989. Agnieszka Więdłocha

 Witajcie! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam od polskiej aktorki teatralnej, filmowej i telewizyjnej- Agnieszki Więdłochy.

Kilka słów o aktorce:

Agnieszka Więdłocha-Pawlicka (ur. 12 stycznia 1986 w Łodzi) –polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Ukończyła szkołę muzyczną. Absolwentka łódzkiej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera (2009). Aktorka Teatru im. S. Jaracza w Łodzi. Jest laureatką „Złotej Maski” – łódzkiej nagrody teatralnej – za najlepszy debiut sezonu 2009/2010. Rozpoznawalność przyniosła jej rola Leny Sajkowskiej w serialu wojennym Czas honoru, emitowanym na antenie stacji telewizyjnej TVP2, oraz role w M jak miłość i Lekarzach. W 2016 roku wystąpiła w serialu Komisarz Alex jako podkomisarz Ewa Krassowska. 9 stycznia 2019, wraz z Maciejem Stuhrem, została prowadzącą audycji Planeta singli na antenie Radia Zet. W 2020 za niesienie pomocy kombatantom, wraz z mężem została odznaczona Medalem „Pro Patria”. Jest żoną Antoniego Pawlickiego.

988. Ewa Kasprzyk

 Witajcie! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam od polskiej aktorki teatralnej, telewizyjnej i filmowej- Ewy Kasprzyk.

Kilka słów o aktorce:

Ewa Jadwiga Kasprzyk, także Ewa Kasprzyk-Bernatowicz (ur. 1 stycznia 1957 w Stargardzie Szczecińskim) – polska aktorka teatralna, telewizyjna i filmowa. W 1983 ukończyła studia na PWST w Krakowie. Niedługo po ukończeniu szkoły aktorskiej dołączyła do zespołu gdańskiego Teatru Wybrzeże, w którym występowała od 1983 przez kolejnych szesnaście lat, do 2000. W tym czasie zagrała w przedstawieniach m.in. Kazimierza Kutza (Batałajkin i spółka), Stanisława Różewicza (Sztukmistrz z Lublina według Singera) i Mikołaja Grabowskiego (Stąd do Ameryki), a także Krzysztofa Babickiego i Barbary Sass. Do największych osiągnięć aktorki z tego okresu zalicza się główne role w Antoniuszu i Kleopatrze Szekspira (Kleopatra), Tutam Shaeffera (Ona), Trzech siostrach Czechowa (Olga) i Dwojgu na huśtawce Gibsona (Ona). W 2000 przeniosła się do warszawskiego Teatru Kwadrat, słynącego z repertuaru komediowego i farsowego. Równocześnie występuje w odważnych monodramach. Krytyka wysoko oceniła jej tytułową rolę w Patty Diphusa, teatralnej adaptacji jednego z opowiadań Pedro Almodóvara. W przedstawieniu, prezentowanym m.in. na scenie Teatru „Polonia” i w warszawskim klubie Le Madame, wcieliła się w postać światowej gwiazdy porno. W 2006 zagrała Marilyn Monroe w Marilyn i papież. Listy między piekłem a niebem. Od 2011 występowała w roli piosenkarki Violetty Villas, w spektaklu kostiumowym Kallas, czyli spotkanie dwóch legend... Marcina Szczygielskiego, u boku Joanny Kurowskiej, która wcielała się w rolę innej gwiazdy polskiej estrady – Kaliny Jędrusik. W 1985, w wieku dwudziestu ośmiu lat, rolą zaradnej Kwiryny w Dziewczętach z Nowolipek Barbary Sass, zadebiutowała w filmie. Niedługo potem możliwości aktorki na różne sposoby wykorzystał Roman Załuski. W dramacie Głód serca (1986) Kasprzyk wcieliła się w postać nieufnej matki, samotnie wychowującej syna. Jeszcze inaczej zaprezentowała się w jego komediach – w Koglu-moglu (1988) i Galimatiasie, czyli koglu-moglu II (1989) była histeryczną żoną docenta Wolańskiego, a w Komedii małżeńskiej (1993) – Marią, kurą domową, która decyduje się na porzucenie rodziny i rozpoczęcie samodzielnej kariery w Warszawie. W latach 90. ograniczyła występy w filmie, skupiając się na pracy teatralnej. W tym czasie zagrała jedynie kilka drugoplanowych ról, m.in. w serialu Radio Romans. W 1998 znalazła się w obsadzie telenoweli Złotopolscy, która wkrótce zyskała olbrzymią popularność wśród masowej widowni. Jej Ilona Clark-Kowalska – zdecydowana, silna, pewna siebie, nowoczesna, dojrzała kobieta – była zapowiedzią nowego typu postaci, które następnie powtórzyła w Karierze Nikosia Dyzmy (2002) i Warszawie (2003) oraz produkcjach telewizyjnych: Magdzie M. i Codziennej 2 m. 3. Na nieco innym biegunie znajdują się jej role w skromnych, ambitnych filmach, najczęściej u młodych debiutantów. W komedii lirycznej Cudownie ocalony (2004) z dużą dozą autoironii zagrała starą prostytutkę-oszustkę Lolę Katafalk, pojawiła się również u Marcina Wrony w Człowieku magnesie (2001). Do najważniejszych aktorskich dokonań Kasprzyk należy rola niezrównoważonej, egzaltowanej, rozczarowanej gwiazdy, zafascynowanej Violettą Villas, która swoje niespełnione ambicje artystyczne próbuje zrekompensować posyłając córkę na konkursy i przesłuchania, w Bellissimie (2000) Artura Urbańskiego. Kreacja spotkała się z dobrymi recenzjami krytyków oraz uznaniem jurorów 26. FPFF w Gdyni, którzy przyznali jej nagrodę dla najlepszej aktorki (ex-aequo z Kingą Preis). W 2013 odcisnęła swą dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Od 6 marca do 8 maja 2015 brała udział w trzeciej emitowanej przez telewizję Polsat edycji programu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami. Jej partnerem tanecznym był Jan Kliment, z którym odpadła w dziewiątym odcinku, zajmując 4. miejsce.

