460. Halina Łabonarska

Witajcie! 😊

Dzisiaj mam ogromną przyjemność pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam od polskiej aktorki Haliny Łabonarskiej.

Kilka słów o aktorce:

Halina Łabonarska (ur. 15 sierpnia 1947 w Gdańsku) – polska aktorka. Halina Łabonarska dorastała na gdańskich Siedlcach. Jest absolwentką liceum pedagogicznego w Gdańsku, następnie Wydziału Aktorskiego PWSFTviT w Łodzi (1970). Po studiach występowała w zespole Izabelli Cywińskiej w Kaliszu (Teatr im. Bogusławskiego, 1970–1973), a następnie w Teatrze Nowym w Poznaniu (1973–1977). W latach 1977–1980 była aktorką warszawskiego Teatru na Woli, a w latach 1980–1983 i 1988–1989 występowała w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W latach 1983–1988 i 1989–2005 była aktorką Teatru Polskiego w Warszawie. Od 2005 występuje w stołecznym Teatrze Ateneum. W latach 2017–2018 występowała w głównej roli w serialu Korona królów, odtwarzając rolę królowej Jadwigi. Od lat 90. współpracuje z Radiem Maryja, od 2003 z TV Trwam. Jest laureatką nagród filmowych i teatralnych: Nagrody za pierwszoplanową rolę kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych (1979), Nagrody im. Ireny Solskiej (2015), Wielkiej Nagrody Festiwalu Dwa Teatry (2019). W 2017 otrzymała z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Piotra Glińskiego Doroczną Nagrodę MKiDN w kategorii Teatr. Matka Wawrzyńca Kostrzewskiego. Pracowała również jako lektorka książek audio. Przeczytała m.in. pierwotną wersję sagi Opowieści z Narni.

Data wysłania: -

Data otrzymania: 26.06.2020 r.

Adres:
Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy
Pałac Kultury i Nauki
pl. Defilad 1 00-901 Warszawa

459. Marcin Miller

Witajcie! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam od lidera zespołu muzycznego Boys Marcina Millera. Jest to wymarzony autograf i zdobyty za trzecią próbą zdobycia. Bardzo się cieszę, że posiadam go w swojej kolekcji.

Kilka słów o piosenkarzu:

Marcin Miller (ur. 27 maja 1970 w Prostkach) – polski piosenkarz, kompozytor i autor tekstów, lider i wokalista zespołu disco polo Boys. Jest dzieckiem Marii i Waldemara Millerów, którzy pracowali w Przedsiębiorstwie Sprzętu i Transportu Wodno-Melioracyjnego w Grajewie. Swojemu przedwcześnie zmarłemu ojcu poświęcił utwór „Po prostu Waldi”. W dzieciństwie uczęszczał do ogniska muzycznego prowadzonego przez Stanisława Sasinowskiego. Ukończył liceum ekonomiczne przy Zespole Szkół Rolniczych w Ełku. Przez trzy miesiące był studentem AGH w Krakowie. Od 1990 jest liderem i wokalistą zespołu Boys, z którym wydał łącznie 21 albumów studyjnych i dwie płyty świąteczne. Z zespołem wylansował przeboje, takie jak „Jesteś szalona”, „Wolność”, „Łobuz” czy „Chłop z Mazur”. Równolegle z działalnością zespołową, wydał dwa solowe albumy studyjne: Zakochany facet w 1999 i Wciąż zakochany w 2016. Występował gościnnie w filmach: Kochaj i rób co chcesz (1997) i Trzymajmy się planu (2004). W 2016 premierę miał film dokumentalny Boys – Extraklasa, opisujący życiorys Millera oraz historię zespołu Boys. W 2016 wraz z Konradem Dobrzyńskim założył markę odzieżową MillerTulipan. Był uczestnikiem telewizyjnego reality show Big Brother VIP (2008) i programu rozrywkowego telewizji Polsat Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami (2014), a także jurorem w jednym odcinku programu Jak oni śpiewają (2009), gościem kulinarnego programu Top Chef (2016) i uczestnikiem teleturnieju Koło Fortuny (2018). Od 2012 jest prowadzącym i jurorem programu Disco Star emitowanego na antenie Polo TV. Ma żonę Annę, którą poznał w 1988. Pobrali się 18 sierpnia 1990. Mają dwóch synów, Alana i Adriana oraz wnuka Michała. Mieszka w Ełku. 

