1. miejsce na skoczni dużej i 2. na normalnej w próbie przedolimpijskiej w PjongczanguW indywidualnych zawodach na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 zdobył złoty medal zarówno na skoczni normalnej, jak i na dużej. Również konkursy drużynowe ukończył na medalowych pozycjach: w mieszanym zajął drugie, a w męskim trzecie miejsce. 12 marca 2017 odniósł zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata w Oslo i zmienił Kamila Stocha na pozycji lidera cyklu PŚ. W kolejnych zawodach, w Trondheim, również zajął 1. miejsce. 18 marca 2017 podczas konkursu drużynowego na Vikersundbakken ustanowił nowy rekord świata w długości skoku narciarskiego (253,5 metra). Indywidualnie dzień później zajął 5. miejsce, przerywając tym samym serię 9 pozycji na podium w PŚ. Wynik ten wystarczył jednak Kraftowi do zwycięstwa w 1. edycji Raw Air. Wygrał również dwa ostatnie w sezonie konkursy indywidualne Pucharu Świata rozgrywane w Planicy. Ostatecznie odniósł zwycięstwo w całym cyklu, zdobywając 1665 punktów, o 141 więcej od drugiego Stocha, i o 464 więcej niż trzeci Daniel-André Tande.  Letnim Grand Prix 2017 trzykrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. Na Mistrzostwach Austrii 2017 zdobył srebrny medal na skoczni normalnej i brązowy na skoczni dużejSezon 2017/2018 Pucharu Świata rozpoczął od 3. miejsca w Wiśle. W rozgrywanych w grudniu 2017 i styczniu 2018 zawodach cyklu zajmował głównie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Dwukrotnie w tym okresie stawał na podium w zawodach indywidualnych: zajął 3. pozycję 3 grudnia w Niżnym Tagile oraz 17 grudnia w Engelbergu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, zajmując 4. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zajął 13. miejsce na skoczni normalnej i 18. na dużej, a konkurs drużynowy ukończył na 4. pozycji. W marcowych zawodach Pucharu Świata osiągnął lepsze wyniki niż we wcześniejszym okresie, w siedmiu startach pięciokrotnie stając na podium. Zajął 3. miejsce w Lahti, a następnie 2. w zaliczanych do Raw Air 2018 konkursach w Oslo i Trondheim. Na zakończenie sezonu zajął 3. i 2. miejsce w Planicy. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 4. lokacie z 881 punktamiW Letnim Grand Prix 2018 dwukrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. Sezon 2018/2019 Pucharu Świata rozpoczął od 21. lokaty w Wiśle. Po raz pierwszy na podium stanął w otwierających 67. Turniej Czterech Skoczni zawodach w Oberstdorfie, zajmując 3. pozycję. W kolejnych dniach był 2. w Innsbrucku i 3. w Bischofshofen, jednak z powodu 49. miejsca w Garmisch-Partenkirchen cały turniej ukończył dopiero na 17. pozycji. W styczniowych zawodach Pucharu Świata zajął 2. miejsce w Val di Fiemme, a następnie trzy razy z rzędu zwyciężył w zawodach w Zakopanem i Sapporo. W lutym 2019 na podium zawodów indywidualnych stawał raz – był 3. w drugim konkursie lotów w OberstdorfieWystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zdobył brązowy medal na skoczni normalnej, a na dużej zajął 6. miejsce. W drużynie, zarówno w zespole męskim, jak i mieszanym, zdobył srebrny medal. Stawał na podium wszystkich konkursów Raw Air 2019: był 2. w Oslo, 1. w Lillehammer oraz 3. w Trondheim i Vikersund. Cały turniej ukończył na 2. pozycji. W klasyfikacji generalnej sezon 2018/2019 Pucharu Świata Kraft ukończył na 2. miejscu z 1349 punktamiW Letnim Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 6. miejscu, we wrześniu w Hinzenbach. Występy w Pucharze Świata 2019/2020 rozpoczął od najgorszego w sezonie, 21. miejsca w Wiśle. W kolejnych zawodach regularnie zajmował lokaty w pierwszej dziesiątce. W grudniu 2019 trzykrotnie stawał na podium cyklu: zwyciężył w drugim konkursie w Niżnym Tagile, a następnie zajął 2. pozycję w Klingentha. Drugi był również w pierwszym konkursie w Engelbergu. Objął dzięki temu prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. W zawodach rozgrywanych dzień później upadł w drugiej serii, w wyniku czego zajął 18. miejsce i utracił pozycję lidera cyklu na rzecz Ryōyū Kobayashiego. W ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni był trzykrotnie 4., a w Garmisch-Partenkirchen zajął 13. lokatęPocząwszy od zawodów w Predazzo, gdzie dwukrotnie zajął 2. miejsce, stawał na podium niemal we wszystkich konkursach Pucharu Świata. W styczniu 2020 zajął jeszcze 2. pozycję w pierwszych zawodach w Titisee-Neustadt oraz w Zakopanem. 1 lutego zajał 2. miejsce w Sapporo i objął prowadzenie w cyklu, wyprzedzając Karla Geigera. Dzień później w drugim konkursie w Sapporo zwyciężył. W kolejnych zawodach był 4. w Willingen, 3. i 1. w Bad Mitterndorf, 3. i 1. w Râșnovie oraz 1. i 2. w Lahti. W rozgrywanych w Lillehammer zawodach w ramach Raw Air 2020 zajął 8. i 17. miejsce. Ostatecznie odniósł zwycięstwo w Pucharze Świata 2019/2020; z 1659 punktami o 140 wyprzedził Geigera oraz o 481 Kobayashiego. Wygrał również w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w lotach narciarskich 2019/2020.

