Witajcie! 馃榿
Dzisiaj po d艂ugiej przerwie chcia艂abym pokaza膰 Wam autograf, jaki otrzyma艂am drog膮 internetow膮. Jest on od prezentera i konferansjera radia Eska Micha艂a Hanczaka.
Data wys艂ania: 02.01.2022 r,
Data otrzymania: 18.01.2022 r.
Witajcie! 馃榿
Dzisiaj po d艂ugiej przerwie chcia艂abym pokaza膰 Wam autograf, jaki otrzyma艂am drog膮 internetow膮. Jest on od prezentera i konferansjera radia Eska Micha艂a Hanczaka.
Data wys艂ania: 02.01.2022 r,
Data otrzymania: 18.01.2022 r.
Cze艣膰! 馃榿
Dzisiaj chcia艂abym pokaza膰 Wam autograf, jaki otrzyma艂am od polskiej aktorki teatralnej, filmowej i dubbingowej Lidii Sadowej.
Lidia Sadowa (ur. 21 stycznia 1985 w Soko艂owie Podlaskim) – polska aktorka teatralna, filmowa i dubbingowa. W 2008 uko艅czy艂a studia na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej w Warszawie. Du偶膮 popularno艣膰, zw艂aszcza w艣r贸d dzieci, przynios艂a jej rola Elsy, kt贸rej u偶yczy艂a g艂osu w polskiej wersji j臋zykowej filmu animowanego Kraina lodu, a tak偶e rola w serialu telewizyjnym Ranczo.
Cze艣膰! 馃榿
Dzisiaj chcia艂abym pokaza膰 Wam autograf, jaki otrzyma艂am od polskiego aktora, re偶ysera, scenarzysty filmowego i teatralnego, felietonisty, konferansjera, psychologa i wyk艂adowcy akademickiego- Macieja Struhra.
Maciej Jerzy Stuhr (ur. 23 czerwca 1975 w Krakowie) – polski aktor, re偶yser i scenarzysta filmowy i teatralny, felietonista, konferansjer, psycholog, wyk艂adowca akademicki. Zadebiutowa艂 w 1988 rol膮 Piotrka w filmie Krzysztofa Kie艣lowskiego Dekalog X. W kolejnych latach udziela艂 si臋 na scenie kabaretowej, by艂 aktorem Kabaretu Artura I i za艂o偶onego przez siebie kabaretu Po 呕arcie. Uznanie widz贸w i popularno艣膰 zdoby艂 dzi臋ki kreacji Aleksa w filmie Fuks w re偶. Macieja Dutkiewicza. Do najwa偶niejszych r贸l w jego aktorskiej karierze nale偶膮 wyst臋py w filmach: Ch艂opaki nie p艂acz膮, Poranek kojota, 33 sceny z 偶ycia, Listy do M., Pok艂osie, Ob艂awa, Planeta singli, Czerwony kapitan i Sala samob贸jc贸w. Hejter oraz w serialach: Glina, Bez tajemnic, Belfer, Diagnoza i Szad藕. W latach 2004–2008 by艂 aktorem Teatru Dramatycznego w Warszawie, od 2008 wyst臋puje w Nowym Teatrze w Warszawie. Z dubbingu zosta艂 zapami臋tany jako Kuzco z Nowych szat kr贸la, Hector Rivera z Coco i Timon z Kr贸la Lwa oraz tytu艂owi bohaterowie film贸w Kurczak Ma艂y, Gnomeo i Julia, Pok茅mon: Detektyw Pikachu i Roman barbarzy艅ca, a tak偶e gry komputerowej Szymek czarodziej. Uhonorowany tytu艂em Mistrza Mowy Polskiej. Laureat Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego za rol臋 w 33 scenach z 偶ycia i Or艂a za pierwszoplanow膮 rol臋 w Pok艂osiu, jak te偶 dw贸ch R贸偶 Gali i W臋偶a. Odznaczony Z艂otym Krzy偶em Zas艂ugi i Srebrnym Medalem „Zas艂u偶ony Kulturze Gloria Artis”. Prowadzi czynnie dzia艂alno艣膰 charytatywn膮, anga偶uje si臋 w liczne akcje spo艂eczne. Jest synem aktora Jerzego Stuhra i skrzypaczki Barbary K贸ski. Ma m艂odsz膮 o siedem lat siostr臋 Mariann臋 (ur. 1982). Jego przodkowie, Anna z domu Thill i Leopold Stuhr, przybyli do Krakowa z powiatu Mistelbach w Dolnej Austrii w 1879. Jego pradziadkiem by艂 Oskar Stuhr, adwokat i dzia艂acz Stronnictwa Narodowego. Jego ojcem chrzestnym jest aktor Jan