987. Mariusz Bonaszewski

Witajcie! 😁

Dzisiaj chciałabym pochwalić się autografem, jaki otrzymałam od polskiego aktora teatralnego, filmowego, telewizyjnego, dubbingowego oraz radiowego- Mariusza Bonaszewskiego.

Kilka słów o aktorze: 

Mariusz Bonaszewski (ur. 26 sierpnia 1964 w Koszalinie) – polski aktor teatralny, filmowy, telewizyjny, dubbingowy i radiowy. Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Krzywoustego w Słupsku i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (1988). Bonaszewski należy do aktorów, którzy skupiają się raczej na karierze teatralnej. W filmie zadebiutował w roku 1986 niewielką rolą w Maskaradzie Janusza Kijowskiego. Od czasu do czasu pojawia się jednak w filmach, serialach telewizyjnych oraz dubbingach. Współpracował m.in. z takimi reżyserami, jak Teresa Kotlarczyk, Władysław Pasikowski, Andrzej Trzos-Rastawiecki. Do ważniejszych ról filmowych można zaliczyć Anda w Świetle odbitym, Świra w Zakładzie, Kostka w Gnojach i Jozuego w Metanoi. Popularność przyniosła mu rola profesora medycyny, nauczyciela akademickiego, Jana Sarapaty w serialu Na dobre i na złe. W Glinie Pasikowskiego również wcielił się w rolę lekarza Krzysztofa, tym razem jednak bohatera zdecydowanie negatywnego.

986. Magdalena Zawadzka

 Witajcie!😁

Dzisiaj przychodzę do Was autografem, jaki otrzymałam od polskiej aktorki, teatralnej, filmowej i telewizyjnej Magdaleny Zawadzkiej.

Kilka słów o aktorce:

Magdalena Zawadzka-Holoubek (ur. 29 października 1944 w Filipowicach) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Jako nastolatka występowała w telewizyjnym Młodzieżowym Studiu Poetyckim. W 1966 ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Debiutowała w wieku 18 lat w filmie Jana Rybkowskiego Spotkanie w Bajce (1962). W 1966 zagrała główną rolę w komedii Pieczone gołąbki (1966) u boku Krzysztofa Litwina i w tym samym roku w komedii muzycznej Mocne uderzenie (1967) z Jerzym Turkiem. Popularność zdobyła dzięki roli Basi Wołodyjowskiej w filmie Pan Wołodyjowski (1969) i serialu Przygody pana Michała (1969). Zagrała m.in. w filmach Rozwodów nie będzie (1964), Sublokator (1967), Klucze (1973), Mazepa (1976), którego reżyserem i scenarzystą był Gustaw Holoubek, Noce i dnie (1975), Łabędzi śpiew (1988) czy Goodbye Rockefeller (1993). Występowała gościnnie m.in. na deskach Teatru Scena Prezentacje w Warszawie. Gościnnie wystąpiła w serialach telewizyjnych Wojna domowa (1965–1966), Dziupla Cezara, Plebania. W 1996 użyczyła głosu w kreskówce Zakochany kundel. W serialu Samo życie grała rolę Danuty Jankowskiej, matki Teresy. Wystąpiła jako matka Piotra Korzeckiego w 4. serii serialu Magda M. Pierwszym mężem aktorki był operator filmowy Wiesław Rutowicz. Od 1973 żona Gustawa Holoubka (zm. 2008); matka Jana Holoubka. Jej kuzynką jest australijska aktorka Magda Szubanski.

985. Kamil Bednarek

 Witajcie! 😁

Dzisiaj przychodzę do Was z autografem, jaki otrzymałam od polskiego piosenkarza, autora tekstów i piosenek.

Kilka słów o piosenkarzu:

Kamil Bednarek (ur. 10 maja 1991 w Brzegu), znany też jako MaccaBraa – polski piosenkarz, autor tekstów i piosenek, wykonawca muzyki reggae. W latach 2008–2012 wokalista formacji Star Guard Muffin, od 2012 lider zespołu sygnowanego jego nazwiskiem. W 2008 założył z przyjaciółmi zespół Star Guard Muffin. Pierwszy koncert zagrali w rodzinnym Brzegu, poprzedzając występ EastWest Rockers. Po kilku wygranych przeglądach muzycznych, w 2009 wydali debiutancki minialbum pt. Ziemia Obiecana, na którym umieścili autorski materiał. W 2010 wziął udział w trzeciej edycji programu TVN Mam talent!. Na castingu jurorskim zaprezentował piosenkę Kurta Nilsena „I” i jednogłośnie przeszedł do kolejnego etapu, w którym zaśpiewał „Tears in Heaven” Erica Claptona. Głosami telewidzów awansował do finału, w którym zaśpiewał utwór Boba Marleya „Is This Love” i zajął drugie miejsce. 19 listopada wydał debiutancki album studyjny pt. Szanuj, który nagrał z zespołem Star Guard Muffin. Płyta trafiła na szczyt listy bestsellerów płytowych OLiS oraz zdobyła multiplatynowy status. W kwietniu 2011 wyjechał z zespołem na Jamajkę, gdzie w studiu Tuff Gong w Kingston nagrał minialbum pt. Jamaican Trip, który wydał 24 czerwca. Latem wystąpił z zespołem na XLVIII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, na którym zaprezentował przebój Marka Grechuty „Dni, których nie znamy”. Jesienią przeszedł zabieg wycięcia polipa, umiejscowionego na strunie głosowej. Na początku 2012 uczestniczył w programie telewizyjnym TVP2 Bitwa na głosy, w którym objął funkcję przewodniczącego szesnastoosobowej grupy wokalistów z Brzegu. Z drużyną dotarł do finału, w którym zwyciężyli. W marcu podjął decyzję o zawieszeniu działalności zespołu Star Guard Muffin, tłumacząc fakt odejściem ze składu Kuby Wojciechowskiego i Szymona Chudego. Kontynuował działalność artystyczną z udziałem zespołu Bednarek. W czerwcu wspólnie wystąpili w koncercie Szalone lata 60! W ramach XLIX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, śpiewając utwór „Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał” z repertuaru Skaldów. 28 listopada wydał pierwszy solowy album studyjny pt. Jestem…, promowany m.in. przez single „Cisza” i „Chodź ucieknijmy...”, który trafił na 1. miejsce listy OLiS i uzyskał status diamentowej płyty. 29 maja 2015 wydał drugi solowy album studyjny pt. Oddycham, który nagrał z zespołem Bednarek. Wydawnictwo promował singlami „Chwile jak te”, „Sailing”, „Euforia” oraz „List”. Płyta osiągnęła status platynowej. W styczniu 2017 wydał utwór „Talizman”, który nagrał z gościnnym udziałem Matheo. Zdobył cztery nominacje do Eska Music Awards 2017, ostatecznie zgarniając statuetkę w kategorii „artysta roku”. W maju wydał utwór „Poczuj luz”, będący drugim singlem zwiastującym jego kolejną płytę. 27 lipca zagrał koncert w amfiteatrze w Kołobrzegu wraz z zespołem Enej. 17 listopada zaprezentował utwór „Jak długo jeszcze”, do którego zrealizował teledysk z gościnnym udziałem Natalii Szroeder. Wideoklip w ciągu kilku dni po premierze przekroczył milion wyświetleń w serwisie YouTube. 1 grudnia wydał album pt. Talizman, który w styczniu 2018 osiągnął status złotej płyty. W 2019 był jednym z trenerów dziesiątej edycji programu rozrywkowego TVP2 The Voice of Poland. W kwietniu 2021 Eska TV wyemitowała dwuodcinkowy program Dubaj według Bednarka.

984. Antek Smykiewicz

 Witajcie! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf od polskiego piosenkarza i autora tekstów Antka Smykiewicza. 

Kilka słów o piosenkarzu:

Antoni Smykiewicz (ur. 12 lipca 1987 w Warszawie) – polski piosenkarz i autor tekstów. Jego matka jako nastolatka śpiewała w Operetce Warszawskiej, a ojciec jest fotografem. Ma dziewięcioro rodzeństwa: czterech braci (Tadeusza, Łukasza, Karola, Pawła) i pięć sióstr (Katarzynę, Agnieszkę, Paulinę, Dorotę, Klarę). Uczęszczał do szkoły muzycznej w klasie akordeonu. Karierę muzyczną rozpoczął w 2010, zostając wokalistą w zespole Ściana Wschodnia, którego był współzałożycielem. W tym samym roku wygrał ogólnopolski festiwal karaoke, III Karaoke MAXXX Festiwal w Opolu, zorganizowany przez radio RMF Maxxx. Przed rozpoczęciem ogólnopolskiej kariery muzycznej brał udział w telewizyjnych konkursach talentów: The Voice of Poland (2011) i Must Be the Music. Tylko muzyka (2014). Jesienią 2014 podpisał kontrakt z wytwórnią Universal Music Polska. W 2015 wydał debiutancki singel „Pomimo burz” autorstwa Marka Kościkiewicza. Piosenka stała się przebojem, trafiając na 1. miejsce na liście AirPlay, najczęściej odtwarzanych utworów w polskich rozgłośniach radiowych. Ponadto utwór uzyskał w Polsce status diamentowego singla za sprzedaż w nakładzie przekraczającym 100 tysięcy kopii. 31 grudnia był jedną z gwiazd występujących podczas koncertu sylwestrowego w Krakowie, zorganizowanego przez stację TVN. Na początku 2016 wydał drugi singel „Limit szans”, który napisał we współpracy z Przemysławem Pukiem i Sarsą. Z piosenką dotarł do 21. miejsca na liście AirPlay. 6 maja wydał debiutancki album studyjny, zatytułowany Nasz film i uzyskał status złotej płyty. 28 maja wystąpił w koncercie Radiowy przebój roku podczas drugiego dnia festiwalu Polsat SuperHit Festiwal, wykonując utwór „Pomimo burz”, który znalazł się w gronie najczęściej emitowanych utworów w polskich rozgłośniach radiowych w poprzedzającym roku. Z piosenką na początku czerwca wziął udział w konkursie Debiuty w ramach 53. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. 21 października wydał reedycję swojego albumu Nasz film, wzbogaconą o sześć premierowych utworów oraz akustyczne wersje singli „Pomimo burz” i „Limit szans”. Następnie wydał single: „Na nowo”, „Wspólny czas”, „Neony”, „Hasztag” i „Jak wiatr”. W 2018 uczestniczył w ósmej edycji programu rozrywkowego Polsatu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami. W 2019 zajął czwarte miejsce w jedenastej edycji programu rozrywkowego Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo. W 2020 rozwiązał kontrakt płytowy z Universal Music Polska.

983. Magda Femme

 Witajcie! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam od Magdy Femme. Jest to pierwsza wokalistka zespołu Ich Troje.