Data wysłania: 19.06.2020 r.

Data otrzymania: 25.06.2020 r.

Adres: E- mail

458. Cyprian Mrzygłód

Witajcie! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam od polskiego lekkoatlety specjalizującego się w rzucie oszczepem- Cypriana Mrzygłód.

Kilka słów o sportowcu:

Cyprian Mrzygłód (ur. 2 lutego 1998) – polski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie oszczepem. Karierę sportową rozpoczynał w Domaniewicach, gdzie jego trenerem był Mieczysław Szymajda. Latem 2015 zadebiutował w reprezentacji Polski nie awansując do finału podczas mistrzostw świata juniorów młodszych. W sezonie 2015 trzykrotnie poprawiał rekord Polski w kategorii U18 rzucając sprzętem o wadze 700 gram i doprowadzajac go 5 października w Stargardzie do poziomie 81,50. Finalista mistrzostw świata U20 w Bydgoszczy (2016). Dwukrotnie poprawiając rekord Polski juniorów został w lipcu 2017 roku mistrzem Europy do lat 20. Finalista mistrzostw Europy w Berlinie (2018). W lipcu 2019 roku pokonał, uzyskując najlepszy wynik w ostatniej próbie, Rumuna Alexandra Novaca i został mistrzem Europy do lat 23 poprawiając rezultatem 84,97 rekord zawodów. Kontuzja wykluczyła go z udziału w mistrzostwach świata w Dosze (2019). Reprezentant Polski w pucharze Europy w rzutach. Medalista mistrzostw Polski (srebro – Lublin 2018). Wielokrotnie stawał na podium mistrzostw Polski do lat 20 oraz do lat 23. Medalista ogólnopolskiej olimpiady młodzieży. Rekordzista Polski w kategoriach U18 (81,50), U20 (80,52 – 22 lipca 2017, Grosseto) oraz U23 (84,97).Rekord życiowy: 84,97 (13 lipca 2019, Gävle) – 4. wynik w polskich tabelach historycznych.

Data wysłania: 18.06.2020 r.
Data otrzymania: 23.06.2020 r.
Adres: Portal Społecznościowy

457. Paweł Olearczyk

Cześć! 😊

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf jaki otrzymałam od aktora, producenta, Yiutubera- Pawła Olearczyka.

Data wysłania: 20.05.2020 r.
Data otrzymania 23.05.2020 r.

Adres: Profil społecznościowy

456. Eleni

Cześć! 😊

Dzisiaj mam ogromną przyjemność pokazać Wam autograf jaki otrzymałam od polskiej piosenkarce pochodzącej z rodziny greckiej- Eleni.

Kilka słów o piosenkarce:

Helena Dzoka lub Tzoka z domu Milopulos, powszechnie znana jako Eleni (grecka forma imienia Helena) (ur. 27 kwietnia 1956 w Bielawie) – polska piosenkarka pochodząca z rodziny greckiej. Jej rodzice, Perykles i Despina Milopulos, są emigrantami (związanymi z sytuacją polityczną) okresu wojny domowej w Grecji, osiadłymi w Polsce w latach 50 XX wieku. H.Milopulos w Bielawie ukończyła podstawową i średnią szkołę muzyczną w klasie gitary. Zadebiutowała w szkolnym zespole muzycznym Niezapominajki, później śpiewała w licealnym zespole Ballada. Po maturze zaczęła występować w studenckim zespole Hellen. Od 1975 r. piosenkarka działała w zespole Prometheus, w 1980 roku rozpoczęła karierę solową. Mężem Eleni jest Fotis Tzokas, który jest bratem założyciela zespołu Prometheus, Kostasa Tzokasa. Kostas Tzokas jest również jej managerem oraz autorem niektórych piosenek. Pierwszy album na LP Po słonecznej stronie życia nagrała z Prometheusem w 1977 roku. Artystka śpiewała piosenkę w czołówce polskiej wersji serialu Bouli i Pinokio. 20 stycznia 1994 Eleni spotkała tragedia rodzinna, straciła swoją jedyną córkę – 17-letnią Afrodytę (ur. 26 sierpnia 1976) – zastrzeloną przez 21-letniego Piotra Gruchota, byłego chłopaka dziewczyny, który nie mógł pogodzić się z ich rozstaniem. 1 lutego 2006, z okazji 30-lecia pracy artystycznej, Eleni wydała książkę Nic miłości nie pokona (wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2006). Książka jest rozmową z o. Robertem Mirosławem Łukaszukiem z Biura Prasowego klasztoru jasnogórskiego o jej życiu, miłości, cierpieniu i rozmowach z Bogiem. Piosenkarka mieszka w Poznaniu.