Nowicki. Urodzi艂 si臋 i wychowa艂 w Krakowie. Ucz臋szcza艂 do tamtejszego przedszkola muzycznego i uko艅czy艂 Og贸lnokszta艂c膮c膮 Szko艂臋 Muzyczn膮 I stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w klasie fortepianu. Od dziecka fascynuje si臋 aktorstwem, w m艂odo艣ci cz臋sto obserwowa艂 w pracy ojca, kt贸ry gra艂 w spektaklach wystawianych w Starym Teatrze w Krakowie. By艂 dru偶ynowym w szczepie „S艂owiki”. Uko艅czy艂 II Liceum Og贸lnokszta艂c膮ce im. Kr贸la Jana III Sobieskiego w Krakowie. W 1999 uko艅czy艂 studia psychologiczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiello艅skiego, broni膮c pracy dyplomowej pt. „Reakcje publiczno艣ci kabaretowej”. W 2003 zosta艂 absolwentem PWST w Krakowie. W maju 2019 uko艅czy艂 studia doktorskie na PWSFTviT im. Leona Schillera w 艁odzi, broni膮c pracy pt. „Ku re偶yserii. Droga aktora do re偶yserii poprzez nauczanie student贸w”. Na wielkim ekranie debiutowa艂 rol膮 Piotrka w filmie Krzysztofa Kie艣lowskiego Dekalog X (1988). Po maturze przez rok wyst臋powa艂 w Kabarecie Artura I w Rabce, z kt贸rym zdoby艂 Grand Prix Akademickiego Forum Kultury. W czasie studi贸w za艂o偶y艂 w艂asny kabaret Po 呕arcie, z kt贸rym otrzyma艂 I nagrod臋 na przegl膮dzie PaKA 1997. Jest znany z parodii tw贸rczo艣ci i zachowa艅 innych artyst贸w, takich jak Stanis艂aw Sojka, Gustaw Holoubek czy Mariusz Max Kolonko. W 1998 wcieli艂 si臋 w Aleksa, g艂贸wnego bohatera filmu Macieja Dutkiewicza Fuks (1999). Rozpoznawalno艣膰 przynios艂y mu tak偶e kreacje w filmach Olafa Lubaszenki: Kuby Brennera w Ch艂opaki nie p艂acz膮 (2000) i Kuby Aksera w Poranku kojota (2001). Jako aktor dubbingowy debiutowa艂 rol膮 Kuzco w filmie animowanym Nowe szaty kr贸la (2000). Za kreacj臋 Hipolita Wielos艂awskiego w ekranizacji Przedwio艣nia (2001) by艂 nominowany do Or艂a w kategorii „najlepsza drugoplanowa rola m臋ska”. W 2001 czyta艂 wakacyjn膮 powie艣膰 Kompletna pla偶a, czyli dziennik Adama Zawodnego w Radiu Zet w ramach cyklu opowiada艅 autorstwa Rafa艂a Bryndala i Dariusza Hyski, a tak偶e zosta艂 pierwszym laureatem nagrody „5.10. i co dalej” im. Marcina Ko艂ody艅skiego, przyznawanej m艂odych ludziom, kt贸rzy „robi膮 niezwyk艂e rzeczy i mog膮 by膰 wzorem dla swoich r贸wie艣nik贸w”. W 2003 pojawi艂 si臋 w roli Miros艂awa „Newtona” w niskobud偶etowej komedii wytw贸rni A’Yoy Ba艣艅 o ludziach st膮d, u偶yczy艂 g艂osu tytu艂owemu bohaterowi gry komputerowej Szymek czarodziej i poprowadzi艂 47. gal臋 rozdania Z艂otych Kaczek. yst膮pi艂 w roli podkomisarza Artura Banasia w serialu kryminalnym Glina (2004, 2008). Za „wyrafikowane poczucie humoru” odebra艂 statuetk臋 Grubej Ryby, przyznawan膮 przez s艂uchaczy Radia Kolor. W latach 2004–2008 by艂 aktorem Teatru Dramatycznego w Warszawie, zagra艂 m.in. Iwana Chlestaskowa w Rewizorze i Ilj臋 Iljicza Ob艂omowa w spektaklu Ob艂om-off (oba w re偶yserii Andrzeja Domalika). Od 2004 prowadzi ceremonie wr臋czenia Or艂贸w w latach parzystych, w listopadzie poprowadzi艂 ceremoni臋 rozdania Effie Awards. W 2005 zosta艂 uhonorowany tytu艂em Mistrza Mowy Polskiej, a za dubbing tytu艂owego bohatera animacji Kurczak Ma艂y uzyska艂 statuetk臋 K艂apa. W tym czasie dodatkowo u偶yczy艂 g艂osu Pasiowi, tytu艂owemu bohaterowi Zebry z klas膮, Kajko w