1233. Bartosz Zmarzlik

 Cześć!

Dzisiaj po krótkiej przerwie chciałabym pokazać autograf, jaki otrzymałam od polskiego żużlowca Bartosza Zmarzlika.

Kilka słów o żużlowcu:

Bartosz Zmarzlik (ur. 12 kwietnia 1995 w Szczecinie) – polski żużlowiec, reprezentant Polski, wychowanek i wieloletni zawodnik (2011–2022), a także kapitan (2019–2022) Stali Gorzów Wielkopolski. Od sezonu 2023 zawodnik Motoru Lublin. Występuje także w lidze szwedzkiej, gdzie startuje dla Lejonen Speedway. Trzykrotny indywidualny mistrz świata (2019, 2020, 2022), indywidualny mistrz świata juniorów (2015), indywidualny mistrz Europy juniorów (2012), dwukrotny drużynowy mistrz świata (2016, 2017), drużynowy mistrz Europy (2022), czterokrotny drużynowy mistrz świata juniorów (2012, 2014, 2015, 2016) oraz dwukrotny drużynowy mistrz Europy juniorów (2013, 2014). Dziewięciokrotny medalista drużynowych mistrzostw Polski, w tym dwukrotny złoty (2014, 2016) oraz dwukrotny indywidualny mistrz Polski (2021, 2022). Pięciokrotnie kończył rozgrywki PGE Ekstraligi z najwyższą średnią biegową (2016, 2017, 2018, 2021, 2022). Zwycięzca Plebiscytu Przeglądu Sportowego 2019. Kawaler Orderu Odrodzenia Polski. W 2019 został trzecim Polakiem, po Jerzym Szczakielu i Tomaszu Gollobie, który wywalczył tytuł indywidualnego mistrza świata. W 2020 stał się trzecim żużlowcem w historii cyklu Grand Prix – po Tonym Rickardssonie i Nickim Pedersenie – i dziesiątym w historii indywidualnych mistrzostw świata, który obronił ten tytuł. W swoim debiutanckim sezonie 2010 wraz z drużyną Stali zdobył złote medale w młodzieżowych drużynowych mistrzostwach Polski oraz w Lidze Juniorów – drużynowo złoto i brązowy medal indywidualnie. Wywalczył także tytuł młodzieżowego indywidualnego mistrza Wielkopolski, gromadząc w całym cyklu 85 pkt. Młody gorzowianin w sezonie 2010 zadebiutował także na szwedzkich torach podczas mistrzostw klubowych Gnistorny Malmö – klubu, którego barwy reprezentował w sezonach 2011–2012 w Allsvenskan, zajmując w turnieju drugą pozycję. W rozgrywkach ligowych 25 kwietnia 2011 roku w meczu przeciwko Unii Leszno zdobywając 4 pkt. W sezonie zasadniczym 2011 roku Zmarzlik miał 16 lat i zdobył łącznie 51 punktów w najwyższej klasie rozgrywkowej w Polsce. Żaden inny zawodnik w wieku 16 lat nie zdobył tylu punktów w całej historii polskiego żużla.W sezonie 2012 oprócz polskiej Ekstraligi i szwedzkiej Allsvenskan, był w szerokiej kadrze drużyny duńskiej superligi – Holsted Speedway Klub, jednak w żadnym jej meczu nie wystąpił. 11 kwietnia 2012 roku podczas finału krajowych eliminacji do indywidualnych mistrzostw świata juniorów z czasem 67,55 sek. pobił rekord tarnowskiego toru. Całe zawody gorzowianin wygrał z dorobkiem 12 pkt. 23 czerwca 2012 roku w swoim pierwszym występie w cyklu Grand Prix, startując z dziką kartą w Grand Prix Polski w Gorzowie Wielkopolskim, zajął trzecie miejsce z 13 pkt. i przeszedł do historii jako najmłodszy uczestnik cyklu, który stanął na podium (17 lat i 72 dni) – zaś 30 sierpnia 2014 roku ponownie startując z „dziką kartą” w Grand Prix Polski w Gorzowie Wielkopolskim przeszedł do historii jako najmłodszy uczestnik cyklu, który zwyciężył (19 lat i 140 dni). 25 sierpnia 2012 roku w finale indywidualnych mistrzostw Europy juniorów rozegranym w Opolu, z dorobkiem 14 pkt., wywalczył pierwsze indywidualne złoto w swojej karierze. 