Data wysłania: 05.06.2020 r.
Data otrzymania: 23.04.2020 r.

Adres: PRYWATNY!!!

Dodaj podpis

455. Jerzy Rogalski

Cześć! 😊

Dzisiaj dla odmiany chciałam pokazać Wam autograf jaki otrzymałam od polskiego aktora teatralnego i filmowego Pana Jerzego Rogalskiego. 

Kilka słów o aktorze:

Jerzy Rogalski (ur. 11 kwietnia 1948 w Oleśnicy) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. Absolwent Wydziału Aktorskiego w Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (1970). W latach 1970–1974 był związany z Bałtyckim Teatrem Dramatycznym im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, a od 1974 do 1975 roku z Teatrem Polskim w Szczecinie. Od 1976 jest aktorem Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Przez wiele lat związany z lubelskim kabaretem „Loża 44”. Dużą popularność przyniosły mu role porucznika Jaszczuka w serialu telewizyjnym 07 zgłoś się i Tośka w Plebanii.

Data wysłania: 05.06.2020 r.

Data otrzymania: 23.06.2020 r.

Adres:
Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie
ul. Narutowicza 17
20-004 Lublin

454. Beata Śliwińska

Cześć! 😀

Dzisiaj mam wielką przyjemność pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam od aktorki Beaty Śliwińskiej. Pani Beata znana jest z takich seriali jak: "Policjantki i Policjanci" oraz "Lombard. Życie pod zastaw". Oprócz zdjęć z autografem otrzymałam miły list od Pani Beaty.

Data wysłania: 05.06.2020 r.

Data otrzymania: 23.06.2020 r.

Adres: PRYWATNY!!!

Zdjęcie z autografem, które wysłałam do Pani Beaty.

Zdjęcie z autografem, które wysłałam do Pani Beaty.

Zdjęcie z autografem, które otrzymałam od Pani Beaty.

Zdjęcie z autografem, które otrzymałam od Pani Beaty.

453. Michał Gałka

Cześć! 😊

Po trzydniowej przerwie dzisiaj chciałabym pokazać Wam, jaki otrzymałam od sportowca specjalizującej się w dziedzinie kolarstwa Michała Gałki.

Kilka słów o sportowcu:

Michał Gałka urodził się 19 kwietnia  2001 roku w Łysomicach. Przygodę z kolarstwem rozpoczął w wieku 11 lat. Do zajmowania się tą dyscypliną sportu zainspirował go kolega ze szkoły podstawowej. Od 2013 roku reprezentuje Uczniowski Klub Sportowy Copernicus Toruń, akademię kolarską Michała Kwiatkowskiego. Dzięki wsparciu od polskiego Mistrza Świata może stale rozwijać swoje umiejętności w kolarstwie szosowym oraz torowym. Uczęszcza do Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Toruniu. Jest multimedalistą Mistrzostw Polski, na torze oraz szosie zdobył piętnaście medali na krajowym podwórku. Jego największym sukcesem na torze jest złoty medal wywalczony na Mistrzostwach Europy Juniorów w szwajcarskim Aigle w 2018 roku. Startował wówczas w wyścigu na dochodzenie razem z Kacprem Walkowiakiem, Damianem Papierskim oraz Wiktorem Richterem. Na szosie zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej etapowego wyścigu w Chociebużu, okazał się wówczas najlepszy wśród młodzieżowców. Jego celem jest dalszy sportowy rozwój i zdobywanie kolejnych medali na imprezach międzynarodowych.