animacji Kajko i Kokosz i Kuzco w Nowych szatach kr贸la 2. W 2006 wsp贸艂prowadzi艂 z Sophie Marceau ceremoni臋 wr臋czenia Europejskich Nagr贸d Filmowych w Warszawie oraz z Gra偶yn膮 Torbick膮 gal臋 zamkni臋cia 31. Festiwalu Polskich Film贸w Fabularnych w Gdyni, a tak偶e czyta艂 ze swym ojcem powie艣膰 Edwarda Redli艅skiego Telefrenia w radiowej Tr贸jce oraz zdubbingowa艂 Szczycika w filmie 7 krasnoludk贸w – historia prawdziwa i Trendiksa w Asteriksie i wikingach. W 2007 zadebiutowa艂 w roli homoseksualnego Joe Portera Pitta w sztuce Anio艂y w Ameryce Tony’ego Kushnera, wystawianej w warszawskim Teatrze Rozmaito艣ci w re偶. Krzysztofa Warlikowskiego, a tak偶e wykreowa艂 posta膰 Cosme McMoona, pianisty Florence Foster Jenkins w spektaklu Boska! Petera Quiltera, prezentowanej na deskach sto艂ecznego Teatru „Polonia” w re偶. Andrzeja Domalika. W tym samym roku pojawi艂 si臋 na wielkim ekranie w dw贸ch filmach: jako Tomek w Korowodzie i Sebastian Tretyn w Testosteronie. W 2008 zosta艂 aktorem Nowego Teatru w Warszawie, od tamtej pory zagra艂 w sztukach, takich jak np. (A)pollonia, Koniec i Kabaret warszawski w re偶. Krzysztofa Warlikowskiego (za rol臋 w Kabarecie... by艂 nominowany do R贸偶y Gali w kategorii „teatr”), Krzysztof M. Hipnoza w re偶. Krzysztofa Materny i 呕ycie seksualne dzikich w re偶. Krzysztofa Garbaczewskiego. Ponadto zosta艂 okrzykni臋ty Honorowym Ambasadorem Polszczyzny i czyta艂 powie艣膰 Marcina 艢wietlickiego Jedena艣cie w Tr贸jce. W 2009 za wykreowanie postaci Piotra w 33 scenach z 偶ycia (2008) Ma艂gorzaty Szumowskiej odebra艂 Nagrod臋 im. Zbyszka Cybulskiego oraz by艂 nominowany do Z艂otej Kaczki za najlepsz膮 rol臋 m臋sk膮 i Polskiej Nagrody Filmowej za najlepsz膮 g艂贸wn膮 rol臋 m臋sk膮. R贸wnie偶 w 2009 zosta艂 felietonist膮 p贸艂rocznika „Royal Magazyn” oraz czasopisma „Zwierciad艂o”. Jego teksty publikowane na 艂amach miesi臋cznika ukaza艂y si臋 w formie ksi膮偶ek wydanych przez Wydawnictwo Zwierciad艂o: „W krzywym zwierciadle” (2013), „W krzywym zwierciadle. Ci膮g dalszy nast膮pi艂” (2015) i „Tata Tadzika” (2018). W 2010 premier臋 mia艂y kolejne dwa filmy z jego udzia艂em, 艢luby panie艅skie i Mistyfikacja, za wyst臋p w kt贸rych by艂 nominowany do Z艂otych Kaczek za najlepsz膮 g艂贸wn膮 rol臋 m臋sk膮, kolejno w 2010 i 2011. R贸wnie偶 w 2010 u偶yczy艂 g艂osu Znajdzie w filmie animowanym Jak uratowa膰 mam臋 (2016) i Flynnowi Riderowi w Zapl膮tanych (2010), wsp贸艂prowadzi艂 z Gra偶yn膮 Torbick膮 gal臋 z okazji 40-lecia TVP2 organizowan膮 Teatrze Polskim w Warszawie oraz zosta艂 nagrodzony R贸偶膮 Gali w kategorii „aktor”. W 2011 wyst膮pi艂 w roli Miko艂aja Koniecznego, prezentera radiowego w Listach do M., a w ramach promocji filmu prowadzi艂 w Radio Zet program Listy do M[. Ponadto u偶yczy艂 g艂osu g艂贸wnemu bohaterowi animacji Gnomeo i Julia (2011), odebra艂 Wiktora w kategorii „osobowo艣膰 telewizyjna roku” i wyre偶yserowa艂 widowisko telewizyjne Smuteczek, czyli ostatni naiwni, za kt贸re odegra艂 R贸偶臋 Gali w kategorii „media”. W 2012 u偶yczy艂 g艂osu tytu艂owemu bohaterowi animacji Roman barbarzy艅ca (2011) i pojawi艂 si臋 w roli Jacka, pracownika Urz臋du Bezpiecze艅stwa w czesko-s艂owackim kryminale Konfident. Za wyst臋p w roli J贸zefa Kaliny w Pok艂osiu (2012) W艂adys艂awa Pasikowskiego odebra艂 Polsk膮 Nagrod臋 Filmow膮 za najlepsz膮 g艂贸wn膮 rol臋 m臋sk膮 podczas gali wr臋czenia Or艂贸w 2013, do kt贸rych zdobycia by艂 nominowany te偶 w kategorii „najlepsza drugoplanowa rola m臋ska” za rol臋 Henryka Kondolewicza, czarnego charakteru w Ob艂awie (2012) Marcina Krzyszta艂owicza. Za rol臋 w Pok艂osiu by艂 te偶 nominowany w plebiscycie Gwarancje Kultury 2013 w kategorii „film”. Po premierze Pok艂osia w艂膮czy艂 si臋 w dyskusj臋 dotycz膮c膮 stosunk贸w polsko-偶ydowskich, co by艂o szeroko komentowane w mediach i za co by艂 nominowany do Nagrody Radia Tok FM im. Anny Laszuk. Po premierze Pok艂osia odrzuci艂 propozycj臋 zagrania w Demonie (2015) Marcina Wrony. Od 5 wrze艣nia 2012 do 29 maja 2013 wsp贸艂prowadzi艂 z Kub膮 Wojew贸dzkim porann膮 audycj臋 Zwolnienie z WF-u w Esce Rock. W 2013 do艂膮czy艂 do obsady serialu HBO Bez tajemnic w roli Tomasza, zagra艂 w teledysku do utworu Pati Sok贸艂 „Neverland” oraz odebra艂 nagrod臋 Kryszta艂owego Zwierciad艂a za „oddanie szpiku kostnego chorej na bia艂aczk臋 dziewczynce, za talent felietonisty i poczucie humoru”. W 2014 zagra艂 m艂odego Jana Bratka w filmie Jerzego Stuhra Obywatel i pojawi艂 si臋 w rosyjskim serialu Bezsenno艣膰 w roli Igora Wo艂kowa. W kwietniu zosta艂 odznaczony srebrnym Medalem „Zas艂u偶ony Kulturze Gloria Artis”, we wrze艣niu do艂膮czy艂 do rady programowej kana艂u filmowego Stopklatka TV, a w pa藕dzierniku nak艂adem wydawnictwa Znak ukaza艂a si臋 ksi膮偶ka pt. „Obywatel Stuhr”, b臋d膮ca wywiadem-rzek膮 przeprowadzonym z Maciejem i Jerzym Stuhrami przez Ew臋 Winnick膮. W 2015 powr贸ci艂 na ekran jako Miko艂aj Konieczny w komedii romantycznej Listy do M. 2, a w ramach promocji filmu ponownie poprowadzi艂 audycj臋 Listy do M w Radiu Zet. W pa藕dzierniku 2015 premier臋 mia艂a ksi膮偶ka pt. „Stuhrm贸wka, czyli wewn臋trzny gen wolno艣ci”, b臋d膮ca wywiadem-rzek膮 przeprowadzonym z aktorem przez Beat臋 Nowick膮. Za rol臋 Fabiana Apanowicza w komedii Janusza Majewskiego Excentrycy, czyli po s艂onecznej stronie ulicy (2016) by艂 nominowany do Or艂a w kategorii „najlepsza g艂贸wna rola m臋ska”. W lutym 2016 premier臋 mia艂a komedia romantyczna Planeta singli, w kt贸rej zagra艂 Tomka Wilczy艅skiego. W marcu 2016 wywo艂a艂 kontrowersje politycznym przem贸wieniem na 16. ceremonii wr臋czenia Or艂贸w, w kt贸rym nawi膮za艂 m.in. do katastrofy w Smole艅sku z 10 kwietnia 2010. W wywiadzie dla NaTemat.pl skomentowa艂 przemow臋 s艂owami: Nie 艣miej臋 si臋 z tragedii, 艣miej臋 si臋 z tego, do czego pewne 艣rodowisko polityczne tragedi臋 smole艅sk膮 sprowadzi艂o. Zagra艂 porucznika Richarda Krauza, g艂贸wnego bohatera czesko-s艂owacko-polskiego filmu kryminalnego Czerwony kapitan (2016), za dubbing postaci odebra艂 antynagrod臋 W臋偶a w kategorii „efekt specjalnej troski”. W latach 2016–2017 wyst臋powa艂 w roli nauczyciela j臋zyka polskiego Paw艂a Zawidzkiego w serialu kryminalnym Belfer. W 2016 u偶yczy艂 g艂osu g艂贸wnemu bohaterowi animacji Mi艣 Uszatek (film nigdy nie ujrza艂 艣wiat艂a dziennego) oraz by艂 nominowany do R贸偶y Gali w kategorii „online”. W grudniu poprowadzi艂 29. ceremoni臋 wr臋czenia Europejskich Nagr贸d Filmowych w Narodowym Forum Muzyki we Wroc艂awiu. W 2017 zadebiutowa艂 jako re偶yser i