1 września 2012 roku podczas finału drużynowych mistrzostw świata juniorów w Gnieźnie, w 19 wyścigu zawodów, zanotował groźny upadek w wyniku którego doznał skomplikowanego złamania lewej nogi z przemieszczeniem i przedwcześnie zakończył sezon. W sezonie 2013 oprócz gorzowskiej „Stali” zaczął reprezentować barwy szwedzkiego klubu Elitserien – Elit Vetlanda. W 2014 zadebiutował w rozgrywkach Elite League w barwach Birmingham Brummies. Wystartował tylko w jednym spotkaniu, w którym w 4 startach zdobył 4 pkt. Później w trakcie trwania sezonu drużyna z Birmingham wycofała się z rozgrywek. W sezonie 2014 wywalczył Drużynowe Mistrzostwo Polski z drużyną Stali oraz Drużynowe Mistrzostwo Szwecji z Elit Vetlandą. W 2015 roku pierwszy raz w karierze, mając ledwie 20 lat, zakończył sezon ligowy w Polsce z najwyższą średnią biegową w drużynie. Wyniosła ona 2,333. Swoimi dobrymi wynikami niewątpliwie przyczynił się do utrzymania Stali Gorzów w najwyższej lidze. Sezon zwieńczył zdobyciem tytułu indywidualnego mistrza świata juniorów, a także obroną Drużynowego Mistrzostwa Szwecji. W 2016 ze Stalą Gorzów zdobył drugie w karierze złoto DMP, będąc jednocześnie najlepszym zawodnikiem ligi wg średniej biegowej. Zajął ósme miejsce w 82. Plebiscycie na 10 Najlepszych Sportowców Polski 2016 roku. Sezon 2016 był również pierwszym, w którym jeździł jako stały uczestnik w cyklu Grand Prix. 9 lipca 2016 pierwszy raz w karierze stanął na podium turnieju GP rozgrywanego poza Polską. Na przestrzeni całego cyklu zdobył 128 punktów, co dało mu 3. miejsce w końcowej klasyfikacji i pierwszy medal indywidualnych mistrzostw świata w karierze. W sezonie 2017 wraz z Maciejem Janowskim i Patrykiem Dudkiem wywalczył złoty medal w World Games 2017. 12 sierpnia 2017 zwyciężył w Grand Prix Szwecji w Målilli. Było to jego pierwsze zwycięstwo w roli stałego uczestnika cyklu. GP 2017 ukończył na 5. miejscu. W rozgrywkach ligowych drugi raz w karierze osiągnął najwyższą średnią biegową, zdobywając w nich brązowy medal. Cyklu Grand Prix 2018 nie rozpoczął najlepiej (po 4 z 10 rund był sklasyfikowany w połowie stawki), jednak bardzo dobre wyniki w dalszej części sezonu sprawiły, że Zmarzlik zakończył go na drugim miejscu. Wywalczył również wicemistrzostwo DMP ze Stalą Gorzów. Po raz trzeci w karierze osiągnął najwyższą średnia biegową w lidze. W 2019 po raz pierwszy w karierze, po wyrównanej walce z Leonem Madsenem, wywalczył tytuł indywidualnego mistrza świata na żużlu, kończąc Grand Prix 2019 z trzema zwycięstwami (Krško, Wrocław, Vojens) i pięcioma miejscami na podium. Ze Stalą Gorzów zajął siódme miejsce w lidze, a jego średnia biegowa wyniosła 2,410. W 2019 wystąpił w 18 meczach (91 biegów) ligi szwedzkiej, w których zdobył łącznie 254 punkty i bonus, co przełożyło się na śr. biegową 2,802. W styczniu 2020 został wybrany Najlepszym Sportowcem 2019 roku w 85. Plebiscycie Przeglądu Sportowego i Telewizji Polsat. Również w 2020 obronił tytuł indywidualnego mistrza świata w jeździe na żużlu, wygrywając 4 z 8 rund i pieczętując złoto zwycięstwem w decydującej rundzie w Toruniu. Stał się pierwszym Polakiem, który zdobył ten tytuł więcej niż raz. Zdobył również trzecie wicemistrzostwo DMP w karierze, a sezon 2020 zakończył ze średnią 2,430. Początek sezonu 2021 był dla Zmarzlika bardzo udany; po trzech pierwszych kolejkach w lidze polskiej (15 biegów) jedynie raz przyjechał za plecami rywala. 