źródło: team100.pl

Data wysłania: 01.02.2020 r.
Data otrzymania: 19.06.2020 r.

452. Krzysztof Cugowski

Cześć Wszystkim! 😊

Dzisiaj po tak długiej przerwie chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam od byłego lidera legendarnego zespołu "Budka Suflera". 

Kilka słów o wokaliście:

Krzysztof Piotr Cugowski (ur. 30 maja 1950 w Lublinie) – polski wokalista rockowy, senator VI kadencji. Ukończył Państwową Szkołę Muzyczną w Lublinie. Studiował prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, jednakże studiów nie ukończył. W 1969 Krzysztof Cugowski z kolegami współtworzył zespół rockowy pod nazwą Prompter’s Box, wkrótce spolszczoną na Budkę Suflera. Grupa ta uległa rozwiązaniu pod koniec 1970, a Krzysztof Cugowski następnie podjął współpracę z zespołem Romualda Lipki – Stowarzyszenie Cnót Wszelakich. Grupa ta przyjęła później nazwę Budka Suflera. W 1975 Krzysztof Cugowski znalazł się na drugim miejscu w notowaniu „wokaliści roku” przeprowadzonego przez czasopismo „Non Stop”. W 1976 opuścił Budkę Suflera, pracował następnie z zespołami Spisek i Cross. Do Budki Suflera powrócił w 1984. W drugiej połowie lat 80. koncertował w USA. Budka Suflera wróciła do kraju w 1992 na nagranie płyty Cisza, która przyniosła formacji sukces artystyczny i komercyjny prowadzący do podjęcia decyzji o powrocie na stałe na polski rynek muzyczny. W połowie lat 90. Krzysztof Cugowski rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną Małgorzatą i ożenił się z poznaną w Stanach Zjednoczonych Joanną. Największy sukces w karierze Krzysztofa Cugowskiego przyniosła płyta Nic nie boli, tak jak życie, której sprzedaż przekroczyła milion egzemplarzy. Dzięki temu zespół w listopadzie 1999 wystąpił w sali Carnegie Hall w Nowym Jorku. W 2001 wydał solową płytę z coverami polskich i zagranicznych standardów rockowych. W 2007 wystąpił jako gość specjalny w programie Jak oni śpiewają, gdzie w duecie z Nataszą Urbańską zaśpiewał przebój „Jest taki samotny dom”. W 2014 wystąpił gościnnie w utworze „Zbyt wiele” producenta muzycznego Rozbójnika Alibaby oraz rapera VNM. W styczniu 2014 na profilu Budki Suflera na Facebooku pojawiła się informacja, że z końcem roku zespół zakończy swoją działalność. Ostatnie duże koncerty grupa zagrała w Toruniu 6 grudnia 2014 i w Krakowie 14 grudnia 2014. Największy pożegnalny koncert pt. „Memu miastu na do widzenia” odbył się 18 września 2014 w Lublinie, mieście, w którym zespół powstał. Ostatnie nieoficjalne pożegnanie nastąpiło w ramach krótkiego występu w Warszawie 31 grudnia 2014. W 2014 Krzysztof Cugowski ze swoimi synami Piotrem i Wojciechem (należącymi do zespołu Bracia) stworzył zespół Cugowscy, który nagrał dwa albumy: Zaklęty krąg i Ostatni raz (który ukazał się również w formacie filmu DVD z nagraniem pożegnalnego koncertu rodzinnej grupy z 14 maja 2018 w Lublinie). Od 2014 muzyk prowadzi też karierę solową. W 2018 artysta rozpoczął koncertowanie wraz z towarzyszącym zespołem muzycznym w ramach specjalnej trasy z okazji pięćdziesięciolecia kariery scenicznej. 30 czerwca 2019 wystąpił w Opolu ze specjalnym recitalem, śpiewając m.in. z Edytą Górniak i Ryszardem Rynkowskim. W 2018 wraz z synem Piotrem nagrał piosenkę „Pani ze snów”, która została stworzona na potrzeby serialu Drogi wolności emitowanego przez TVP1. W 2019 Budka Suflera reaktywowała swoją działalność z nowym wokalistą, którym został Robert Żarczyński. Krzysztof Cugowski całkowicie odciął się od zespołu, nie chcąc by go łączono z tą działalnością. W wywiadzie dla „Super Expressu” wskazał, że grupa ma chroniony w urzędzie patentowym znak i nazwę (do czego doszło w trakcie jego występów w zespole). Początkowo nie wykluczał podjęcia kroków prawnych przeciwko członkom reaktywowanej grupy, którzy według niego bezprawnie użyli nazwy i loga Budki Suflera. Ostatecznie jednak z tych planów zrezygnował.