scenarzysta, pracuj膮c na planie fabularnego filmu kr贸tkometra偶owego Milczenie polskich owiec, kt贸ry zrealizowa艂 ze studentami Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, kt贸rej wyk艂adowc膮 jest od 2014. Film zdoby艂 nominacj臋 do nagrody na 42. Festiwalu Polskich Film贸w Fabularnych w Gdyni i znalaz艂 si臋 w konkursie 33. Warszawskiego Festiwalu Filmowego. W kolejnych latach premier臋 mia艂y jeszcze trzy wyre偶yserowane przez niego filmy z udzia艂em student贸w: Ding dong (2018), Krwawy dziekan (2019) oraz II symfonia na wiolonczel臋 i orkiestr臋 (2019). R贸wnie偶 w 2017 odebra艂 Z艂otego Anio艂a za niepokorno艣膰 tw贸rcz膮 na festiwalu Tofifest. W marcu 2018 ponownie wywo艂a艂 kontrowersje wyst膮pieniem podczas 20. gali wr臋czenia Or艂贸w. W 2018 do艂膮czy艂 do obsady serialu Diagnoza, zagra艂 Paw艂a Rudnickiego, kandydata na prezydenta Warszawy w filmie Jana Komasy Sala samob贸jc贸w. Hejter (2020) i ponownie wcieli艂 si臋 w Tomka Wilczy艅skiego, tym razem w Planecie singli 2 i Planecie singli 3 (2019). W 2019 wsp贸艂prowadzi艂 z Agnieszk膮 Wi臋d艂och膮 audycj臋 Planeta singli w Radiu Zet. R贸wnie偶 w 2019 zagra艂 prokuratora S艂ot臋 w Na bank si臋 uda Szymona Jakubowskiego i masa偶yst臋 Bartka w Polityce Patryka Vegi, ponadto wyst臋powa艂 z Magdalen膮 Cieleck膮 w kr贸tkometra偶owym serialu Pisarze. Serial na kr贸tko i u偶yczy艂 g艂osu Timonowi w polskiej wersji j臋zykowej filmu Kr贸l Lew. W pa藕dzierniku premier臋 mia艂a ksi膮偶ka pt. „Stuhrm贸wka. A imi臋 jego czterdzie艣ci i cztery”, b臋d膮ca kolejnym wywiadem-rzek膮 przeprowadzonym z aktorem przez Beat臋 Nowick膮. W lutym 2020 zadebiutowa艂 jako re偶yser teatralny, przygotowuj膮c sztuk臋 Inni ludzie, b臋d膮c膮 spektaklem dyplomowym jego student贸w z Wydzia艂u Aktorskiego we Wroc艂awiu Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanis艂awa Wyspia艅skiego w Krakowie. Ponadto pojawi艂 si臋 w roli Piotra w filmie Bad Boy Patryka Vegi. W marcu poprowadzi艂 22. gal臋 wr臋czenia Or艂贸w – jego wyj艣cie na scen臋 w kostiumie papie偶a wywo艂a艂o kontrowersje w mediach. Zagra艂 Piotra Wolnickiego, seryjnego morderc臋 w serialu Playera Szad藕 (2020). Na pocz膮tku kariery aktorskiej grywa艂 g艂贸wnie role komediowe, z czasem zacz膮艂 kreowa膰 te偶 postacie dramatyczne. Cz臋sto wyst臋puje w komediach romantycznych, jak i w dramatach wojennych oraz w serialach kryminalnych. W pocz膮tkowym okresie kariery kreowa艂 m.in. postacie m艂odych, bezpretensjonalnych ch艂opak贸w, p贸藕niej obsadzany by艂 te偶 np. w rolach mundurowych. Debiutowa艂 w filmie Krzysztofa Kie艣lowskiego, w kolejnych latach zagra艂 te偶 w produkcjach m.in. Olafa Lubaszenki, Filipa Bajona, Agnieszki Holland, Wojciecha Smarzowskiego, Ma艂gorzaty Szumowskiej, Mitji Okorna, W艂adys艂awa Pasikowskiego, Andrzeja Wajdy i Patryka Vegi. Wyst膮pi艂 u boku swego ojca Jerzego w kilku wyre偶yserowanych przez niego filmach (Historie mi艂osne, Pogoda na jutro, Korow贸d, Obywatel). Zagra艂 w wielu sztukach teatralnych, m.in. u Andrzeja Domalika i Krzysztofa Warlikowskiego, jak te偶 w spektaklu wyre偶yserowanym przez Jerzego Stuhra. Za swoich aktorskich idoli uznaje Krzysztofa Globisza i Anthony’ego Hopkinsa, podziwia te偶 aktorstwo Brada Pitta. W 2003 fraza „Maciej Stuhr” znalaz艂a