1034. Andrzej Seweryn

Cześć! 😁

Dzisiaj po przerwie chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam drogą listowną. Jest on od polskiego aktora teatralnego i filmowego, reżysera filmowego, a także dyrektora naczelnego Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie. 

Andrzej Teodor Seweryn (ur. 25 kwietnia 1946 w Heilbronn) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, dyrektor naczelny Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie. Przez Gustawa Holoubka, Tadeusza Łomnickiego i Zbigniewa Zapasiewicza został w 1990 uznany za jednego z trzech największych polskich aktorów dramatycznych po 1965 (obok Piotra Fronczewskiego i Wojciecha Pszoniaka). W młodości należał do walterowców. Ukończył XLI Liceum Ogólnokształcące im. Joachima Lelewela w Warszawie. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1968), studiował na roku m.in. z Piotrem Fronczewskim. W listopadzie 1968 Andrzej Seweryn został aresztowany za produkcję i kolportaż ulotek skierowanych przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. Został osadzony w tzw. więzieniu na Rakowieckiej w Warszawie. Zwolnienie uzyskał na mocy amnestii z lipca 1969. W drugiej połowie lat 70. prowadził zbiórkę pieniędzy na rzecz Komitetu Obrony Robotników, był inwigilowany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa PRL 15 sierpnia 1968 zadebiutował jako aktor teatralny. Od tegoż roku do 1980 był członkiem zespołu aktorskiego Teatru Ateneum w Warszawie. W pierwszej połowie lat 70. wykładał na stołecznej PWST. Grywał w Teatrze Telewizji, większą rolę filmową otrzymał w 1970, gdy zagrał w Albumie polskim Jana Rybkowskiego. Wystąpił w wielu filmach Andrzeja Wajdy (Ziemia obiecana, Dyrygent, Pan Tadeusz, Zemsta), grał także m.in. u Agnieszki Holland, Stevena Spielberga, Jerzego Hoffmana i Jacka Bromskiego. W 1980 wyjechał do Francji, gdzie pozostał w związku z wprowadzeniem w Polsce stanu wojennego. Został aktorem teatrów francuskich i kinowych produkcji filmowych. Zaangażowany – jako trzeci cudzoziemiec w historii teatru francuskiego – do jednego z najbardziej prestiżowych teatrów na świecie Comédie-Française (1993). W 1995 został 493. socjetariuszem Komedii Francuskiej, a w 2013 socjetariuszem honorowym (fr. sociétaire honoraire). Był profesorem w École nationale supérieure des arts et techniques du théâtre w Lyonie oraz w Conservatoire national supérieur d’art dramatique (CNSAD) w Paryżu. W 2006 zadebiutował jako reżyser filmowy swoim obrazem Kto nigdy nie żył… z Michałem Żebrowskim w roli głównej. Na stałe do Polski powrócił w 2010 i zamieszkał w Warszawie. 1 stycznia 2011 objął stanowisko dyrektora Teatru Polskiego. Został także członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 oraz w 2015. Był mężem Bogusławy Blajfer (1970–1973), następnie aktorki Krystyny Jandy (1974–1979), z którą ma córkę Marię Seweryn, również aktorkę. Jego trzecią żoną była Laurence Bourdil (1982–1987), z którą ma syna Yanna, a czwartą Mireille Maalouf, z którą ma syna Maximiliena. Piątą żoną aktora w 2015 została Katarzyna Kubacka. Jego krewnym był Wojciech Seweryn.

Data wysłania: 04.10.2021 r.
Data otrzymania: 26.11.2021 r.

 

1033. Felicjan Andrzejczak

 Cześć!!! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam drogą listowną. Jest on od polskiego piosenkarza, muzyka i byłego wokalisty zespołu Budka Suflera.

Kilka słów o piosenkarzu:

Felicjan Andrzejczak (ur. 16 maja 1948 w Pięczkowie) – polski piosenkarz i muzyk, wokalista zespołu Budka Suflera w latach 1982–1983. Pierwsze amatorskie próby śpiewu (repertuar Czesława Niemena) odbył w 1966 w Technikum Leśnym w Rzepinie. W 1970 zamieszkał w Świebodzinie, gdzie poznał grupę lokalnych muzyków, m.in. Andrzeja Rutkowskiego i założył zespół C-4011. W 1977 został laureatem Festiwalu Piosenki Radzieckiej. W 1978 ukazał się jego jeden z największych przebojów, „Peron łez”. Utwór ten otworzył mu drogę do Koncertu Premier na festiwalu w Opolu. Otrzymane wyróżnienie sprawiło, że na stałe zagościł na zawodowej scenie. Pod koniec 1982 roku został zaproszony do współpracy z Budką Suflera. Z nim Budka Suflera nagrała przebój „Jolka, Jolka pamiętasz”, „Czas ołowiu” i „Noc komety”. Płyta, którą nagrał wraz z Budką, nie ukazała się, gdyż wrócił do zespołu Krzysztof Cugowski i w 1984 roku po przearanżowaniu utworów powstała płyta z Cugowskim Czas czekania, czas olśnienia. Na krótko powrócił do Budki, nagrywając z Cugowskim i Urszulą utwór „Krajobraz po rewolucji”. W 1985 roku wystąpił na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W 1997 nagrał płytę Świat miłować z balladą „Jak jeździec donikąd”. Dwa lata później nagrał utwór „Piąty bieg” z Budką Suflera, a w 2002 – album Zauroczenia. 17 czerwca 2006 ukazała się płyta Na prowincji, a w 2009 r. płyta Biegnę jak maratończyk. W roku 2014 wydał płytę Czas przypływu. W 2015 wystąpił gościnnie na płycie Albo inaczej z interpretacją utworu Eldo – „Stres”. 12 lutego 2020 roku na pogrzebie Romualda Lipko wraz z Budką Suflera wykonał wielki przebój z 1982 r. "Czas ołowiu". W maju 2020 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Świebodzina, w którym mieszka z żoną Jadwigą. Mają syna Rafała i córkę Kingę. 20 listopada 2020 roku premierę miała pierwsza płyta nagrana przez niego z Budką Suflera - "10 lat samotności".

Data wysłania: 2.11.2021 r.
Data otrzymania: 15.11.2021 r.
Adres: PRYWATNY !!!!

  

1032. Renata Dancewicz

 Hejka! 😁

Dzisiaj po przerwie chciałabym pokazać Wam kolejny autograf, który zdobyłam poprzez wymianę. Jest on od polskiej aktorki i brydżystki Renaty Dancewicz.

Kilka słów o aktorce: 

Renata Dancewicz (ur. 7 lutego 1969 w Lesznie) – polska aktorka i brydżystka.  Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Lubinie. Jako nastolatka interesowała się historią starożytną. Przez dwa lata studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, do której dostała się za drugim podejściem. Przez rok studiowała prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Występy na scenie zaczęła w klasie maturalnej, grając Klarę w szkolnej inscenizacji dramatu Aleksandra Fredry Ślubów panieńskich. Profesjonalną karierę zaczynała w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, w którym występowała przez kilka sezonów. Była również związana z Teatrem Kwadrat. W 1993 debiutowała na wielkim ekranie rolą Anki w Samowolce Feliksa Falka. W następnych latach zagrała pierwszo- lub drugoplanowe role w kolejnych filmach, takich jak np.: Wynajmę pokój... (1993), Diabelska edukacja (1995), Deborah (1995), Pułkownik Kwiatkowski (1995), Tato (1995), Eukaliptus (2002), E=mc² (2002), Siedem przystanków na drodze do raju (2003), Pamiętasz mnie? (2007), 33 sceny z życia (2008), Prosto z nieba (2011) czy Bejbi blues (2012). Za role w Tacie, Deborah i Pułkowniku Kwiatkowskim otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki drugoplanowej na XX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Na małym ekranie pojawiła się po raz pierwszy w 1994, grając Agnieszkę Piotrowską w serialu Radio Romans. Następnie odgrywała jedną z głównych ról (Beaty) w trzech sezonach serialu TVP1 Ekstradycja (1995–1999). Wcielała się także w postać Izy w serialu Siedlisko (1998). Od 2003 występuje jako Weronika Wilk w serialu TVN Na Wspólnej. W 2000 wystąpiła w reklamie MK Café. Brała udział w trzeciej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami (2006). Jest członkinią Polskiego Związku Brydża Sportowego z tytułem Mistrza Krajowego. W 2006 została odznaczona Brązowym Medalem PZBS. Ze związku z przedsiębiorcą i brydżystą Tomaszem Winciorkiem ma syna Jerzego (ur. 15 września 2003). Deklaruje się jako ateistka i feministka. Popiera ruchy na rzecz prawa do aborcji. Popiera również prawa osób LGBT. 

 

1031. Mieczysław Hryniewicz

 Cześć! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wan autograf, jaki otrzymałam z wymiany. Jest on od polskiego aktora teatralnego, filmowego i dubbingowego Mieczysława Hryniewicza.