Data wysłania: 05.06.2020 r.
Data otrzymania: 15/06.2020 r.

Adres: PRYWATNY!!!

451. Iga Świątek

Cześć Kochani! 😊

Z okazji Dnia Dziecka moja najlepsza przyjaciółka sprawiła mi prezent- niespodziankę. W paczuszce znajdował się autograf od tenisistki Igi Świątek.

Kilka słów o tenisistce:

Iga Świątek (ur. 31 maja 2001 w Warszawie) – polska tenisistka. Zwyciężczyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych: Wimbledonu 2018 w grze pojedynczej oraz French Open 2018 w grze podwójnej dziewcząt w parze z Caty McNally. Jest finalistką juniorskiego Australian Open 2017 w grze podwójnej w parze z Mają Chwalińską oraz złotą medalistką Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2018 w grze podwójnej dziewcząt w parze z Kają Juvan. Jej ojciec – Tomasz był wioślarzem, olimpijczykiem z Seulu. Świątek występowała w reprezentacji Polski w tenisie do lat 16. Trenuje w Klubie Tenisowym Legia Warszawa, a poprzednio w Mera Warszawa. W 2015 roku w parze z Mają Chwalińską zdobyła tytuł mistrzyni Europy młodzików w grze podwójnej. Rok później para osiągnęła triumf w kategorii kadetów. W 2017 roku razem z Mają Chwalińską awansowały do finału Australian Open w grze podwójnej dziewcząt, lecz zostały w nim pokonane przez Biancę Andreescu i Carson Branstine wynikiem 1:6, 6:7(4). W czerwcu 2018 roku triumfowała w finale wielkoszlemowego French Open w konkurencji gry podwójnej. Razem z Caty McNally pokonały w meczu mistrzowskim Yūki Naitō i Naho Sato 6:2, 7:5. W lipcu 2018 zwyciężyła w Wimbledonie w singlu pokonując w finale Szwajcarkę Leonie Küng 6;4, 6:2. W październiku tego samego roku wystąpiła na Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży w Buenos Aires. W grze pojedynczej odpadła w ćwierćfinale z Clarą Burel 4:6, 2:6, walcząc z problemami żołądkowymi. Z tego samego powodu oddała walkowerem mecz drugiej rundy gry mieszanej. W deblu w parze z Kają Juvan, rozstawione z numerem drugim, doszły do finału bez straty seta. W meczu mistrzowskim, ze względu na problemy zdrowotne Juvan, przegrały pierwszego seta 6:7(5). W drugim, po serii przełamań, odrobiły straty 7:5 i doprowadziły do supertiebreaka. Decydująca część spotkania przebiegała pod dyktando polsko–słoweńskiej pary, które wygrały 10–4 i sięgnęły po złote medale. W 2016 roku, w wieku 15 lat, Iga Świątek wygrała debiutancki turniej zawodowy ITF w Sztokholmie (10 000 $). W 2017 roku Iga Świątek wygrała swój drugi zawodowy turniej ITF w Bergamo (15 000 $), w finale pokonując Martinę Di Giuseppe 6:4, 3:6, 6:3. Na początku maja sięgnęła po tytuł w Győr, w meczu finałowym pokonawszy Gabrielę Horáčkovą 6:2, 6:2. Po wygraniu juniorskiego Wimbledonu w lipcu 2018 roku postanowiła zakończyć juniorską karierę i zacząć budować swój ranking WTA. Pod koniec miesiąca doszła do półfinału turnieju ITF z pulą nagród 80 000$ w Pradze. W ćwierćfinale odprawiła Monę Barthel 6:2, 6:3, lecz w meczu o finał przegrała z Martiną Di Giuseppe 6:1, 0:6, 6:7(3). Na przełomie sierpnia i września (zrezygnowała