Witajcie! 😁
Dzisiaj po weekendowej przerwie chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam od polskiego piosenkarza estradowego, autora tekstów, dziennikarza muzycznego Edwarda Hulewicz.
Kilka słów o piosenkarzu:
Edward Hulewicz (ur. 22 listopada 1937 w Bereźnem na Wołyniu) – polski piosenkarz estradowy, kompozytor, autor tekstów, dziennikarz muzyczny, założyciel zespołu Tarpany, a także rysownik i malarz. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Kwidzynie. W trakcie nauki zdobył 1. miejsce w Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim i założył rockowy zespół „Jazz and Song”. Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. W trakcie studiów udzielał się w Klubie Studentów Wybrzeża „Żak” i klubie jazzowym „Rudy Kot”. Koncertował przez rok w Czechosłowacji. Ukończył kilka semestrów na wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Po powrocie do Polski Janusz Hojan z Redakcji Muzycznej Polskiego Radia i TV w Poznaniu zaproponował mu założenie zespołu rockowego. Zespół ten składał się z grupy muzyków, którzy koncertowali razem z Edwardem Hulewiczem w Czechosłowacji w 1965 i został nazwany Tarpany. Pierwszy skład tworzyli Bogdan Szelugowski, Bogusław Łowiński, Mirosław Polarek, Klaudiusz Maga i Andrzej Wlekliński oraz Edward Hulewicz jako solista. Potem doszły: Halina Frąckowiak i Halina Żytkowiak. Największym przebojem zespołu stała się piosenka Siała baba mak, do której muzykę i tekst napisał Edward Hulewicz. Piosenka ta kilkakrotnie zwyciężyła w popularnej audycji Telewizyjna Giełda Piosenki. Grupa wystąpiła w kilku programach telewizyjnych i posiadała swoją własną audycję w Polskim Radiu. Zespół chwilowo dorównywał popularnością Czerwonym Gitarom i Trubadurom. Zespół rozpadł się w roku 1968. Wszyscy członkowie Tarpanów zostali członkami innych zespołów rockowych działających w tym czasie: (Czerwono-Czarni, Niebiesko-Czarni, Breakout, ABC, Amazonki). Edward Hulewicz przeszedł do zespołu Heliosi. Po reorganizacji grupę tworzyli: Władysław Szalacha, Andrzej Zawadzki, Bogdan Kierach, Jerzy Pulcyn oraz Jadwiga Land i Edward Hulewicz jako soliści. Zespół stał się szybko popularny. Do jego najbardziej znanych przebojów należą Obietnice, Zaczekaj, aż opadnie mgła, Dwa złote warkocze. W trakcie festiwali w Sopocie brał udział w imprezach towarzyszących, dając recital z Heliosami w 1970 oraz śpiewając pojedyncze piosenki z tym zespołem w ramach „Musicoramy” w 1969 i 1970 roku. Po rozpadzie zespołu Heliosi (1969) rozpoczął współpracę z big bandem Janusza Sławińskiego Kanon Rytm. Do znanych utworów tego zespołu należą: „Gdy przyjdziesz dzisiaj wieczorem” (J.Sławiński, E.Horbaczewska), „Nie pytaj już” (M.Kossowski, B.Loebl), „Za zdrowie pań” (J.Sławiński, J.Kukulski, A.Kudelski), „Różowe miasto” (A.Januszko, T.Urgacz), „W takim wielkim mieszkasz mieście” (M.Kossowski, B.Loebl), „Może to ty” (Z.Korepta, W.