Kilka słów o aktorze: 

Mieczysław Hryniewicz (ur. 31 sierpnia 1949 w Wąsoszu) – polski aktor teatralny, filmowy i dubbingowy. Absolwent Zespołu Szkół Budownictwa nr 1 na ul. Rybaki 17 w Poznaniu następnie Wydziału Aktorskiego PWST w Warszawie (1973). Aktor związany z warszawskimi teatrami: Narodowym (do 1980) i Studio (1982-1988) oraz poznańskim Teatrem Polskim (1998-2000), gościnnie występował w Teatrze Ochoty i Teatrze Adekwatnym. W telewizji zadebiutował w 1973 w serialu Droga, rok później zagrał w filmie Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego Zapis zbrodni. Duży rozgłos przyniosła mu rola taksówkarza Jacka Żytkiewicza w serialu Stanisława Barei Zmiennicy z 1986. Przez kolejne lata grywał głównie w teatrze oraz w drugoplanowych i epizodycznych rolach filmowych. Od 2003 występuje w serialu Na Wspólnej jako Włodek Zięba, mąż Marii i ojciec Grzegorza, Renaty oraz Moniki. Z pierwszego małżeństwa ma syna. W 2000 zawarł drugi związek małżeński z Ewą Strebejko, scenografką i malarką, z którą ma córkę. W październiku 2014 aktor stał się twarzą instytucji finansowej „Wielkopolska“ SKOK, promując „pożyczkę za zero“. 7 października 2017 roku we Wrocławiu na DSW został nagrodzony nagrodą honorową – Złotą Rybą – 15. Festiwalu Filmów Optymistycznych „Happy End” za wspieranie kina niezależnego i młodych twórców. 

 

1031. Waldemar Obłoza /2/

 Cześć! 😁

Dzisiaj przedstawiam Wam autograf, który otrzymałam przez wymianę. Jest on od polskiego aktora teatralnego, telewizyjnego i filmowego Waldemara Obłozy.

Kilka słów o aktorze: 

Waldemar Obłoza (ur. 19 sierpnia 1959 w Gołychłąkach) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy. Rozpoznawalność zapewniła mu rola Romana Hoffera w serialu Na Wspólnej, emitowanym na antenie telewizji TVN. Wystąpił też jako Roman Kurski w sitcomie Polsat Miodowe lata. Urodził się i dorastał w rodzinie katolickiej w małym gospodarstwie w Gołychłąkach, w powiecie mińskim, w gminie Latowicz jako najmłodsze z pięciorga dzieci. Wychowywał się z dwiema siostrami i dwoma braćmi. Kiedy miał sześć lat, zmarła jego matka, a ojciec zmagał się z rakiem. Przez jakiś czas wychowywała go babcia Zofia. Wkrótce jednak 11-letniego Waldka i jego 13-niego brata oddano do domu dziecka w Płocku, gdzie Obłoza spędził trzy i pół roku. Jego ojciec zmarł, gdy miał 15 lat. Wkrótce rozpoczął naukę w Liceum Zawodowym z internatem przy Zakładach Mechanicznych „Ursus”, gdzie nauczycielka języka polskiego zaszczepiła w nim pasję do teatru i chęć do uprawiania zawodu aktora. Zdawał kilka razy do szkoły teatralnej, zanim trafił do ogniska teatralnego Jana i Haliny Machulskich przy warszawskim Teatrze Ochota. W 1985 ukończył filię PWST we Wrocławiu. Po studiach otrzymał angaż do jeleniogórskiego Teatru im. Cypriana Kamila Norwida, którego dyrektorem była wtedy Alina Obidniak. Grał Aksela w Pelikanie (1986) Augusta Strindberga, Rysia Boksera w Boso, ale w ostrogach (1986) Stanisława Grzesiuka, strażnika w Antygonie (1987) Sofoklesa, Kantego w Monachomachii (1990) Ignacego Krasickiego w reż. Jerzego Zonia, Nozdriowa w Martwych duszach (1990) Mikołaja Gogola w reż. Wiesława Hołdysa, tytułowego bohatera w Gyubalu Wahazarze (1991) Witkacego, Rejenta Milczka w Zemście (1993) Aleksandra hr. Fredry w reż. Zygmunta Bielawskiego. W latach 1987-1988 był związany z Ośrodkiem Teatru Otwartego „Kalambur” we Wrocławiu. W latach 1988-1990 występował w warszawskim Teatrze Komedia. W latach 1993-1997 grał w Teatrze Polskim w Poznaniu, gdzie w 1996 otrzymał Różą, nagrodę dla najlepszego aktora scen poznańskich przyznawaną przez krytyków teatralnych „Głosu Wielkopolskiego”. W latach 1997-2003 pracował w warszawskim Teatrze Rozmaitości. W latach 1998-2003 grał rolę sąsiada-kryminalisty Kurskiego w popularnym sitcomie Miodowe lata. Tuż po zakończeniu produkcji, aktor rozpoczął pracę na planie serialu Na Wspólnej, gdzie do dziś wciela się w postać Romana Hoffera. Z pierwszego małżeństwa z Iloną Szoka ma dwoje dzieci, bliźniaki – Igora i Ingę (ur. 1988 w Jeleniej Górze). 23 grudnia 2010 zawarł związek małżeński z aktorką Dorotą Zielińską.