z występu na juniorskim US Open na rzecz startów w rozgrywkach seniorskich) wystąpiła w dwóch turniejach ITF z pulą nagród 60 000$. W Budapeszcie straciła tylko jednego seta, w pokonanym polu zostawiając takie zawodniczki jak Jana Čepelová (6:1, 6:0), czy Sílvia Soler Espinosa (6:0, 6:4). W meczu mistrzowskim ograła wynikiem 6:2, 6:2 Katarinę Zawacką. Sezon 2019 rozpoczęła od kwalifikacji do pierwszego w karierze turnieju WTA w Auckland. Premierowy pojedynek wygrała 6:2, 6:2 z Elys Venturą. W rundzie drugiej pokonała Claire Liu, jednak w decydującej fazie uległa w trzech setach Janie Čepelovej 2:6, 6:4, 4:6. Dzięki zajmowanej pozycji w rankingu WTA Tour wystartowała w kwalifikacjach do Australian Open. Po wygraniu trzech spotkań 15 stycznia 2019 roku rozegrała pierwszy mecz w głównej drabince turnieju wielkoszlemowego. W debiucie odniosła zwycięstwo, pokonując Anę Bogdan 6:3, 3:6, 6:4. Dzień później otrzymała, w parze z Łukaszem Kubotem, dziką kartę do turnieju gry mieszanej. 17 stycznia rozegrała kolejny mecz w głównej drabince w ramach drugiej rundy, przegrywając z Camilą Giorgi 2:6, 0:6 i tym samym odpadając z turnieju głównego. W grze mieszanej u boku Kubota pokonała w pierwszej rundzie parę Alicja Rosolska–Nikola Mektić 6:1, 2:6, 10–5. W drugiej rundzie polska para musiała jednak uznać wyższość późniejszych triumfatorów imprezy Barbory Krejčíkovej i Rajeeva Rama 3:6, 6:4, 5–10. Kolejnym startem były zawody w Budapeszcie, do których dostała się przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie pokonała 6:3, 6:0 Olgę Danilović, aby w drugiej rundzie ulec najwyżej rozstawionej obrończyni tytułu Alison Van Uytvanck 4:6, 5:7. W Indian Wells w pierwszej rundzie kwalifikacji pokonała rozstawioną z numerem 7. Larę Arruabarrenę 6:1, 6:7(6), 6:2, jednak w kolejnej uległa Ysaline Bonaventure 6:1, 2:6, 4:6. Podobnie zaprezentowała się w Miami: w pierwszym meczu kwalifikacji pokonała Zarinę Dijas 6:2, 7:5, lecz w kolejnym spotkaniu lepsza okazała się Sachia Vickery, z którą Polka przegrała 6:7(2), 4:6. W kwietniu po raz pierwszy w karierze Świątek dostała się do turnieju głównego cyklu WTA dzięki pozycji zajmowanej w rankingu, a miało to miejsce w Lugano. W pierwszej rundzie pokonała Katarinę Zawacką 6:0, 6:3, w drugiej wyeliminowała rozstawioną z numerem trzecim Viktórię Kužmovą 6:3, 3:6, 6:2. W ćwierćfinale pokonała rozstawioną z numerem ósmym Wierę Łapko 4:6, 6:4, 6:1, a w półfinale pokonała Kristýnę Plíškovą 6:0, 6:1. O tytuł zmierzyła się z Poloną Hercog, z którą przegrała 3:6, 6:3, 3:6. 