Kilka słów o piosenkarce:

Magda Femme (ur. jako Magdalena Pokora, 22 maja 1971 w Łasku) –polska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów, wokalistka zespołu Ich Troje w latach 1995–2001. Jest jedynym dzieckiem Kazimierza i Barbary Pokorów. W 2000 zmieniła nazwisko na Femme. Jest absolwentką Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1995–2001 była wokalistką zespołu Ich Troje. Wydali wspólnie trzy albumy studyjne: Intro (1996), ITI Cd. (1997) i 3 (1999). Dwukrotnie brała udział w finale Krajowych Eliminacji do Konkursu Piosenki Eurowizji. W 2003 wystąpiła podczas krajowych eliminacji z piosenką „I Believe in You”, nagraną wspólnie z wokalistą Marcinem Koczotem i zespołem Spotlight. W 2006 zaśpiewała gościnnie w piosence „Follow My Heart” zespołu Ich Troje, który wygrał finał eliminacji, dzięki czemu reprezentował Polskę w 51. Konkursie Piosenki Eurowizji w Atenach. Zajęli 11. miejsce w półfinale konkursu, nie kwalifikując się do finału. W 2000 wydała debiutancki, solowy album studyjny pt. Empiryzm, który zrealizowała, będąc jeszcze wokalistką Ich Troje. W 2001 wydała drugą solową płytę pt. 5000 myśli, która sprzedała się w nakładzie ok. 32 tys. egzemplarzy, uzyskując status złotej płyty. Największymi przebojami z płyty były utwory „Rozmowa z Aniołem” i „Kłamstwo”, z którym wygrała konkurs audiotele w koncercie organizowanym przez TVP2. W 2004 wydała trzecią płytę pt. Extremalnie. Teledysk do singla „Daleko stąd” został nominowany do nagrody Yach Film. W 2006 wzięła udział w trasie koncertowej z okazji 10-lecia zespołu Ich Troje „Sami Swoi”. W 2009 nagrała i wydała czwartą solową płytę studyjną pt. Magiczne nutki. Muzykę skomponował kompozytor i muzyk Janusz Tylman, a słowa są autorstwa Magdy Femme. W 2010 ubiegała się o miano Polskiego Hitu Lata 2010 na Bydgoszcz Hit Festiwalu, a z piosenką „Jak diament”, wykonaną w duecie z Iwoną Węgrowską, zajęła 6. miejsce. W 2014 wydała piąty album studyjny pt. Retro Love, który nagrała razem z Adasiem Drzewieckim oraz we współpracy z Toffsonem, Ive i Gooferem. W pierwszym tygodniu od premiery cyfrowej album uzyskał status złotej płyty. W 2015 nagrała utwór „Jestem na tak” w duecie z Nowatorem, za który otrzymali nagrodę dla najlepszego duetu, przyznaną przez Radio Fama. W 2016 singiel znalazł się w rankingu „40 największych hitów 2015”, przygotowanym przez Kino Polska Muzyka, zajmując 28. miejsce. W tym samym roku za singiel otrzymała złotą płytę, a w 2016 – platynową. W 2017 zwyciężyła w kategorii „kultura” w plebiscycie „kobieta roku” organizowanym przez Stowarzyszenie Women For Live. W 2019 nagrała utwór „Słabo kłamiesz”, który znalazł się w rankingu „Hity lata 2019” przygotowanym przez Kino Polska Muzyka i zajął drugie miejsce w plebiscycie „Hit roku 2019” przygotowanym przez serwis Party.pl. W 2020 wraz z Jay Marinem, Mavoii i Zawidzkim utworzyli zespół muzyczny o nazwie Project M. W latach 1996–2001 była żoną lidera grupy Ich Troje, Michała Wiśniewskiego. W 2008 urodziła córkę Nel. Od 2012 jest związana z Michałem Zawidzkim, raperem znanym jako „Zawidzki”.

982. Patryk Pegza

 Witajcie! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf jaki otrzymałam od Patryka Pegzy. Jest on liderem polskiego zespołu muzycznego wykonującego muzykę z gatunku takiego ja: disco polo, folk, muzyka biesiadna, techno, muzyki klubowej i dance. 

981. Kasia Stankiewicz

 Witajcie! 😁

Dzisiaj po przerwie chciałabym pokazać Wam autograf jaki otrzymałam od polskiej piosenkarki alternatywnej i autorki tekstów Kasi Stankiewicz.

Kilka słów o piosenkarce:

Katarzyna Maria Stankiewicz (ur. 2 czerwca 1977 w Działdowie) – polska piosenkarka alternatywna i autorka tekstów. W latach 1996–2000 wokalistka zespołu Varius Manx, z którym wydała albumy Ego (1996) i End (1997). Od 2000 artystka solowa, wydała cztery albumy: Kasia Stankiewicz (1999), Extrapop (2003), Mimikra (2006) i Lucy and the Loop (2014). W 2015 wznowiła współpracę z zespołem Varius Manx, z którym wydała album pt. Ent (2018). Uczęszczała do Miejskiego Domu Kultury w rodzinnym Działdowie. W 1995 zadebiutowała na profesjonalnej scenie muzycznej, występując w jednym z odcinków programu Szansa na sukces z udziałem zespołu Varius Manx; za interpretację piosenki „Zamigotał świat” zajęła pierwsze miejsce. Rok później została nową wokalistką zespołu, zajmując miejsce Anity Lipnickiej. W marcu 1996 nagrała z zespołem materiał na ich pierwszą, wspólną płytę. W maju wydali zapowiadający płytę singel „Orła cień”, który stał się przebojem w kraju, docierając na szczyt wielu polskich list przebojów. 21 czerwca wydali album pt. Ego. Tydzień później wystąpili na 33. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, na którym odebrali złotą płytę za sprzedaż albumu w kraju. Tego samego dnia album uzyskał status platynowej płyty. Drugim singlem z płyty został utwór „Ten sen”. W tym samym roku Stankiewicz nagrała utwór „Kamienne schodki” w duecie z Ireną Santor na potrzeby albumu artystki pt. Duety. W sierpniu wystąpiła na galowym koncercie laureatów festiwalu sopockiego w 1996. W październiku i listopadzie wyruszyła w Varius Manx w ogólnopolską trasę koncertową, w ramach której odwiedził 16 największych miast w Polsce. W trakcie koncertu w Warszawie odebrali multiplatynę za ponad 400 tys. sprzedanych egzemplarzy płyty Ego. W tym samym roku zdobyli dwie statuetki Złotego Mikrofonu „Popcornu” za przebój roku („Orła cień”) oraz za wygraną w kategorii „Zespół roku”. Stankiewicz otrzymała także nagrodę „Machinera” w kategorii „Debiutanka roku”, wręczaną przez magazyn „Machina”. W lutym 1997 odbyła się premiera filmu Nocne graffiti, w którego ścieżce dźwiękowej znalazła się piosenka „Najlepszy z dobrych” nagrana przez Stankiewicz oraz trzy piosenki Varius Manx: „Małe zaćmienie”, „Nieme ściany” oraz „Ruchome piaski”, która stała się przebojem w kraju. Od marca do maja zespół nagrywał materiał na kolejny album, w międzyczasie Stankiewicz wzięła udział w nagraniu piosenek „Uratujcie go” i „Cicho tu” na płytę Kayah pt. Zebra. 7 września o godz. 12:00 zespół witał zaproszonych gości na dachu jednego z budynków w Warszawie, gdzie prezentował nowy album pt. End. Na płycie znalazło się 14 utworów, w tym m.in. singiel „Kiedy mnie malujesz”. Dzień później odbyła się premiera handlowa krążka, który w tym samym dniu uzyskał status złotej płyty. Piosenka „Czy tak chcesz” została włączona do akcji „Sprzątanie Świata” i promowała sprzątanie świata przez cały rok. Pozostając wokalistką Varius Manx, Stankiewicz planowała w tym czasie solowy projekt. W latach 1997–1999 była jurorką w programie Mini Playback Show. 21 maja 1999 wydała swój solowy album, zatytułowany po prostu Kasia Stankiewicz, którego producentem był Michał Przytuła. Teksty na płycie napisała we współpracy z Tomaszem Wachnowskim i Kayah. Pierwszym singlem z albumu został utwór „Dopiero od jutra”, który od marca gościł na listach przebojów. W czerwcu wyruszyła w promocyjną trasę po Polsce, a potem grała kilkanaście koncertów w całym kraju. W marcu 2000 wydała z Varius Manx album pt. Najlepsze z dobrych, który powstał z okazji 10-lecia powstania zespołu. Płyta zawierała najpopularniejsze utwory grupy z ostatnich lat oraz cztery premierowe kompozycje. Płytę promował utwór „Teraz i tu”. 7 kwietnia w warszawskiej Sali Kongresowej odbył się jubileuszowy koncert zespołu, zaś w maju muzycy odbyli trasę koncertową z radiem RMF FM pod nazwą Majówka Varius Manx i RMF FM. W wakacje zagrali kilka koncertów w kraju. Niedługo później Stankiewicz odeszła z zespołu, by kontynuować karierę solową i rozpocząć przygotowania do wydania drugiej solowej płyty. Wiosną 2001 radiową premierę miał utwór „Niepewność”, który nagrała w duecie z Michałem Żebrowskim na potrzeby jego albumu studyjnego pt. Lubię, kiedy kobieta. W wakacje zagrała koncert na warszawskim Moście Świętokrzyskim wspólnie z zespołem Tangerine Dream; wydarzenie miało służyć pojednaniu polsko-niemieckiemu. W tym samym roku zaczęła pracę nad kolejnym albumem solowym. Płyta została nagrana w studiach we Wrocławiu i Gdańsku, prace nad nią trwały trzy lata, a produkcją utworów zajął się życiowy partner Stankiewicz, Radosław Łuka. Jako, że wytwórnia BMG Poland nie wierzyła w nagrany materiał, Stankiewicz sprzedała mieszkanie w Warszawie i postanowiła wydać album własnym sumptem. Pod koniec grudnia 2002 ukazał się pierwszy utwór z płyty – „Chciałabym być aniołem”, który promowany był przez Program 3 Polskiego Radia. Pierwszym singlem z albumu została natomiast piosenka „Schyłek lata”. W tym czasie Stankiewicz zagrała także pierwszy od dawna koncert w warszawskim klubie Qult. Album pt. Extrapop ukazał się w 2003, został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków i publiczność. Drugim singlem z płyty została piosenka „Francuzeczka”, do którego powstał kontrowersyjny teledysk. Trzecim singlem z krążka został „Saint Etienne”, na którym utwór pojawił się także w wersji francuskiej. W tym samym roku Stankiewicz wzięła udział w nagraniach płyty ze świątecznymi piosenkami pt. Święta, Święta, na którą nagrała piosenki „Chciałabym być Aniołem” oraz „Tak jak śnieg” razem z Kubą Badachem i Mietkiem Szcześniakiem. Ponadto wystąpiła jako gość w licznych programach telewizyjnych, takich jak Kuba Wojewódzki, Poplista, Spełniamy marzenia, Śpiewające fortepiany, Bar czy Szansa na sukces. W 2004 ogłosiła przerwę w karierze z powodu narodzin swojego pierwszego dziecka. W październiku 2006 wydała kolejny solowy album studyjny pt. Mimikra, który został wydany pod szyldem wytwórni EMI Music. Pierwszym singlem promującym album był utwór „4 ręce”, zaś drugim – „Marzec”, który miał swoją premierę w styczniu 2007. Trzecim singlem została piosenka „W środku myśli”, z którą Stankiewicz startowała w polskich preeliminacjach do konkursu „Sopot Festival 2007”, zaś czwartym – „Jedno zdjęcie z archiwum pamięci”. Na początku 2008 nagrała utwór „Night Club”, który znalazł się na ścieżce dźwiękowej serialu Pitbull. 25 kwietnia premierę miała płyta Martyny Jakubowicz pt. Te 30. urodziny, na którym znalazł się m.in. utwór „Baby w Meksyku” zaśpiewany przez Stankiewicz w duecie z artystką. W tym samym roku piosenka Stankiewicz „Run” pojawiła się w ścieżce dźwiękowej serialu TVP1 Londyńczycy. W tym samym czasie Stankiewicz pracowała nad nowym materiałem w studiach w Polsce i Wielkiej Brytanii, a producentem albumu został Eddie Stevens. Ostatecznie nagrania zostały zrealizowane w islandzkim studiu Bedroom Community. Kilkakrotnie przekładana premiera płyty spowodowana była pracą nad ostatecznym kształtem albumu, o którym sama piosenkarka powiedziała: to nie tylko mój nowy album, nad którym pracowałam ostatnie cztery lata, to multidyscyplinarny projekt, w który zaangażowali się artyści z całego świata. Ostatecznie album pt. Lucy and the Loop ukazał się 10 października 2014. Pierwszym singlem z płyty został utwór „Lucy”, do którego teledysk został zrealizowany w Islandii. Projektem pobocznym Lucy and the Loop była seria dziesięciu fotografii (autorstwa Kasi Bielskiej i Dominika Tarabańskiego), które były inspirowane piosenkami z albumu. 31 grudnia 2015 wystąpiła podczas koncertu sylwestrowego TVP2 we Wrocławiu, podczas którego zaśpiewała utwór Adele „Set Fire to the Rain” oraz „Orła cień” i „Ruchome piaski” wspólnie z zespołem Varius Manx. W tym czasie wznowiła współpracę z muzykami grupy, a w 2016 wyruszyła z nimi w jubileuszową trasę koncertową z okazji 25-lecia istnienia Varius Manx. Również w 2016 uczestniczyła w piątej edycji programu rozrywkowego Polsatu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami oraz była nominowana do zdobycia statuetki Gwiazda Plejady w kategorii „metamorfoza roku”. W 2018 wydała z Varius Manx album pt. Ent, który promowali m.in. utworami „Biegnij”, „Kot bez ogona” i „Księżyc się zmęczył”. W 2020 uczestniczyła w drugiej edycji programu rozrywkowego TVP1 Dance Dance Dance, w którym występowała w duecie z siostrą, Anną.