 

1030. Katarzyna Walter

 Cześć! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf, który zdobyłam przez wymianę. Jest on od polskiej aktorki filmowej i teatralnej Katarzyny Walter.

Kilka słów o aktorce:

Katarzyna Walter (ur. 23 lutego 1960 w Krakowie) – polska aktorka filmowa i teatralna. W filmach występowała również pod nazwiskami: Katarzyna Zadrożny, Katarzyna Walter-Sakowitch i Ewa Zadrożna. W 1983 ukończyła wrocławską filię PWST w Krakowie. W latach 1983–1984 występowała w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu. Następnie, do 1990 występowała w Teatrze Studio w Warszawie. Na szklanym ekranie debiutowała rolą sekretarki majora Wołczyka w serialu 07 zgłoś się (1981). Zagrała główne role w filmach: Andrzeja Konica Na wolność (1985), Grzegorza Warchoła Lubię nietoperze (1985), Janusza Kondratiuka Jedenaste przykazanie (1987) i Jacka Lenczowskiego Armelle (1993). W 1997 zawiesiła karierę aktorską, by móc zarobić na rodzinę. W tym czasie pracowała jako prezenterka TVP2 i producentka spotów telewizyjnych w agencji reklamowej. W 2003 powróciła do aktorstwa. Od 2007 gra Agnieszkę Olszewską w serialu TVN Na Wspólnej, który zapewnił jej największą telewizyjną popularność. W 2008 uczestniczyła w ósmej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami. Ma dwoje dzieci.

 

1029. Marek Siudym

 Cześć! 😁

Dzisiaj po długiej przerwie chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam drogą listowną. Jest on od polskiego aktora teatralnego, filmowego i kabaretowego Marka Siudyma.

Kilka słów o aktorze:

Marek Krzysztof Siudym (ur. 24 października 1948 w Łodzi) – polski aktor teatralny, filmowy i kabaretowy. W 1966 r. ukończył XXIV Liceum Ogólnokształcące w Łodzi. W tym samym roku zdał egzaminy do Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi, ale nie został przyjęty ze względu na zbyt słabe wyniki na maturze. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej zdał egzaminy do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, którą ukończył w 1974 r. 

Data wysłania: 01.09.2021 r.
Data otrzymania: 08.11.2021 r.

Adres:
Teatr Kwadrat im. Edwarda Dziewońskiego
ul. Marszałkowska 138
00-004 Warszawa

 

1028. Zdzisław Wardejn

 Hejka! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam drogą listowną. Jest on od polskiego aktora filmowego i teatralnego Zdzisława Wardejn.

Kilka słów o aktorze: 

Zdzisław Wardejn (ur. 21 kwietnia 1940 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy. W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, a w 1973 roku – na Wydziale Reżyserskim tej samej uczelni. Zadebiutował na dużym ekranie jako członek kontroli radiolokacyjnej na lotnisku w filmie Przeciwko Bogom Huberta Drapelli, natomiast debiut teatralny miał miejsce w 1961 roku w sztuce Rekonstrukcja poety na podstawie publikacji Zbigniewa Herberta w reżyserii Jowity Pieńkiewicz. Występował na scenach Zielonej Góry – Teatr Lubuski w latach 1961–1963, Poznania – Teatr Polski w latach 1963–1967 i Krakowa – Teatr Rozmaitości w latach 1967–1968. Od 1968 roku występuje w teatrach warszawskich: Narodowym (1968-82), Ochoty (1983–84), Nowym (1984–93). Od 1993 aktor Teatru Dramatycznego w Warszawie. W październiku 2010 roku został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Uczestnik Poznańskiego Czerwca 1956, omyłkowo umieszczony na liście śmiertelnych ofiar rozruchów. Jego żoną jest Małgorzata Pritulak, mają synów Przemysława i Franciszka. Ma też syna Wojciecha. 

Data wysłania: 4.10.2021 r.
Data otrzymania: 25.10.2021 r.

Adres: PRYWATNY !!!!