373. Grzegorz Małecki

Hejka!!!

Dzisiaj przedstawię Wam czwarty, a zarazem już ostatni autograf, który otrzymałam od mojej serdecznej koleżanki Moniki P.. A jest to podpis Grzegorza Małeckiego. 

Kilka słów o aktorze:

Grzegorz Małecki (ur. 19 czerwca 1975 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy, dubbingowy. W 2000 roku został absolwentem warszawskiej PWST. W tym samym roku, jako pierwszy w historii aktor, na XVIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi otrzymał 5 nagród, m.in. nagrodę publiczności, nagrodę dziennikarzy, nagrodę w postaci stypendium w Teatrze Narodowym w Warszawie, w którym nadal gra. W teatrze zadebiutował oficjalnie 25 czerwca 2000 r. Od początku kariery związany jest z Teatrem Telewizji i Teatrem Polskiego Radia. W 2010 roku został laureatem prestiżowej nagrody aktorskiej Feliks Warszawski przyznawanej przez środowisko w kategorii: najlepsza drugoplanowa rola męska za rolę Edka w Tangu Sławomira Mrożka w reżyserii Jerzego Jarockiego w Teatrze Narodowym w Warszawie. Spektakl miał również swoją premierę w Teatrze Telewizji w grudniu 2012 roku. Zagrał w kilkudziesięciu sztukach teatralnych, głównie na deskach Teatru Narodowego, za które był nominowany do wielu znaczących nagród aktorskich, m.in. 6 razy do Feliksów Warszawskich, ponadto do Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida oraz nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza przyznawanej przez miesięcznik Teatr. W 2011 roku wystąpił w widowisku telewizyjnym Smuteczek, czyli ostatni naiwni (reż. Maciej Stuhr), w którym wcielił się w postać Jerzego Wasowskiego (Pan X). Za rolę Terry’ego w spektaklu W mrocznym mrocznym domu w reż. Grażyny Kani znalazł się w gronie osób zgłoszonych do nominacji do Paszportów Polityki 2012 i zdobył także nagrodę dla najlepszego aktora na XV Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje w Katowicach. Wspólnie z aktorką Ewą Konstancją Bułhak napisał scenariusz musicalu dla dzieci pt. Miasteczko Harmider, w którym wystąpił jako agent. W 2015 roku wystąpił podczas 52. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, w „Scenkach i obscenkach” w reż. Magdy Umer.