980. Magdalena Popławska

 Cześć! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam drogą listowną. Jest on od polskiej aktorki filmowej Magdaleny Popławskiej. Niestety nie pamiętam daty wysłania prośby, ale wysłałam bodajże w trakcie emisji serialu "Nie rób scen" 2015 roku. Jeśli faktycznie tak było to na tą odpowiedź czekałam aż 6 lat ?! 😱 Czas oczekiwania jest przerażający, a zarazem daje poczucie, że nie wszystko stracone 😁 Właśnie za to kocham moją pasję 💓 A Wy macie takie podpisy co po kilku latach powróciły? Pochwalcie się w komentarzach 😊

Kilka słów o aktorce:

Magdalena Popławska (ur. 3 kwietnia 1980 w Zabrzu) – polska aktorka filmowa i teatralna. Jest absolwentką krakowskiej PWST (2004). Studiowała również w Institut del Teatre w Barcelonie, którego jest stypendystką. Związana z Teatrem Rozmaitości w Warszawie, gdzie brała udział w projekcie pt. Teren Warszawa. Jako niezależna aktorka współpracowała w wieloma teatrami i grupami twórczymi, głównie warszawskimi. Od 2008 roku jest członkiem zespołu Nowego Teatru w Warszawie. Magdalena Popławska jest młodszą siostrą aktorki Aleksandry Popławskiej.

Data wysłania: -
Data otrzymania: 07.04.2021 r.

979. Lech Dyblik

 Cześć! 😁

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam autograf, jaki otrzymałam od polskiego aktora filmowego, teatralnego i telewizyjnego- Lecha Dyblika.

Kilka słów o aktorze: 

Lech Dyblik (ur. 30 sierpnia 1956 w Złocieńcu) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, pieśniarz. W 1981 r. ukończył studia na PWST w Krakowie, uzyskując dyplom w 1983 r. W latach 1981–1987 był zatrudniony w Teatrze Narodowym w Warszawie. Od 2010 gra postać złomiarza-filozofa Kazimierza Badury w serialu komediowym Świat według Kiepskich, w którym to wcześniej grał różne role epizodyczne. W 2011 roku wydał płytę pt. Bandycka dusza, zaś w 2012 Dwa brzegi. Pod koniec 2014 roku wystąpił w teledysku do piosenki Sławomira Zapały „Megiera” zaś dwa lata później w teledysku Arka Zawilińskiego do utworu PKS Song. Mieszka w Łodzi. Ma młodszego brata, Pawła, który wystąpił wraz z nim w 2010 w trzech odcinkach serialu Świat według Kiepskich.