Data wysłania: 30.07.2020 r.
Data otrzymania: 11.08.2020 r.



495. Daniel Huber

 Witajcie! 😊

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam szósty autograf, jaki otrzymałam drogą mailową i listowną. Jest on od austriackiego skoczka narciarskiego.

Kilka słów o skoczku:

Daniel Huber (ur. 2 stycznia 1993 w Salzburgu) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SC Seekirchen. Srebrny medalista drużynowy Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Drużynowy brązowy medalista Zimowej Uniwersjady 2013. Medalista mistrzostw kraju. Starszy brat Stefana Hubera, również skoczka narciarskiego. W 2009 zadebiutował w zawodach FIS Cup. Pierwsze punkty zdobył w sierpniu w Predazzo, zajmując 20. miejsce. Kilkukrotnie był klasyfikowany w najlepszej dziesiątce, po raz pierwszy 5 lutego 2011 w Kranju, gdzie był piąty. Po tych zawodach zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, w którym pierwsze punkty zdobył również w Kranju, 19 lutego, zajmując 8. pozycję. Wziął udział w zawodach skoków narciarskich na Zimowej Uniwersjadzie 2013. 18 grudnia 2013 zdobył, wraz z Davidem Unterbergerem i Clemensem Aignerem, brązowy medal w konkursie drużynowym. W pozostałych konkursach zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. 15 i 16 lutego 2014 dwukrotnie stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Brotterode. 31 stycznia 2016 w Sapporo zadebiutował w konkursie Pucharu Świata, zajmując 35. miejsce. W sezonie 2015/2016 trzykrotnie stawał na podium zawodów FIS Cup i raz Pucharu Kontynentalnego. Pierwszy punkt Pucharu Świata zdobył 4 stycznia 2017, zajmując 30. miejsce na skoczni w Innsbrucku. Sześciokrotnie stawał na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego 2016/2017. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2017 trzykrotnie zajmował miejsca na podium. W otwierającym Puchar Świata 2017/2018 konkursie w Wiśle zajął 6. miejsce. W trakcie sezonu regularnie zdobywał punkty cyklu, poza tym występem jeszcze raz (w lutym w Willingen) zajmując miejsce w pierwszej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej zakończył cykl na 28. pozycji ze 117 punktami. Startował również w Pucharze Kontynentalnym 2017/2018, w konkursach w Sapporo trzy razy zajmując miejsce na podium. Trzykrotnie stawał na podium w ramach Letniego Grand Prix 2018. W sierpniu zajął 2. miejsce w Courchevel i 3. w Hakubie, a we wrześniu zwyciężył w Hinzenbach. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął 5. miejsce. 15 grudnia 2018 w Engelbergu zajął 3. pozycję w konkursie Pucharu Świata, po raz pierwszy w karierze stając na podium indywidualnych zawodów cyklu. Poza tym występem w sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 6. miejscu, w styczniu 2019 w Zakopanem. W cyklu zajmował najczęściej miejsca w drugiej dziesiątce. Sezon zakończył na 16. lokacie w klasyfikacji generalnej z 413 punktami. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie był 11. na skoczni dużej i 21. na normalnej, a w drużynie męskiej wraz z Philippem Aschenwaldem, Michaelem Hayböckiem i Stefanem Kraftem zdobył srebrny medal. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata indywidualnie najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, które zajął dwukrotnie: 30 listopada 2019 w Ruce i 22 grudnia w Engelbergu. Regularnie zdobywał punkty, zawody najczęściej kończył w drugiej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 18. pozycji z 417 punktami. Reprezentując kraj związkowy Salzburg, zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych na Mistrzostwach Austrii w Skokach Narciarskich 2016. Na Mistrzostwach Austrii 2018 indywidualnie zwyciężył na dużej skoczni i zajął 2. miejsce na normalnej.