si臋 na pi膮tym miejscu w kategorii najpopularniejszych polskich aktor贸w w opublikowanym przez Google Zeitgeist rankingu najcz臋艣ciej wyszukiwanych hase艂 w polskim Internecie, a w 2016 znalaz艂a si臋 na dziesi膮tym miejscu w tej偶e kategorii. Jest jedn膮 ze „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” wed艂ug danych magazynu „Forbes”; jego wizerunek zosta艂 wyceniony przez reklamodawc贸w na: 300–338 tys. z艂 w 2006, 393 tys. z艂 w2008 (33. miejsce), 475 tys. z艂 w 2010 (27. miejsce), 506 tys. z艂 w 2012 (22. miejsce), 428 tys. w 2013 (34. miejsce), 323 810 z艂 w 2014 (36. miejsce). Wyst膮pi艂 w kampanii wizerunkowej Raiffeisen Bank Polska (2008–2010) oraz w kampaniach reklamuj膮cych sie膰 telekomunikacyjn膮 Play (2013), piwo 呕ywiec (2014), nap贸j mleczny Actimel (2016), smartfon Sony Xperia XZ (2016) i dra偶etki Tic Tac (2019), ponadto w 2016 zosta艂 ambasadorem marki samochod贸w Mitsubishi. Wzi膮艂 udzia艂 w sesjach zdj臋ciowych, kt贸rych efekty opublikowano na ok艂adkach czasopism, takich jak „Zwierciad艂o”, „Viva!” czy „Newsweek Polska”. Znany jest z publicznego komentowania wydarze艅 politycznych. W 2019 zapowiedzia艂 bojkot Telewizji Polskiej, nie zgadzaj膮c si臋 na tre艣ci prezentowane przez nadawc臋 publicznego, a tak偶e podpisa艂 si臋 pod listem otwartym adresowanym do wicepremiera Piotra Gli艅skiego, nie zgadzaj膮c si臋 na zatrudnienie Piotra Bernatowicza na dyrektora Centrum Sztuki Wsp贸艂czesnej Zamek Ujazdowski. W latach 1999–2014 by艂 m臋偶em Samanty z d. Janas, z kt贸r膮 ma c贸rk臋, Matyld臋 (ur. 2000). Rozstanie pary by艂o szeroko komentowane przez pras臋 brukow膮, co Stuhr publicznie krytykowa艂 m.in. w wywiadzie dla magazynu „Newsweek Polska”. W 2014 wraz z by艂膮 偶on膮 pozwali 24 wydawc贸w prasy kolorowej i serwis贸w internetowych o show-biznesie za nieprawdziwe publikacje naruszaj膮ce ich prywatno艣膰; wygrali procesy m.in. z wydawcami serwis贸w Fakt24.pl i Pudelek.pl, a odszkodowanie od jednego z wydawc贸w w wysoko艣ci 100 tys. z艂 przekazali na rzecz 艁贸dzkiego Hospicjum dla Dzieci. W 2015 po艣lubi艂 dietetyczk臋 Katarzyn臋 B艂a偶ejewsk膮, z kt贸r膮 ma syna Tadeusza (ur. 2016). Mieszkaj膮 na warszawskim 呕oliborzu. Udziela si臋 w kampaniach spo艂ecznych, dotycz膮cych m.in. pomocy zwierz臋tom. W 2012 by艂 zaanga偶owany w kampani臋 Fundacji „Psi Los” i Interia TV pod has艂em „Prawdziwa przyja藕艅 jest za darmo”. Anga偶uj膮c si臋 w sprawy spo艂eczne, w 2009 zosta艂 dawc膮 szpiku kostnego, w 2017 w艂膮czy艂 si臋 w kampani臋 po艣wi臋con膮 edukacji seksualnej „sexedpl”, w 2018 popar艂 akcj臋 Kampanii Przeciw Homofobii „Rami臋 w rami臋 po r贸wno艣膰”, zostaj膮c sojusznikiem os贸b LGBT, a w 2020 przyj膮艂 pod sw贸j dach czecze艅sk膮 rodzin臋 i zaanga偶owa艂 si臋 w kampani臋 edukacyjn膮 Fundacji Nutricia „呕ywienie medyczne – Twoje posi艂ki w walce z chorob膮”. Udzielaj膮c si臋 charytatywnie, w 2009 zagra艂 w meczu „Gra o 偶ycie” Fundacji Przyjaci贸艂ka, a w 2010 i 2019 zagra艂 w meczu Fundacji TVN „Nie jeste艣 sam”. Trenuje triathlon. W wolnych chwilach uk艂ada puzzle.
Cze艣膰! 馃榿
Dzisiaj chcia艂abym pokaza膰 Wam autograf, jaki otrzyma艂am od polskiego aktora teatralnego i filmowego, piosenkarza, artysty estradowego i konferansjera Bohdana 艁azuki.