978. Paweł Małaszyński

 Cześć! 😁

Dzisiaj chciałabym się pochwalić kolejnym autografem jaki otrzymałam od polskiego aktora filmowego- Pawła Małaszyńskiego.

Kilka słów o aktorze:

Paweł Małaszyński (ur. 26 czerwca 1976 w Szczecinku) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, wokalista, muzyk i konferansjer. Wystąpił w filmach takich jak Katyń (2007) i Skrzydlate świnie (2010), Jack Strong (2013), Facet (nie)potrzebny od zaraz (2014) i Listy do M. 2 (2017), a także w serialach: Oficer (2004), Magda M. (2005–2007), Oficerowie (2006), Twarzą w twarz (2007–2008), Czas honoru (2010), Belle Epoque (2017), Przyjaciółki (2020) oraz Usta usta (2020). Urodził się w Szczecinku w rodzinie z silnymi, wojskowymi tradycjami. Jego oj­ciec Mirosław był zawodowym żołnierzem. Jego siostra Katarzyna podjęła pracę w straży granicznej. Mieszkał w Koszalinie. W 1982, kiedy miał sześć lat wraz z rodziną przeprowadził się na Podlasie do Białegostoku, na osiedle Słoneczny Stok. By­ł niesfornym dzie­c­kiem, a jego ulu­bio­ny­mi za­ba­wa­mi by­ło wy­bi­ja­nie szyb i ekspery­men­ty z ogniem. Uczęszczał do białostockiej Szkoły Podstawowej nr 36, gdzie często kończył lekcje około godz. 20. Jako nastolatek związał się ze słynnym białostockim klubem filmowym „Projektor”. Ukończył białostockie V Liceum Ogólnokształcącego im. Jana III Sobieskiego. Przez pół ro­ku stu­dio­wa­ł pra­wo na Uniwersytecie Białostockim, zanim uznał, że jego prawdziwym powołaniem jest aktorstwo. W latach 1997-1998 uczył się w krakowskim, policealnym studium aktorskim L’Art studiO Dopiero za trzecim razem dostał się do wrocławskiej filii PWST w Krakowie, którą ukończył w 2002. W trakcie studiów aktorskich zagrał postać Jakuba Szalimowa w sztuce Maksyma Gorkiego Letnicy (2001) w reżyserii Bożeny Baranowskiej i Fisberto w przedstawieniu Calderóna Księżniczka na opak wywrócona (2002) w reż. Remigiusza Brzyka. Po ukończeniu PWST w warszawskim Teatrze Kwadrat otrzymał propozycję zastępstwa za Andrzeja Nejmana w Szalonych nożyczkach Paula Pörtnera jako policjant Michał Tomasiak, Nie teraz kochanie Raya Cooneya i Johna Chapmana jako Pan Lawson i Wszystko w rodzinie Raya Cooneya jako Leslie w reżyserii Marcina Sławińskiego. W styczniu 2003 dostał etat i 28 czerwca 2003 oficjalnie zadebiutował podwójną rolą Trufaldina i Arlekina w Słudze dwóch panów Carla Goldoniego w reż. Waldemara Matuszewskiego. Wystąpił w Teatrze Telewizji w przedstawieniach: Pamiętnik z powstania warszawskiego (2004) jako Swen i Tajny agent (2005). W Teatrze Kwadrat wystąpił potem w Oślich latach (2005) Michaela Frayna w reż. Marcina Sławińskiego jako William R.Taylor, Perfect Day (2007) Liz Lochhead w reż. Andrzeja Rozhina jako Graham Steel Jimmy oraz Przyjaznych duszach (2008) Pam Valentine w reż. Marcina Sławińskiego w roli Simona Willisa. Po roli młodego, samotnego geja, mieszkającego przez ścianę ze starszą, także samotną słuchaczką Radia Maryja (Ewa Kasprzyk) w inscenizacji Berek, czyli upiór w moherze (2008) autorstwa Marcina Szczygielskiego w reż. Andrzeja Rozhina, na łamach miesięcznika „Teatr” krytyk teatralny Janusz Majcherek napisał: Tę cienką literaturę ratują aktorzy. Oczywiście, oni też zostali przez autora skazani na schemat. Obie postaci, dewotka i gej, składają się w stu procentach ze stereotypów, jednak zarówno Kasprzyk, jak i Małaszyński budują role, w których cech stereotypowych nie próbują uwiarygodnić psychologicznie czy obyczajowo - raczej starają się uczynić z nich formę, z lekka przerysowaną, lecz nie karykaturalną. W teatralnej wersji komedii Kiedy Harry poznał Sally (2010) Nory Ephron w reż. Andrzeja Rozhina zagrał tytułowego Harry’ego Burnsa obok Marty Żmudy Trzebiatowskiej jako Sally Albright. Wystąpił też w Ślubie doskonałym (2012) Robina Hawdona w reż. Marcina Sławińskiego jako Bill, Medium (2015) Noëla Cowarda w reż. Andrzeja Nejmana jako Witold, Kłamstewkach (2016) Joe DiPietro w reż. Pawła Wawrzeckiego w roli Billy’ego, Trzech sypialniach (2017) Alana Ayckbourna w reż. Andrzeja Nejmana jako Olaf oraz Tydzień, nie dłużej... (2018) Clementa Michela w reż. Marcina Sławińskiego w roli Marca. Jeszcze podczas studiów wziął udział w ok. trzydziestu castingach. Pojawił się w filmie sensacyjnym Janusza Kijowskiego Kameleon (2001) jako ćpun i dramacie wojennym Romana Polańskiego Pianista (2002) jako mężczyzna w getcie. Trafił też na mały ekran występując gościnnie w serialu Wiedźmin (2002), reżyserowanych przez Macieja Dejczera odcinkach Na dobre i na złe (2002) i M jak miłość (2003). Po roli Damiana Przeździeckiego w dramacie Michała Kwiecińskiego Biała sukienka (2003) z cyklu Święta polskie, w publikacjach „Elle” i „Filmu” recenzenci pisali, że „będzie o Małaszyńskim głośno”.  