11 lipca 2021 w Lesznie pierwszy raz w karierze zdobył tytuł Indywidualnego Mistrza Polski. 12 września 2021 przekroczył barierę dwóch tysięcy punktów zdobytych dla Stali Gorzów Wielkopolski. Sezon 2021 zakończył ze srebrnym medalem zarówno indywidualnych, jak i drużynowych mistrzostwach świata. W cyklu Grand Prix wygrał aż 5 rund, co było jego najlepszym wynikiem w karierze, jednak nie pozwoliło to na obronę mistrzowskiego tytułu sprzed roku. Drużynowe srebro wywalczył razem z Maciejem Janowskim i Jakubem Miśkowiakiem w dniach 16–17 października w Manchesterze. Decydujący wyścig reprezentacja Polski przegrała z reprezentacją Wielkiej Brytanii. W rozgrywkach ligowych zajął 3. miejsce ze Stalą Gorzów, będąc jednocześnie najskuteczniejszym zawodnikiem ligi. Osiągnął średnią biegową 2,649, co było najlepszym wynikiem spośród zawodników sklasyfikowanych od sezonu 2010. Po sezonie 2021 poinformował o zmianie klubu w lidze szwedzkiej. Po dziewięciu sezonach w Elit Vetlandzie w 2022 podpisał kontrakt z Lejonen Speedway. Sezon 2022 rozpoczął 25 marca od zwycięstwa z kompletem piętnastu punktów w Kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych. 2 kwietnia zwyciężył w Indywidualnych Międzynarodowych Mistrzostwach Ekstraligi 2022. W kwietniu 2022 został twarzą kampanii zachęcającej do oglądania zawodów Speedway Grand Prix 2022 za pośrednictwem internetowego kanału Eurosport Extra, dostępnego w serwisie Player, jak i ogólnodostępnej stacji TTV, która pokaże wyłącznie zawody rozgrywane w Polsce. W trakcie sezonu 2022 w mediach zaczęły pojawiać się pogłoski, jakoby Zmarzlik pierwszy raz w karierze miał zmienić klub w lidze polskiej. 25 lipca 2022 macierzysty klub Zmarzlika – Stal Gorzów poinformował, że zawodnik nie przedłuży kontraktu na sezon 2023 i będzie występować w innej drużynie. 30 lipca wziął udział w finale Speedway of Nations 2022, w którym reprezentacja Polski zajęła 6. miejsce. We wrześniu 2022 roku, Bartosz Zmarzlik obronił tytuł Indywidualnego Mistrza Polski, tym samym zdobywając swój 5 medal w tej imprezie. Był on pierwszym od 20 lat zawodnikiem, któremu udało się zdobyć to trofeum rok po roku. Wcześniej dokonał tego Tomasz Gollob. 17 września trzeci raz w karierze został indywidualnym mistrzem świata. Po raz pierwszy zapewnił sobie tytuł przed rozegraniem ostatniej rundy. Łącznie wziął udział we wszystkich dziesięciu turniejach SGP 2022, wygrywając trzy z nich. Sezon ligowy zakończył ze swoim zespołem na drugim miejscu. Stal uległa w finale Motorowi Lublin 92:88, a Zmarzlik w obu meczach zdobył łącznie 35 punktów i bonus. Jego średnia biegowa w Ekstralidze 2022 piąty raz była najwyższa w całej lidze. Wyniosła 2,679, co stało się jego najlepszym wynikiem w dotychczasowej karierze. W listopadzie 2022 został przedstawiony jako zawodnik Motoru Lublin na sezon 2023.  Pochodzi z miejscowości Kinice, gdzie do tej pory mieszka. Jego starszy brat Paweł Zmarzlik również był żużlowcem, obecnie zaś jest jednym z mechaników Bartosza. Nosi pseudonim F-16. Żonaty z Sandrą Zmarzlik z d. Grochowska, z którą jest w związku od 2011 roku. Ślub odbył się 18 listopada 2022 roku w kościele Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Barlinku. 17 marca 2021 roku urodził im się syn Antoni.