15 kwietnia 2019 po raz pierwszy awansowała do pierwszej setki rankingu, zajmując 88. pozycję i zostając jednocześnie najwyżej sklasyfikowaną polską tenisistką. W wielkoszlemowym French Open pokonała w pierwszej rundzie 6:3, 6:0 Sélénę Janicijevic. W kolejnych meczach pokonała kolejno Wang Qiang 6:3, 6:0 i Mónikę Puig, dochodząc tym samym do czwartej rundy, w której uległa Simonie Halep 1:6, 0:6. Podczas kwalifikacji w Birmingham pokonała kolejno Martinę Trevisan, Destanee Aiavę i Bernardę Perę. W turnieju głównym uległa w pierwszej rundzie Jeļenie Ostapenko 0:6, 2:6. W pierwszej rundzie kwalifikacji w Eastbourne przegrała z Samanthą Stosur 0:6, 3:6. Udział w wielkoszlemowym Wimbledonie zakończyła na pierwszej rundzie, przegrywając 2:6, 6:7(3) z Viktoriją Golubic. Kolejnym startem były zawody w Waszyngtonie, podczas których pokonała Uns Dżabir 4:6, 6:4, 6:4. W kolejnej rundzie uległa jednak Jessice Peguli 7:5, 4:6, 1:6. W Toronto przeszła eliminacje, wygrywając kolejno z Shelby Rogers 6:4, 7:5 oraz Heather Watson 6:4, 6:2. W głównej drabince turnieju wygrała z Ajlą Tomljanović po kreczu przy stanie 4:1. Następnie pokonała Caroline Wozniacki 1:6, 6:3, 6:4, w trzeciej rundzie zaś przegrała z Naomi Ōsaką 6:7(4), 4:6. W Cincinnati również przeszła przez kwalifikacje, zwyciężając w nich Katerynę Kozłową i Wang Yafan. W turnieju głównym wygrała w pierwszej rundzie z Caroline Garcią 7:6(1), 6:1, ulegając jednak w drugiej Anett Kontaveit 4:6, 6:7(2). Podczas wielkoszlemowego US Open w grze pojedynczej wygrała w pierwszej rundzie z Ivaną Jorović 6:0, 6:1, w drugiej rundzie uległa jednak Anastasii Sevastovej 6:1, 1:6, 3:6. Wzięła także udział w zawodach gry podwójnej wraz z Magdą Linette, pokonując w pierwszej rundzie Coco Vandeweghe i Bethanie Mattek-Sands 3:6, 6:3, 7:5, a następnie przegrywając z Hsieh Su-wei i Barborą Strýcovą 4:6, 6:7(4).  21 września ogłosiła, że nie wystąpi w żadnych kolejnych zawodach w 2019 roku z powodu kontuzji stopy a do gry w turniejach zamierza powrócić podczas rozgrywek w Australii w styczniu 2020, zaczynając sezon od wielkoszlemowego Australian Open. Sezon rozpoczęła od udziału w wielkoszlemowym Australian Open. W pierwszej rundzie gry pojedynczej pokonała Tímeę Babos 6:3, 6:2, natomiast w drugiej wygrała z Carlą Suárez Navarro 6:3, 7:5. W trzeciej rundzie stoczyła pojedynek z Donną Vekić, wygrywając 7:5, 6:3. W czwartej rundzie przegrała z Anett Kontaveit 7:6(4), 5:7, 5:7. W ramach Australian Open wzięła udział także w zawodach gry mieszanej wraz z Łukaszem Kubotem, pokonując w pierwszej rundzie parę Ellen Perez–Luke Saville 6:4, 7:5, a w drugiej duet Chan Hao-ching–Michael Venus 6:2, 6:3. Polski duet odpadł w ćwierćfinale po przegranym pojedynku z parą Astra Sharma–John-Patrick Smith 6:3, 6:7(4), 3–10. 6 lutego wraz z prowadzoną przez Dawida Celta reprezentacją Polski, będącą w grupie ze Słowenią, Turcją i Szwecją, rozpoczęła rozgrywki kwalifikacyjne w Pucharze Federacji w Luksemburgu, wygrywając wszystkie trzy mecze kolejno ze Słowenką Niką Radišić 6:2, 6:1, Turczynką Berfu Cengiz 6:3, 6:0 i Szwedką Mirjam Björklund 7:5, 4:6, 6:3. Tym samym reprezentacja Polski zapewniła sobie awans do fazy play-offów. 24 lutego rozpoczęła zawody w grze pojedynczej w organizowanym w Dosze turnieju WTA Qatar Total Open 2020, pokonując w pierwszej rundzie Donnę Vekić 6:4, 7:5. W drugiej rundzie uległa jednak Swietłanie Kuzniecowej 2:6, 2:6 i odpadła z turnieju.