Maciej Dejczer zaprosił Małaszyńskiego na casting do powstającego wówczas serialu TVP Oficer, gdzie startował do głównej roli – Kruszona, lecz ostatecznie w 2004 przyjął rolę cynicznego i inteligentnego przestępcy – Granda. Popularność wśród telewidzów zdobył jako szarmancki prawnik – Piotr Korzecki w serialu Magda M. (2005–2007) u boku Joanny Brodzik. Serial zadebiutował na antenie we wrześniu 2005 i przyniósł nagrodę „Viva Najpiękniejszy” 2005, przyznawaną przez czasopismo „Viva”. Małaszyński wziął udział w kontynuacjach Magdy M. i Oficerowie (2006). W latach 2007–2008 zwyciężył w plebiscycie Telekamery w kategorii „Najlepszy aktor”. W rodzinnym Białymstoku ogłoszono go honorowym ambasadorem miasta. W 2007 zadebiutował na kinowym ekranie rolą Marcina Kruka w Świadku koronnym, użyczył głosu żółwiowi Leonardo w kinowej wersji Wojownicze Żółwie Ninja, wystąpił w serialu Tajemnica twierdzy szyfrów oraz rozpoczął współpracę z Patrykiem Vegą i Magdą Walach na planie serialu Twarzą w twarz (2007–2008). W nominowanym do Oscara Katyniu (2007) Andrzeja Wajdy zagrał porucznika pilota Piotra Baszkowskiego. Wystąpił także w miniserialu parodiującym Magda M. 20 lat później (2007). W 2008 został laureatem Super Telekamery TeleTygodnia. Słowacka reżyserka Mariana Čengel-Solčanská zaangażowała go do roli Martina w dramacie Latający mnich i tajemnica Da Vinci (2008). W 2010 powrócił na ekran w roli Karolka w Ciachu Patyka Vegi, Oskara w Skrzydlatych Świniach Anny Kazejak-Dawid i Tadeusza, agenta niemieckiego wywiadu ulokowanego przez Niemców w oddziale AK w Czasie honoru. Za rolę Maxa w komedii kryminalnej Cezarego Pazury Weekend (2010) otrzymał antynagrodę Węża w kategorii „Aktor”. W 2010 ukazała się książka Dariusza Domańskiego pt. Paweł Małaszyński. Aktorzy XXI wieku. W styczniu 2011 Małaszyński odebrał dożywotni bilet do kina „Helios” w Białymstoku, a sali nr 7 nadano jego imię. W 2012 wystąpił w dwóch serialach - TVN Lekarze i Canal+ Misja Afganistan jako ppor. Paweł „Konasz” Konaszewicz oraz dreszczowcu Eugeniusz Korina Sęp. Po występie w i komedii Listy do M. 2 (2015), przyjął rolę Jana Edigeya-Koryckiego w serialu Belle Epoque (2017). Od 2020 wciela się w rolę Artura Morawskiego, sąsiada Patrycji w serialu Przyjaciółki. Od 1997 występował w zespole Apogeum. W 2004 w Białymstoku założył zespół Cochise, w którym jest wokalistą, jak i autorem tekstów. Wspólnie z zespołem nagrał trzy płyty, w tym dwa albumy studyjne oraz jeden minialbum. Cochise zdobyli wyróżnienie na koncercie Rockfest 2005 oraz nagrali pierwsze demo 9 oraz krążek DVD z Rockfest 2005. 10 lutego 2010 ukazał się pierwszy album zespołu zatytułowany Still Alive. Wcześniej, w grudniu 2009, Małaszyński wspólnie z zespołem nagrał składankę promującą stolicę Podlasia – Białystok muzyczny 2009. Znalazł się tam utwór Cochise „EX”. Z kolei na składance Tribute to Danzing, wydanej w lutym 2010, można posłuchać, nagranego specjalnie na tę okazję, coveru zespołu Danzing „Lick The Blood Off My Hands”. 14 maja 2012 ukazała się druga płyta Cochise Back to Beginning, wydana przez wytwórnię Mystic, a 10 lutego 2014 premierę miała trzecia – 118, której wydawcą był Metal Mind Productions. 2 października 2015 ukazała się czwarta studyjna płyta – The Sun Also Rises for Unicorns. 17 sierpnia 2002 ożenił się z dawną koleżanką z liceum Joanną Chitruszko, tancerką, choreografką i pedagogiem. Mają dwoje dzieci, syna Jeremiasza (ur. 12 kwietnia 2004) i córkę Leę (ur. 2014).W 2008 miał pobiec w sztafecie olimpijskiej niosącej do Pekinu płomień, od którego w dniu otwarcia Igrzysk Olimpijskich zapłonął znicz olimpijski. 4 czerwca miał biec w Chinach w okolicach Kantonu – w dniu, w którym przypada 19 rocznica wydarzeń na placu Tian’anmen. Jednak protesty przeciwko łamaniu praw człowieka w Tybecie na dotychczasowej trasie sztafety sprawiły, że „powoli traci ona dla aktora swój urok”. Według informacji z 16 kwietnia 2008, z powodu łamania praw człowieka w Tybecie lub mieszania polityki ze sportem wszystkie te osoby zrezygnowały z udziału w sztafecie.