Ścisłowski). Pod koniec lat 60. rozpoczął współpracę przy tworzeniu piosenek z kompozytorem Jerzym Milianem. W tym czasie Hulewicz współpracował również przy tworzeniu tekstów i melodii piosenek m.in. z Jarosławem Kukulskim, Janem Pietrzakiem, Maciejem Kossowskim, Grażyną Orlińską, Katarzyną Gärtner, Adamem Kreczmarem, Andrzejem Jastrzębcem-Kozłowskim, Ryszardem Poznakowskim, Ernestem Bryllem, czy Jonaszem Koftą. Po odejściu z „Kanon Rytm” w 1971 roku Edward Hulewicz rozpoczął samodzielną działalność artystyczną. Nawiązał współpracę z kilkoma znanymi kompozytorami i autorami tekstów, dokonując szeregu nagrań, z których część stała się przebojami. Z Katarzyną Gärtner nagrał na jej płycie Na szkle malowane utwór Hej, baby, baby (tekst Ernest Bryll); z Antonim Kopfem Nie sądź mnie (tekst Andrzej Kreczmar); z Ryszardem Poznakowskim Żona Padrona Blues (tekst Grażyna Orlińska), Odwieczny znicz (tekst Jan Pietrzak), Powróż mi (tekst Jerzy Kleyny), Dzięki tobie (tekst Andrzej Jastrzębiec-Kozłowski); z Jarosławem Kukulskim Za zdrowie pań; z Adamem Skorupką Serdeczne życzenia (tekst J. Odrowąż), Za to wszystko co przed nami (tekst J.Odrowąż), Klucze szczęścia (tekst J. Lewiński, A. Zaniewski); z Edmundem Bergiem Ty potrafisz (tekst J.Szczepkowski), Zgubiłem się po drodze (tekst Z.Stawecki), Znów ryzyka brak (tekst M.Maliszewska), „Ludzie są...” (tekst K. Cwynar). Oprócz tego z Jarosławem Kukulskim współpracował stale przez kilka lat, jeżdżąc z koncertami z udziałem Anny Jantar. Po krótkim epizodzie z nowo utworzonym wraz z Januszem Komanem zespołem Helios II, rozpoczął współpracę z orkiestrami Polskiego Radia i Telewizji: Bogusława Klimczuka, z którą jeździł kilkakrotnie z koncertami za granicę (m.in. do ZSRR i Mongolii), z orkiestrą PRiTV w Katowicach pod dyr. Jerzego Miliana, z którą dokonał parę sesji nagraniowych. Współpracował też z paroma orkiestrami symfonicznymi (Filharmonii Olsztyńskiej i Rzeszowskiej). W 1976 roku nagrał piosenkę „Paskuda”, która stała się przebojem Lata z radiem Pierwszego Programu Polskiego Radia. W tym samym roku wystąpił na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W 1977 roku wystąpił w filmie Wodzirej Feliksa Falka, w którym zaśpiewał piosenkę Jana Kantego Pawluśkiewicza do tekstu Jonasza Kofty, Rytm Carnaval. Trzykrotnie uczestniczył w konkursach na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1969 – „Obietnice” i „Może to ty”, 1970 – „Zielone łąki”, 1975 – „Gdy przyjdziesz dzisiaj wieczorem”). Wystąpił też na Festiwalu w Rostocku, gdzie zaśpiewał „Ucieczkę przed burzą”, za co otrzymał wyróżnienie. W połowie lat 80. wyjechał do USA, gdzie występował głównie w klubach polonijnych. W latach 80. i 90., co jakiś czas przyjeżdżał do Polski, by nagrać dwie płyty długogrające dla Polskich Nagrań, kilka tzw. „czwórek”, parę singli, 4 płyty kompaktowe, z których dwie osiągnęły status „Złotej Płyty”, a jedna „Platynowej”, co zostało uhonorowane wręczeniem mu tego trofeum na specjalnych uroczystych koncertach (pierwsza w Teatrze Polskim we Wrocławiu w 2001 roku, druga na Festiwalu „Złote Przeboje” w Tarnowie). W latach 90. związał się na pewien czas z nurtem muzyki disco. Największymi przebojami piosenkarza stały się wówczas nowsze wersje jego piosenek głównie z lat 60 i 70., m.in. „Siała baba mak” i „Za zdrowie pań”. Uczestniczy w koncertach recitalowych