Data wysłania: 30.07.2020 r.
Data otrzymania: 11.08.2020 r.



494. Marita Kramer

 Witajcie! 😊

Dzisiaj pochwalę się piątym autografem, jaki otrzymałam drogą mailową i listowną. Jest on od austriackiej skoczkini narciarskiej- Marity Kramer.

Kilka słów o skoczkini:

Sara Marita Kramer (ur. 25 października 2001 w Apeldoorn) – austriacka skoczkini narciarska pochodzenia holenderskiego. Medalistka mistrzostw świata juniorów. Zwyciężczyni klasyfikacji generalnej Letniego Pucharu Kontynentalnego 2019. Medalistka mistrzostw AustriiSkoki narciarskie zaczęła uprawiać w czwartej klasie szkoły podstawowej, tuż po tym jak wzięła udział w szkolnych zawodach w skokach na nartach alpejskich rozgrywanych w UttenhofenW sierpniu 2015 roku rozpoczęła starty w cyklu Alpen Cup, zajmując dwukrotnie lokaty w drugiej dziesiątce zawodów w Klingenthal. W czołowej „dziesiątce” konkursu tej rangi po raz pierwszy uplasowała się rok później w Pöhli, gdzie była 10. i 7. We wrześniu 2016 roku w Einsiedeln zadebiutowała w FIS Cupie, dwukrotnie zajmując miejsca w czołowej „dziesiątce” (5. i 10. pozycja). Tydzień później w Lillehammer, w ramach letniej edycji cyklu po raz pierwszy wystąpiła w konkursie Pucharu Kontynentalnego, zajmując 34. miejsce. Pierwsze punkty zawodów tej rangi, już w ramach zimowej edycji cyklu, zdobyła 17 grudnia 2016 r. w Notodden, gdzie była 27. 4 lutego 2017 roku w ramach rywalizacji w Hinzenbach, w swoim debiucie w Pucharze Świata, zajęła 29. pozycję, zdobywając pierwsze w karierze punkty w konkursie tego cyklu. W sezonie 2016/2017 w zawodach najwyższej rangi wystąpiła jeszcze trzykrotnie (raz w Hinzenbach i dwukrotnie w Ljubnie), jednak nie punktowała, za każdym razem plasując się w czwartej dziesiątce[3]. W marcu 2017 roku zdobyła dwa złote medale OPA Games w Hinterzarten, triumfując zarówno w rywalizacji indywidualnej, jak i drużynowej. W sezonie 2017/2018 brała udział tylko w zawodach niższej rangi. Zimą trzykrotnie plasowała się w czołowej „dziesiątce” Pucharu Kontynentalnego (dwa razy w Notodden i raz w Planicy), 16 grudnia 2017 r. w Notodden po raz pierwszy stając na podium zawodów tej rangi (była trzecia). W lutym 2018 w Kanderstegu wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym była 26., a w drużynowym 7. Tydzień później dwukrotnie stanęła na podium konkursów FIS Cupu w Rastbüchl (3. i 2. miejsce). W sierpniu 2018 roku dwukrotnie odpadła w kwalifikacjach do konkursów Letniej Grand Prix we Frenštácie. W październiku 2018 roku w Predazzo dwukrotnie stanęła na podium Alpen Cup, w pierwszym konkursie zajmując 3. miejsce, a w drugim odnosząc swój pierwszy triumf w zawodach tego cyklu. W sezonie 2018/2019 sześciokrotnie przystępowała do