Cześć!

Dzisiaj po krótkiej przerwie chciałabym pokazać autograf, jaki otrzymałam od polskiego aktora filmowego, estradowego, telewizyjnego i teatralnego Zbigniewa Buczkowskiego.

Kilka słów o aktorze:

Zbigniew Buczkowski (ur. 20 marca 1951 w Warszawie) – polski aktor filmowy, estradowy, telewizyjny i teatralny, scenarzysta i reżyser. est synem Zdzisławy i Mariana Buczkowskich, którzy pracowali w PLL LOT. Jego ojciec był pilotem, który zginął w katastrofie lotniczej w listopadzie 1951. Ma dwóch braci, starszego o trzy lata Waldemara i młodszego o dwa lata Mariana. Jego ciotką ze strony matki była Lucyna Szczepańska, a wujem – Feliks Szczepański. Mieszkał obok wytwórni filmowej przy ulicy Chełmskiej, gdzie statystowała sąsiadka, z której pomocą w wieku 10 lat wystąpił pierwszy raz jako statysta w filmie. W młodości przez trzy lata trenował boks w klubie Legia Warszawa. W 1970 ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Warszawie. Dwa lata później zadebiutował epizodyczną rolą kelnera w filmie Janusza Kondratiuka Dziewczyny do wzięcia. Zaważyło to na decyzji porzucenia wyuczonego zawodu, by poświęcić się aktorstwu. Grał niewielkie role w kolejnych filmach, a w 1977 pojawił się w głównej roli w filmie Tomasza Zygadło Rebus. Zdawał do szkoły filmowej, jednak nie dostał się. Na początku lat 80. zadebiutował w Teatrze Komedii w Warszawie rolą w sztuce Jonasza Kofty i Stefana Friedmanna Fachowcy, czyli po prostu robota w reżyserii Jerzego Gruzy. Od 17 grudnia 1983 występował w podwójnej roli – Naukowca i skrzypka Stasia – w sztuce Andrzeja Kondratiuka Koniec ery menelików w reżyserii Janusza Kondratiuka. W 1986 zdał egzamin eksternistyczny. Po prawie trzech latach zakończył współpracę z Komedią, chcąc skupić się na karierze filmowej. Największą popularność przyniosły mu role w serialach telewizyjnych: Henryka Lermaszewskiego w Domu, Wiesława Graczyka w Graczykach i Zbyszka Pyciakowskiego w Świętej wojnie. W 2011 nagrał album studyjny pt. Koło kina, na którym znalazły się kompozycje Andrzeja Rutkowskiego do słów Jacka Cygana i Marka Gaszyńskiego. W październiku 2014 wydał autobiografię pt. Pisz pan książkę!. Od 1981 żonaty z Jolantą. Mają córkę Hannę (ur. 1982) i syna Michała (ur. 1984). Mieszka w Piasecznie. 7 października 2010 został prawomocnie skazany przez Sąd Okręgowy w Suwałkach na karę grzywny 6 tys. złotych za wyłudzenie zaświadczenia ukończenia kursu na prawo jazdy. 

Data wysłania: 31.01.2023 r.
Data otrzymania: 16.02.2023 r.
Czas oczekiwania: 16 dni

 

 Cześć!

Dzisiaj po długiej przerwie chciałabym pokazać autograf, jaki otrzymałam od polskiej piosenkarki, autorki tekstów, modelki oraz członkini Akademii Fonograficznej ZPAV.

Kilka słów o piosenkarce:

Anita Anna Gray, z domu Lipnicka (ur. 13 czerwca 1975 w Piotrkowie Trybunalskim) – polska piosenkarka, autorka tekstów oraz modelka, członkini Akademii Fonograficznej ZPAV. Uczęszczała do I LO im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. Mając 15 lat, pracowała jako modelka. Początkowo związana była z grupą Varius Manx, z którą nagrała dwie płyty: Emu (1994) i Elf (1995). Oba albumy okazały się sukcesem komercyjnym. W 1996 opuściła grupę i rozpoczęła karierę solową pod okiem Wiktora Kubiaka. Za debiutancki album pt. Wszystko się może zdarzyć otrzymała status trzykrotnie platynowej płyty. Zdobyła też pięć nominacji do nagrody Fryderyk, w tym w kategorii „album roku pop”. Promujące go piosenki „I wszystko się może zdarzyć” oraz „Piękna i rycerz” stały się przebojami. Druga płyta Lipnickiej pt. To, co naprawdę została wydana w 1998. Choć nie okazała się takim sukcesem komercyjnym jak debiut, to zdobyła status złotej, a pierwszy pochodzący z niej singel – „Historia jednej miłości” – został przebojem. Jesienią 2000 wydała album pt. Moje oczy są zielone. Pierwszym singlem zostało nagranie „Jestem powietrzem”, z teledyskiem nakręconym w Londynie. W 2002 nawiązała współpracę muzyczną z Johnem Porterem. Ich pierwszy wspólny album pt. Nieprzyzwoite piosenki został nagrany w Londynie i ukazał się na rynku w 2003 roku. Spotkał się z gorącym przyjęciem ze strony krytyków, jak i publiczności. Przez wiele tygodni płyta utrzymywała się na pierwszym miejscu najlepiej sprzedających się krążków i pokryła się platyną. Zdobyła też Fryderyka w kategorii „album roku pop”, a singel „Bones of Love” został przebojem. Jesienią 2005 wydany został drugi album duetu pt. Inside Story, który powtórzył sukces poprzedniej płyty. W 2006 wydała minialbum Other Stories i box All the Stories, zawierający poprzednie albumy studyjne duetu i DVD z teledyskami. 22 lutego 2008 wydali ostatnią wspólną płytę pt. Goodbye. Nad tym albumem pracowali w Polsce, razem z muzykami towarzyszącymi im na koncertach. Płytę promowały single „Old Time Radio” oraz „Lonesome Traveller”, uzyskała ona status złotej płyty. 13 listopada 2009 odbyła się premiera pierwszego od dziewięciu lat solowego albumu Lipnickiej pt. Hard Land of Wonder, promowanego singlem „Car Door”. Płyta była nagrywana w Londynie i utrzymana jest w akustycznej stylistyce. Wydawnictwo uzyskało status złotej płyty, a w lutym 2010 roku nominację do Fryderyka w kategorii Album Roku Piosenka Poetycka, którą Lipnicka wygrała. Zaśpiewała trzy piosenki na wydanej w 2012 płycie pt. W siódmym niebie, nagranej z zespołem Voice Band założonym przez Arkadiusza Lipnickiego. W 2012 wzięła udział w projekcie Morowe panny realizowanym przez Muzeum Powstania Warszawskiego. Wspólnie z Johnem Porterem napisała piosenkę „Jeśli nie wrócę”, która znalazła się na płycie pod tym samym tytułem. Tego samego roku nagrała partie wokalne dla tytułowej bohaterki animowanego filmu Walta Disneya, pt. Merida waleczna. 2 października 2013 ukazała się polskojęzyczna płyta artystki pt. Vena Amoris. Pierwszym singlem promującym album była piosenka „Hen, hen”, a drugim – tytułowy utwór „Vena amoris”. Po premierze płyty wyruszyła w trasę koncertową z udziałem brytyjskich muzyków, którzy brali udział w nagraniach. Z Lipnicką występowali: Charles Casey (gitary), Ali Friend (kontrabas, gitara basowa), Melvin Duffy (instrumenty strunowe), Peter Josef (klawisze, gitara, trąbka, wokal), Greg Freeman (perkusja). W styczniu 2014 odbyła się premiera trzeciego singla, na który wybrano piosenkę „Trzecia zima”. W 2016 wydała singel „Ptasiek”, którym złożyła hołd jej kompozytorowi, brytyjskiemu artyście Nickowi Talbotowi. Utworem zapowiedziała trasę koncertową o nazwie „Na osi czasu”, którą odbyła jesienią. Podczas koncertów przypomniała swoje największe przeboje. W 2017 ukazała się płyta będąca zapisem koncertu w Łodzi. W lipcu 2017 zaprezentowano nowy singiel „Z miasta” zapowiadający nową solową płytę pod szyldem Anita Lipnicka & The Hats. Album pt. Miód i dym ukazał się 17 listopada. Promowały ją jeszcze single „Raj” oraz „Jak Bonnie i Clyde” (feat. Tomasz Makowiecki). Płyta była nominowana do nagrody Fryderyki 2018 w kategorii „album roku pop”. W 2019 obchodziła jubileusz 25-lecia pracy artystycznej. W trasie koncertowej Z bliska przypomniała piosenki z różnych etapów swojej działalności w nowych, akustycznych wersjach (m.in. „Wolne ptaki”, „Zanim zrozumiesz”, „Piękna i Rycerz”, „Bones of Love”, „Ptasiek”), a także kilka coverów (m.in. „Creep” z repertuaru Radiohead, „Nothing Compares to You” Sinead O’Connor, „Losing My Religion” R.E.M., „Linger” The Cranberries). 8 sierpnia premierę miała nowa wersja „Piosenki księżycowej”, wyprodukowana przez Kubę Karasia z The Dumplings. Singel zapowiadał płytę OdNowa, na której znalazły się wybrane utwory z repertuaru artystki w nowych aranżacjach. 13 sierpnia Lipnicka świętowała jubileusz podczas koncertu Love Forever w ramach Konkurs Sopot Festival 2019, na którym zaśpiewała trzy piosenki („Zanim zrozumiesz”, „Piosenkę księżycową” i „Piękna i Rycerz”) w nowych aranżacjach. W styczniu 2020 artystka wyruszyła w trasę koncertową Intymnie. Trasę promowały klipy live session do piosenek „Wolne ptaki” oraz „Tęczowa”. Trasa, w wyniku komplikacji spowodowanych pandemią COVID-19, rozciągnęła się w czasie i zakończyła się w lutym 2022. Podczas jednego z koncertów, w stodole Folwarku Ruchenka, 1 października 2021 roku zarejestrowano koncert, którego nagranie live stanowi zawartość wydawnictwa w CD oraz DVD pod tytułem „Intymnie”. Jest córką elektryka. Ma starszego o trzy lata brata, Arkadiusza, który jest artystą kabaretowym. W latach 2003–2015 pozostawała w nieformalnym związku z Johnem Porterem. 23 lutego 2006 roku na świat przyszła ich córka, Pola. W 2016 poślubiła Marka Graya. 