oraz przedstawieniach dramatyczno-muzycznych „Ballada”, gdzie jest wokalistą i aktorem. Edward Hulewicz koncertował w prawie wszystkich krajach europejskich w tym pięciokrotnie w Rosji oraz w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W 2005 roku na stałe powrócił do Polski. Tego samego roku rozpoczął trasę koncertową, podczas której śpiewał głównie swoje starsze przeboje z lat 60. i 70. W maju 2006 roku nagrał swój kolejny singel noszący tytuł Rock Caffe, na którym są cztery nowe utwory; ich kompozytorem jest Adam Rup. W 2004 roku występował w audycji Ewy Drzyzgi Rozmowy w toku. W roku 2006 śpiewał podczas Sopot Festiwal Top Trendy jako gość specjalny. W marcu 2007 roku wytwórnia fonograficzna MTJ wydała jego najnowszą płytę CD z serii The Best pt. Za zdrowie pań. Repertuar tej płyty to jego największe hity w nowych aranżach oraz kilka nowszych nagrań. W styczniu 2008 roku był gościem i jurorem edycji programu Szansa na sukces, która była oparta na jego utworach. W roku 2009 ukazała się płyta artysty pod tytułem Rozpal mnie. W 2012 roku nagrał singiel Edward Hulewicz Klasycznie z ariami operowymi. 25 czerwca 2009 roku TVP1 wyemitowała specjalne wydanie programu Jaka to melodia?, w którym obok Hulewicza wystąpił Andrzej Rosiewicz i Ewa Kuklińska. Podczas programu Edward Hulewicz otrzymał medal im. Fryderyka Chopina za 45 lat kariery solowej, a Andrzej Rosiewicz taki sam medal za 40 lat indywidualnej kariery estradowej. Całość wygranej przez wszystkich uczestników przeznaczono na pomoc dla niepełnosprawnych dzieci. W 2015 roku nagrał wraz z Zenonem Martyniukiem z zespołu Akcent nową wersję utworu „Za zdrowie Pań”. W 2019 roku piosenka „Bo życie jedno mam”, pochodząca z płyty Hulewicza Rock Cafe, została wykorzystana w czołówce programu TVP1 Sanatorium miłości. W 2019 roku Ogólnopolska Organizacja „Kwiat Kobiecości”, w X Kampanii Społecznej „Piękna, bo Zdrowa”, mianowała Edwarda Hulewicza Ambasadorem Specjalnym, a utwór „Za zdrowie pań” hymnem tej kampanii. Edward Hulewicz jest członkiem Zarządu Warszawskiego Koła Artystów Estrady, a od roku 2002 – Zarządu Sekcji Estrady ZASP. Amatorsko zajmuje się malarstwem. Wydał też dwa tomiki poezji „Byłem ptakiem” i „To tylko”. Zajmuje się ponadto opieką nad sierotami, pracując społecznie w domach dziecka. W tym celu ukończył Studium Kształcenia Wychowawców Domów Dziecka. W sierpniu 2019 Edward Hulewicz nagrał nową piosenkę „Salsa corazon”, do której muzykę napisał Marcin Nierubiec, do tekstu poetki Grażyny Orlińskiej, mającej już na swoim koncie takie przeboje jak „Chałupy Welcome to” Zbigniewa Wodeckiego, czy „Baw się lalkami” Andrzeja Zauchy. W roku 2020 piosenkarz obchodził 60-lecie działalności muzycznej. 1 stycznia 2021 roku na antenie Radia Pogoda ogłoszono wyniki plebiscytu na „Pogodnego Człowieka Roku 2020”, w którym słuchacze rozgłośni w głosowaniu telefonicznym i internetowym wybierali najbardziej pogodną osobę 2020 roku spośród rodzimych piosenkarzy i aktorów. Zwycięzcą konkursu został Edward Hulewicz.
Data wysłania: 12.04.2021 r.
Data otrzymania: 05.05.2021 r.
Adres: PORTAL SPOŁECZNOŚCIOWY
.jpg)