Bohdan Cezary 艁azuka (ur. 31 pa藕dziernika 1938 w Lublinie) – polski aktor teatralny i filmowy, piosenkarz, artysta estradowy, konferansjer. Urodzi艂 si臋 31 pa藕dziernika 1938 w Lublinie, by艂 jedynym dzieckiem swoich rodzic贸w. Uko艅czy艂 Szko艂臋 Podstawow膮 nr 24 w Lublinie, a w czasie nauki w si贸dmej klasie zacz膮艂 ucz臋szcza膰 na zaj臋cia aktorskie do Teatru M艂odego Widza. Nie mog膮c pogodzi膰 nauki z zaj臋ciami teatralnymi, porzuci艂 szko艂臋 i zapisa艂 si臋 do technikum budowlanego, jednak go nie uko艅czy艂. Jako nastolatek mieszka艂 w Gda艅sku i Katowicach, gdzie pracowa艂 w sortowni w臋gla przy tamtejszej kopalni. Pod koniec lat 50. uczy艂 si臋 w szkole muzycznej w klasie oboju, a kilka miesi臋cy p贸藕niej, za namow膮 przyjaci贸艂, zdawa艂 do PWST w Warszawie, gdzie studiowa艂 aktorstwo dramatyczne. Uczy艂 si臋 u Ludwika Sempoli艅skiego i Kazimierza Rudzkiego. Tu偶 po obronie dyplomu w 1961 dosta艂 anga偶 w Teatrze Wsp贸艂czesnym w Warszawie – debiutowa艂 rol膮 w Zem艣cie, nast臋pnie wyst臋powa艂 te偶 jako Zapowiadacz w Karierze Arturo Ui, Fiedotik w Trzech siostrach i s艂uga Fran莽oise Sagan w Zamku w Szwecji. R贸wnie偶 w 1961 zacz膮艂 gra膰 w Kabarecie Szpak i do艂膮czy艂 do Kabaretu Starszych Pan贸w, w kt贸rym wylansowa艂 przeb贸j „Przekln臋 ci臋”, wykonywany w duecie z Barbar膮 Krafft贸wn膮. Zacz膮艂 te偶 wyst臋powa膰 w programie radiowym Podwieczorek przy mikrofonie i zagra艂 ze Stanis艂awem Dygatem w kr贸tkometra偶owym filmie dyplomowym Jerzego Skolimowskiego Pieni膮dze albo 偶ycie a pod koniec roku premier臋 mia艂 film Stanis艂awa Mo偶d偶e艅skiego Zuzanna i ch艂opcy, w kt贸rym zagra艂 Kazika. W 1963 zagra艂 Miecia w filmie Stanis艂awa Wohla Przygoda noworoczna u boku Zofii Kuc贸wny, a tak偶e wyst膮pi艂 na 1. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu – zdoby艂 festiwalow膮 nagrod臋 indywidualn膮 za „wykonanie piosenki taneczno-rozrywkowej” – za艣piewa艂 utw贸r „Dzisiaj, jutro, zawsze”, kt贸ra sta艂a si臋 pierwszym przebojem w jego dorobku muzycznym, oraz odebra艂 festiwalowe wyr贸偶nienie za wykonanie piosenek „Charleston” i „To by艂o tak”. Nied艂ugo po wyst臋pie na festiwalu odszed艂 ze Wsp贸艂czesnego i przeszed艂 do zespo艂u warszawskiej Syreny, a po jednym sezonie w 1964 przeszed艂 do sto艂ecznej Komedii, gdzie 11 lipca debiutowa艂 w tytu艂owej roli w sztuce Billy k艂amca w re偶. Kazimierza Kutza. 23 listopada 1964 premierowo wyst膮pi艂 z recitalem w Sali Kongresowej; wydarzenie okaza艂o si臋 wielkim sukcesem frekwencyjnym, a 艁azuka do ko艅ca roku zagra艂 jeszcze seri臋 koncert贸w, na kt贸rych wyst臋powa艂 przy pe艂nej publiczno艣ci. R贸wnie偶 w 1964 odebra艂 Srebrn膮 Mask臋 za zaj臋cie drugiego miejsca w plebiscycie popularno艣ci czytelnik贸w „Expressu Wieczornego”, a rok p贸藕niej zwyci臋偶y艂, dzi臋ki czemu otrzyma艂 Z艂ot膮 Mask臋. Na pocz膮tku 1965 zagra艂 seri臋 12 koncert贸w w kawiarni „Nowy 艢wiat” i odby艂 og贸lnopolsk膮 tras臋 koncertow膮, a w czerwcu wyst膮pi艂 na 3. KFPP w Opolu, wykonuj膮c utw贸r „呕yczenia dla pa艅” oraz – wyr贸偶niony nagrod膮 w kategorii „Piosenka rozrywkowa” – utw贸r „W sin膮 dal” w duecie z Ig膮 Cembrzy艅sk膮. Opr贸cz tego wyst臋powa艂 w cyklicznych programach telewizyjnych Jerzego Gruzy Poznajmy si臋 i Ma艂偶e艅stwo doskona艂e, w 1966 zagra艂 Edzia Siedleckiego, jednego z g艂贸wnych bohater贸w komedii Krzysztofa Gruszczy艅skiego Ma艂偶e艅stwo z rozs膮dku, a w 1967 premier臋 mia艂 film Gruzy Pr贸ba po艣wi臋cony 艁azuce oraz komedia Jana Rutkiewicza Kochajmy syrenki, w kt贸rej zagra艂 g艂贸wn膮 rol臋 – Marka. Ponadto w latach 60. odby艂 tak偶e seri臋 koncert贸w za granic膮 – wyst膮pi艂 w