 Cześć!

Dzisiaj chciałabym pokazać autograf, jaki otrzymałam od polskiego muzyka, kompozytora, multiinstrumentalistę Michała Jelonka.

Kilka słów o muzyku:

Michał Jelonek (ur. 30 maja 1971 w Kielcach) – polski muzyk, kompozytor i multiinstrumentalista, znany głównie jako skrzypek. Członek zespołów Hunter i Orkiestra Dni Naszych. Były członek kieleckiej grupy Ankh. Nagrał płyty zawierające muzykę poważną, pop, folk, rock, metal, hard rock. Autor muzyki do reklam, m.in. Funduszu Emerytalnego Skarbiec. Nagrał kinową czołówkę dla filmów BestFilm oraz Monolight, oraz muzykę do filmu Na jelenie Renaty Borowczak. Laureat licznych konkursów i festiwali, m.in. Złotego Bączka, czy Jarocin 93. Najlepszy instrumentalista polski według magazynu Tylko Rock (1993), „Rock 94” Siedlce. Rekordzista wśród laureatów Złotego Bączka - statuetki przyznawanej za najlepszy koncert odbywający się podczas Przystanku Woodstock. Nagrodę zdobył czterokrotnie: w latach 1995 i 1996 jako członek zespołu Ankh, w 2004 roku (wspólnie z zespołem Hunter) oraz, solowo, w roku 2010. W 1990 obronił dyplom w klasie skrzypiec Andrzeja Zuzańskiego w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. Ludomira Różyckiego w Kielcach. Podsumowaniem tego był koncert skrzypcowy D-dur Ludwiga van Beethovena wraz z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Kieleckiej. Od tego czasu aż do 1993 roku współpracował z tą orkiestrą, z Orkiestrą Kameralną Filharmonii Kieleckiej, oraz z kwintetem smyczkowym Collegium Musicum. Od początku lat 90. w. pracuje jako muzyk sesyjny, nagrywał z takimi wykonawcami jak: Spooko, Closterkeller, De Press, Firebirds, Grejfrut, Kasa, Lizar, Łzy, Mafia, Maybe-b, Perfect, Szwagierkolaska, Teatr Kobiet, Tosteer, T-raperzy znad Wisły, Wilki, Maryla Rodowicz, Ilona Sojda, Wojciech Gąssowski, Stan Borys, Riverside. W 2002 roku Michał Jelonek nawiązał współpracę z formacją Hunter wraz z którą nagrał sześć albumów studyjnych. 3 grudnia 2007 roku ukazała się pierwsza solowa płyta muzyka zatytułowana Jelonek. W czerwcu 2009 roku Jelonek został nagrodzony w plebiscycie Świętokrzyskie Nagrody Muzyczne Scyzoryki 2009 w kategorii Wykonawca Instrumentalista. W 2010 roku nakładem firmy Złoty Melon ukazało się pierwsze wydawnictwo DVD Jelonka zatytułowane Przystanek Woodstock. Od 2018 jest jednym z jurorów talent-show telewizji Polsat Śpiewajmy razem. All Together Now. 