rywalizacji w Pucharze Świata, jednak ani razu nie punktowała – raz odpadła w kwalifikacjach, a pięć razy plasowała się w czwartej dziesiątce. W styczniu 2019 r. w Lahti wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie była 11., a w konkursach drużynowych zdobyła brązowy medal (konkurs kobiet) i zajęła 4. lokatę (mikst). W lutym 2019 dwukrotnie zajęła drugie miejsce w konkursach Pucharu Kontynentalnego w Brotterode. W lipcu 2019 roku zadebiutowała w konkursie głównym Letniej Grand Prix, plasując się w Hinterzarten na 33. lokacie. W sierpniu i wrześniu 2019 cztery razy stawała na podium Letniego Pucharu Kontynentalnego – w Szczyrku dwukrotnie wygrała, a w Stams dwa razy była druga. Dzięki tym wynikom triumfowała w klasyfikacji generalnej Letniego Pucharu Kontynentalnego 2019. Od początku sezonu 2019/2020 plasuje się w czołówce Pucharu Świata – w grudniu 2019 w Lillehammer znacznie poprawiła swój najlepszy wynik w tym cyklu, dwukrotnie zajmując lokaty w czołowej „dziesiątce” (10. i 9. miejsce, a 11 stycznia 2020 odniosła pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata, triumfując w Sapporo. 18 stycznia 2020 w Zaō zadebiutowała w konkursie drużynowym Pucharu Świata, odnosząc z reprezentacją Austrii zwycięstwo[3]. Ze względu na chorobę po powrocie z Japonii opuściła konkursy w Râșnovie. Do rywalizacji powróciła w Oberstdorfie, gdzie po raz drugi stanęła na podium konkursu indywidualnego, zajmując w niedzielnych zmaganiach 3. lokatę. Kramer jest medalistką mistrzostw Austrii – w październiku 2019 w Tschagguns zdobyła brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej. Oprócz skoków narciarskich jako juniorka trenowała również kombinację norweską – w swojej karierze dwukrotnie stawała na podium zawodów Alpen Cup w tej dyscyplinie sportu. Kramer urodziła się w holenderskim Apeldoorn. Jej rodzice mocno interesowali się sportami zimowymi. Wraz z rodziną w 2008 roku przeprowadziła się do Austrii, gdzie jej ojciec Ronald otworzył hotel z restauracją i naleśnikarnią w miejscowości Maria Alm. Po przeprowadzce do Austrii, u jej matki Anneke zdiagnozowano raka piersi, w wyniku którego wkrótce później zmarła. Kramer ma trójkę rodzeństwa – dwóch braci, Thomasa i Tima oraz siostrę Femke, która jest biathlonistką początkowo także trenowała skoki narciarskie. Oprócz obywatelstwa Austrii, którą reprezentuje na arenie międzynarodowej, Marita Kramer posiada również obywatelstwo Holandii. W 2017 otrzymała od holenderskiego związku ofertę występów w barwach Holandii – choć odmówiła, nie wykluczyła możliwości startów w barwach kraju swego urodzenia w przyszłości. Kramer jest absolwentką gimnazjum sportowego w Stams, które ukończyła w 2019 roku.