USA, Kanadzie, ZSRR, Wielkiej Brytanii, Francji, Rumunii, Szwecji, Izraelu i Czechos艂owacji, a tak偶e prze W latach 1967–1973 wyst臋powa艂 z Jerzym Fedorowiczem i Piotrem Szczepanikiem w objazdowym programie estradowo-kabaretowym Popierajmy si臋. W tym okresie realizowa艂 inne projekty aktorskie: w listopadzie 1967 debiutowa艂 w roli Feliksa, g艂贸wnego bohatera sztuki Jadzia wdowa wystawianej przez Zbigniewa Sawana na scenie Teatru Komedia, w 1971 zagra艂 pi臋膰 postaci – milicjanta, agenta wywiadu, dzia艂acza sportowego, uczestnika motocrossu i amanta – w Motodramie Andrzeja Konica, samego siebie w filmie Nie lubi臋 poniedzia艂ku w re偶yserii Tadeusza Chmielewskiego oraz odszed艂 z Komedii, a w 1972 zagra艂 Lolka, g艂贸wnego bohatera filmu Jacka Butrymowicza Kwiat paproci, kt贸rego rozpowszechnienie zosta艂o zablokowane przez cenzur臋, a jego premiera odby艂a si臋 dopiero w 2009. W 1974 zosta艂 aktorem Teatru Rozmaito艣ci. W 1976 wyst膮pi艂 w programie telewizyjnym Uczniowie Ludwika Sempoli艅skiego oraz zagra艂 homoseksualnego tancerza w filmie Jerzego Gruzy Motylem jestem, czyli romans 40-latka. W 1977 odszed艂 z Teatru Rozmaito艣ci, a rok p贸藕niej zadebiutowa艂 na scenie warszawskiego Kwadratu, by wkr贸tce powr贸ci膰 do Teatru Studio, w kt贸rym zagra艂 m.in. Dodka w sztuce Wielki Dodek, Fouchego w Madame S芒ns-ge艅e i Ostapa Bendera w Dwunastu krzes艂ach. Wyst臋powa艂 w kabarecie Olgi Lipi艅skiej. W 1982 z okazji Pi艂karskich Mistrzostw 艢wiata w Hiszpanii wykonywa艂 w telewizji piosenk臋 „Tajemnica Mundialu”. W 1988 z okazji 50. urodzin wyst膮pi艂 w specjalnym programie telewizyjnym. Na prze艂omie 1989 i 1990 odbywa艂 prawie roczn膮 tras臋 koncertow膮 po Ameryce i Kanadzie, gdzie wyst臋powa艂 dla Polonii; wcze艣niej kilkukrotnie bywa艂 z wyst臋pami w USA. W 1992 po 14 latach pracy odszed艂 z Teatru Studio. Pod koniec lat 90. prowadzi艂 na antenie Naszej TV List臋 przeboj贸w podw贸rkowych. W 1999 wyda艂 ksi膮偶k臋 autobiograficzn膮 pt. „...trzymam si臋!”, w kt贸rej opisa艂 przebieg swojej dotychczasowej kariery scenicznej. W 2000 odcisn膮艂 d艂o艅 na Promenadzie Gwiazd podczas V Festiwalu Gwiazd w Mi臋dzyzdrojach. W 2003 prowadzi艂 Koncert 偶ycze艅 na antenie radiowej Jedynki. W 2004 by艂 jurorem na V Festiwalu Dobrego Humoru w Gda艅sku. We wrze艣niu 2009 zagra艂 tytu艂owego dziadka w teledysku do piosenki disco polo „Dziadek” piosenkarki Etny. W 2013 wyst膮pi艂 na jubileuszowym 50. KFPP w Opolu. Wyst臋puje w Mazowieckim Teatrze Muzycznym w Warszawie, przewa偶nie w rolach komediowych. Koncertuje te偶 z programem kabaretowym Dzisiaj jutro zawsze. Na przestrzeni lat wyst膮pi艂 w kilkudziesi臋ciu filmach i spektaklach, cz臋sto wcielaj膮c si臋 w role charakterystyczne. Jako piosenkarz wykonywa艂 przeboje mi臋dzywojenne, piosenk臋 liryczn膮 i wsp贸艂czesne gatunki rozrywkowe. By艂 czterokrotnie 偶onaty. W latach 60. o偶eni艂 si臋 z aktork膮 Barbar膮 Wrzesi艅sk膮, z kt贸r膮 rozwi贸d艂 si臋 trzy miesi膮ce po 艣lubie. Jego drug膮 偶on膮 zosta艂a tancerka Daniela Pacholczyk, a po rozwodzie o偶eni艂 si臋 z tancerk膮 Ma艂gorzat膮 Viresco, z kt贸r膮 ma syna, Adama (ur. 1973). W 1980 po艣lubi艂 modelk臋 i projektantk臋 Renat臋 W臋gli艅sk膮, z kt贸r膮 ma c贸rk臋, Olg臋. Rozwiedli si臋 w 2001, jednak w 2010 powt贸rnie wzi臋li 艣lub.
Cze艣膰! 馃榿
Dzisiaj chcia艂abym pochwali膰 si臋 czterema podpisami od serialowej czw贸rki m艂odych bohater贸w z mojego ulubionego serialu "Pierwsza Mi艂o艣膰", czyli Dominik Smaruj (Filip Wenerski), Dagmara Bryzek(Julita), Anna Pentz (Anka) i Igor Paszczyk (Kamil Bia艂ecki "Bia艂y").