 Cześć!

Dzisiaj po długiej przerwie chciałabym pokazać autograf, jaki otrzymałam od polskiej piosenkarki, wokalistki dubbingowej, kompozytorki i autorki tekstów Magdaleny Tul.

Kilka słów o piosenkarce:

Magdalena Ewa Tul (ur. 29 kwietnia 1980 w Gdańsku) – polska piosenkarka, wokalistka dubbingowa, kompozytorka i autorka tekstów. W latach 2000–2003 aktorka i wokalistka teatru Studio Buffo, a w latach 2004–2007 wokalistka Teatru Muzycznego „Roma”. W latach 2003–2018 solistka w teleturnieju TVP1 Jaka to melodia?. Fonograficznie debiutowała w 2004, od tamtej pory wydała trzy albumy studyjne: V.O.H. - The Victory of Heart (2007), Brave (2014) i Mindfulness (2019). Uczestniczka konkursu „Premier” w ramach 42. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (2005), festiwali Universtalent 2005 i Unisong 2007. Reprezentantka Polski w 56. Konkursie Piosenki Eurowizji (2011). Ma dwoje starszego rodzeństwa, o 15 lat brata i o 13 lat siostrę, Małgorzatę. Oboje mieli wpływ na rozwój jej świadomości muzycznej. W dzieciństwie uczęszczała do Studia Piosenki Grażyny Łobaszewskiej, gdzie kształciła się wokalnie. W 1999 rozpoczęła naukę w Szkole Muzycznej II stopnia w Gdańsku, w klasie śpiewu klasycznego. Ukończyła naukę w XIV Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku i w szkole średniej w klasie o profilu humanistyczno-teatralnym. Studiowała zaocznie na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Akademii Bydgoskiej, gdzie w 2004 uzyskała tytuł magistra sztuki na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej. Mając 12 lat, została wokalistką dziecięcego zespołu wokalnego, w którym stawiała pierwsze kroki muzyczne. Gdy była nastolatką, dorabiała do pensji, pracując jako barmanka w klubie jazzowym. Niedługo później założyła własny zespół, który tworzyła z Piotrem Olszewskim i Piotrem Podgórskim. Grali wspólnie przez około dwa lata, zagrali kilka koncertów jako support dla uznanych artystów sceny polskiej i tworzyli materiał na pierwszy, solowy album piosenkarki. W trakcie nauki w szkole średniej odbyła praktyki na deskach Teatru Miejskiego im. Witolda Gombrowicza w Gdyni. Od 2000 występowała jako aktorka i wokalistka zespołu Studio Buffo Janusza Józefowicza. Zagrała w przedstawieniach: Niedziela na głównym i Ukochany kraj. W międzyczasie dorabiała, pracując jako barmanka w klubie „Jazgot” w Warszawie oraz jako sprzedawca w call-center. W 2003 zakończyła pracę w Buffo, tłumacząc decyzję faktem, że „nie daje jej to możliwości rozwoju”. W 2003 nawiązała współpracę z Teatrem Muzycznym „Roma”, w którym śpiewała partie wokalne w musicalu Koty (2004) i grała Królową Abę w musicalu Akademia pana Kleksa (2007). W styczniu 2003 nawiązała współpracę z Telewizją Polską, zostając jedną z wokalistek teleturnieju TVP1 Jaka to melodia?. Na udział w przesłuchaniach do programu namówił ją Robert Janowski, gospodarz programu. W 2004 z piosenką „Full of Life” zajęła 9. miejsce w wewnętrznych eliminacjach do 50. Konkursu Piosenki Eurowizji. Za wykonanie piosenki zdobyła również nagrody na festiwalu Universtalent 2005 w Pradze w kategoriach: „najlepszy utwór” i „najlepszy wykonawca”. W czerwcu 2005 z singlem „Idź swoją drogą” wystąpiła w koncercie Premiery w ramach 42. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, a w 2006 z piosenką „Find the Music” brała udział w eliminacjach do konkursu Trendy podczas festiwalu TOPtrendy 2006, jednak nie zakwalifikowała się do finałowej „dziewiątki”. W sierpniu 2007 wydała debiutancki album studyjny pt. V.O.H. - The Victory of Heart, na którym znalazły się m.in. piosenki „Full of Life” i „Find the Music”. Również w 2007 zajęła trzecie miejsce na amerykańskim festiwalu Unisong. Pod koniec grudnia 2010 zaśpiewała gościnnie w utworze Ricka Estrina „Weekend Off”, umieszczonym na demo bluesowego zespołu Why Ducky? pt. The Mo. Wydała również dwa solowe single: „Nie ma jej” i „Jestem”, z którym 29 grudnia 2010 zakwalifikowała się do krajowych eliminacji do 56. Konkursu Piosenki Eurowizji. 14 lutego 2011 wygrała finał selekcji, zdobywszy 44,47% głosów publiczności, dzięki czemu została reprezentantką Polski w Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Düsseldorfie. W ramach promocji nagrała anglojęzyczną wersję piosenki, „Present”. 10 maja wystąpiła jako pierwsza w kolejności w pierwszym półfinale konkursui zajęła ostatnie, 19. miejsce z wynikiem 18 punktów, nie zdobywając awansu do finału. W listopadzie jej piosenka „First Class Ticket to Heaven” znalazła się na dwupłytowym wydawnictwie wydane pod szyldem projektu Esotiq presents Poland... Why Not. W 2012 bez powodzenia zgłosiła się z piosenką „Give It Up” do szwajcarskich selekcji do 58. Konkursu Piosenki Eurowizji. W 2013 wzięła udział w drugiej edycji talent show TVP2 The Voice of Poland; podczas tzw. „przesłuchań w ciemno” dołączyła do drużyny „Tomsona” i „Barona” i ostatecznie odpadła na etapie „nokautów”. W listopadzie 2013 wydała EP-kę pt. The Beginning. 6 czerwca wydała drugi album studyjny pt. Brave. W maju 2014 zasiadła w polskiej komisji jurorskiej podczas 59. Konkursu Piosenki Eurowizji. 14 czerwca 2015 wystąpiła w koncercie z okazji 90-lecia Polskiego Radia w ramach Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, śpiewając wraz z chórem Sound’n’Grace utwory „Szklana pogoda” Lombardu i „Biała armia” Bajmu. 28 kwietnia 2017 wydała singel „Closer”, którą nagrała również w polskiej wersji językowej jako „Bliżej”. W maju 2017 zagrała minitrasę koncertową, obejmującą występy w Krakowie i Warszawie, ponadto zasiadła w polskiej komisji jurorskiej podczas 62. Konkursu Piosenki Eurowizji. 7 listopada w warszawskim klubie „Stodoła” zagrała premierowy koncert z trasy Pop Art Tour, w trakcie której zaprezentowała materiał z trzeciej płyty studyjnej. Latem 2018, po zmianie głównego producenta programu Jaka to melodia?, wraz z częścią dotychczasowej obsady zakończyła współpracę przy teleturnieju. 31 sierpnia wydała teledysk do singla z płyty, „Va Banque”. Również w 2018 zaangażowała się w kampanię marki produkującej trofea sportowe Tryumf „Pierwsze zwycięstwo”. 14 kwietnia 2019 wystąpiła gościnnie podczas koncertu London Eurovision Party. 3 czerwca wydała cyfrowo trzeci album studyjny pt. Mindfulness, zawierający m.in. single „Closer”, „Bliżej”, „Va Banque” i „Move Forward”, który wydała 10 czerwca. Latem była gościem muzycznym w teleturnieju TV Puls Gra Muzyka. Jesienią 2019 wystartowała w konkursie Open Mic, docierając do finału rozgrywanego 1 lutego 2020 w O2 Arena w Londynie. 26 lutego 2021 poinformowała o podjęciu współpracy z amerykańską wytwórnią nagraniową Banner Records, dla której nagrała single: „Face the Day” (2021) i „If Loving You Is All I Ever Do” (2022). Ma dwoje dzieci, Krzysztofa (ur. 18 listopada 2007) i Maję (ur. 24 listopada 2012). Jest wegetarianką.