Data wysłania: 30.07.2020 r.
Data otrzymania: 11.08.2020 r.



493. Eva Pinkelnig

 Witajcie! 😊

Dzisiaj pokażę Wam czwarty autograf, jaki otrzymałam drogą mailową i listowną. Jest on od kolejnej austriackiej skoczkini narciarskiej- Evy Pinkelnig.

Kilka słów o skoczkini: 

Eva Pinkelnig (ur. 27 maja 1988 w Dornbirn) – austriacka skoczkini narciarska. Dwukrotna medalistka mistrzostw świata seniorów. Siódma zawodniczka klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w sezonie 2014/2015. Medalistka mistrzostw kraju. Pierwszy skok w karierze oddała we wrześniu 2012 z niewielkiej skoczni przenośnej, biorąc udział w imprezie promującej Zimowy Olimpijski Festiwal Młodzieży Europy 2015. W trakcie sezonu zimowego 2012/2013 po raz pierwszy skakała ze skoczni 50-metrowej, a w grudniu 2013, za namową swojego trenera, wzięła udział w zawodach Pucharu Austrii, po raz pierwszy startując w konkursie na skoczni normalnej. W sierpniu 2014 zrezygnowała ze swojej dotychczasowej pracy w sektorze publicznym i rozpoczęła treningi z reprezentacją AustriiW oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS zadebiutowała w lipcu 2014, zajmując w konkursach FIS Cup w Villach miejsca na początku drugiej dziesiątki. W grudniu stanęła na podium konkursu Pucharu Kontynentalnego w Notodden, plasując się 13 grudnia 2014 na 2. miejscu. W klasyfikacji generalnej PK w sezonie 2014/2015 zajęła 5. pozycję z dorobkiem 125 punktówWcześniej w tym samym miesiącu (5 grudnia 2014), w wieku ponad 26 lat, po raz pierwszy wystartowała w Pucharze Świata zajmując w Lillehammer 15. pozycję. W sumie w debiutanckim sezonie w PŚ (2014/2015) wzięła udział w 13 konkursach, tylko 3 razy zajmując miejsca poza pierwszą dziesiątką (oprócz 15. miejsca w Lillehammer odpadła w kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Sapporo 10 stycznia 2015 i zajęła 19. pozycję w pierwszym konkursie w Oberstdorfie 24 stycznia 2015), najwyżej plasując się na 4. pozycji (18 stycznia 2015 w Zaō i 7 lutego 2015 w Râșnovie). W sumie zdobyła 408 punktów, zajmując w klasyfikacji generalnej 7. miejsce. 20 lutego 2015 wzięła także udział w konkursie indywidualnym kobiet podczas mistrzostw świata seniorów w Falun, plasując się na 8. pozycji.  W sierpniu 2015 zadebiutowała w Letnim Grand Prix, zajmując w Courchevel 6. pozycję i plasując się w klasyfikacji generalnej edycji tego cyklu z 2015 23. miejsce z dorobkiem 40 punktówW październiku 2015 zdobyła brązowy medal w konkursie indywidualnym kobiet podczas mistrzostw Austrii. W sezonie 2015/2016 wzięła udział we wszystkich 17 konkursach Pucharu Świata – 4 razy nie awansowała do drugiej serii, zajmując miejsca w czwartej dziesiątce, 5 razy plasowała się w trzeciej dziesiątce, 3 razy w drugiej i 5 razy w pierwszej. 12 grudnia 2015 w miejscowości Niżny Tagił po raz pierwszy w karierze stanęła na podium konkursu Pucharu Świata, zajmując 3. miejsce. W sumie zgromadziła 313 punktów, plasując się na 15. pozycji w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2015/2016W lipcu 2016, podobnie jak rok wcześniej, ponownie wystartowała w konkursie LGP w Courchevel, tym razem plasując się na 15. pozycji.

Data wysłania: 30.07.2020 r.
Data odebrania: 11.08.2020 r.






492. Jacqueline Seifriedsberger

 Witajcie! 😊

Dzisiaj pochwalę się trzecim autografem, jaki otrzymałam drogą mailową i listowną. Jest on od kolejnej skoczkini narciarskiej.

Kilka słów o skoczkini:

Jacqueline Seifriedsberger (ur. 20 stycznia 1991 w Ried im InnkreisGórna Austria) –austriacka skoczkini narciarska, reprezentantka SC Waldzell-Oberoesterreich. Brązowa medalistka mistrzostw świata w konkursie indywidualnym (2013) i dwukrotna wicemistrzyni świata w konkursach drużyn mieszanych (2013 i 2017), złota medalistka mistrzostw świata juniorów (2008). Na arenie międzynarodowej zadebiutowała 13 sierpnia 2003 podczas letnich zawodów Pucharu Kontynentalnego w austriackim Bischofshofen, zajmując jedenastą pozycję. 1 marca 2006 po raz pierwszy stanęła na podium, zajmując trzecie miejsce w Zaō. Później sześciokrotnie zwyciężyła w letnich konkursach Pucharu Kontynentalnego. Po raz pierwszy na mistrzostwach świata juniorów wystąpiła w 2006 w Kranju, zajmując tam szóstą pozycję. Później jeszcze pięciokrotnie startowała w MŚJ. Najwyższe miejsce zajęła 28 lutego 2008 w Zakopanem, zdobywając złoty medal. W mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym zadebiutowała w 2009 w Libercu, zajmując 12. miejsce, a dwa lata później w Oslo uplasowała się na 31. pozycji. 22 lutego 2013 w Val di Fiemme zdobyła indywidualnie brązowy medal, a dwa dni później została drużynową wicemistrzynią świata (w konkursie mieszanym). 3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 13. miejsce, po skokach 84 m i 82,5 m. 12 lutego 2012 po raz pierwszy w konkursie PŚ stanęła na podium w Ljubno, zajmując 3. miejsce. Pierwsze zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata odniosła 3 lutego 2013 w Sapporo.

Data wysłania: 30.07.2020 r.
Data otrzymania: 11.08.2020 r.